ก่อนหน้านั้นหนูเคยเรียนตั้งแต่อนุบาลมาจนถึงม.3จากสมุทรสาคร หลังจากที่หนูได้เรียนจบชั้นม.3 หนูก็ได้ย้ายมาเรียนม.4 ที่บ้านเกิดของตัวเอง คือที่ลพบุรี แรกๆ อะไรก็ดีอยู่หลอกค่ะ แต่หลังๆ หนูรู้สึกว่าเหมือนโดยเอาเปรียบเรื่อยๆ โดนเพื่อนรังแกเรื่อยๆ โดยการแกล้งไม่คุยด้วยบ้าง หรือบางทีเขาก็ไม่ยุ่งกับหนูบ้าง หลายๆอย่าง เหมือนคล้ายๆเพื่อนใส่หน้ากากใส่ ทั้งๆที่เคยพูดกันว่ามีอะไรก็บอกกัน แต่ทำไม เวลาหนูถามอะไรตรงๆ เพื่อนถึงต้องเหมือนจะด่า จ้องจะตบตลอด เหมือนไม่ใช่เพื่อน คำว่าเพื่อนมันคืออะไรหลอคะ ช่วงม.ปลายมา มันไม่มีความสุขเลย แต่พอเรื่องงานหนูกลับกลายเป็นคนที่เพื่อนจะต้องขอลอกตลอด หนูก็ให้ตลอด แต่ทำไมเวลาที่หนูขอบ้างเพื่อนชอบอ้างตลอดเลย เวลาทำดีใส่เพื่อนทำไมเพื่อนไม่นึกถึงบ้างคะ เวลาชวนโดดหนูไม่ไปก็ว่าหนูเหมือนคล้ายๆ กับแบบว่าจะเป็นคนดีอะไรหนักหนา จากที่เมื่อก่อนหนูเป็นเด็กอีกคน แต่ตอนนี้หนูรู้สึกว่าตัวเองเปลี่ยนไปจากเมื่อก่อน หนูเลยตีห่างจากเพื่อนกลุ่มนั้น แล้วเขาก็เหมือนไม่อยากยุ่งกับหนู หนูอยากได้คำปรึกษาค่ะ เพราะรู้สึกว่ายิ่งอยู่กับเพื่อนพวกนี้ยิ่งโดนเอาเปรียบ😔😔

อย่างที่ผู้ใหญ่เขาบอกว่าเพื่อนคือทางผ่าน
และชีวิตม.ต้นสนุกที่สุด
#ปล. ถ้าเขียนผิดตรงไหนขอโทษด้วยนะคะ