สวัสดีค่ะ กระทู้นี้เป็นชีวิตม.ปลายของเจ้าของกระทู้เอง ซึ่งอาจจะบ่นยาวหน่อยนะคะ;) เจ้าของกระทู้อายุ15ปีเรียนอยู่ชั้นม.4 เลือกเรียนศิลป์ภาษาญี่ปุ่น การเรียนดีไม่มีปัญหาคุณครูน่ารักใจดีทุกคนแต่ๆเจ้าของกระทู้ดันมาเสียสุขภาพจิตกับเพื่อนร่วมชั้นเรียนแทนค่ะ ส่วนตัวชอบไปไหนมาไหนคนเดียวมีเพื่อนน้อยมากไม่รู้จะคบเพื่อนคนไหนเพราะแต่ละคนในห้องToxicไม่ไหวนินทากันไปกันมา(กลุ่มส่วนใหญ่ในห้อง)เราเคยเอาเรื่องที่ไม่สบายใจไปคุยกับกลุ่มนี้ด้วยพากันแห่มาฟังเรื่องเราหลายกว่าคนบอกเลยนินทากันแรงมากจนน่ากลัว บางคนก็โดดเรียนบางกลุ่มก็เล่นคนละสไตล์กับเรา คือเจอคนที่จริงใจน้อยมาก บางกลุ่มนี่ก็พยายามปรับตัวอยู่ด้วยแล้วก็เกิดความไม่สบายใจค่ะ(ก็มันไม่ใช่สไตล์อะ ฮืออ) เลยเลือกอยู่คนเดียวเพื่อความสบายใจ ด้วยความคบเพื่อนน้อย,อยู่คนเดียว งานกลุ่มก็มักชอบหากลุ่มอยู่ด้วยยาก เลยได้ไปจับกลุ่มอยู่กับพวกที่โดดเรียน;) ถามว่าแคร์เรื่องเพื่อนขนาดนั้นเลยหรอเอาจริงๆไม่แคร์เลยค่ะไม่ได้มีปัญหาแต่เพื่อนก็ต้องจำเป็นต้องมีไว้ทำงานกลุ่มจริงๆ บางทีเราอาจจะเรื่องมากเรื่องเพื่อนหรือเข้ากับใครไม่ได้ก็ได้มั้งคะ รู้สึกว่าเพื่อนในห้องไม่สามารถอยู่ด้วยแล้วสบายใจได้เลยค่ะ ใครเคยเจอเรื่องเพื่อนแบบนี้บ้างคะแล้วผ่านมาได้ยังไง ชีวิตม.ปลายท้าทายในหลายๆเรื่องเลยค่ะ