+++++สกุณา ทิ้งช้ำ+++++

ไม่ขอฝืน คืนรัง ฝังเหตุผล
หยุดเวียนวน ล้นคิด จิตมัวหมอง
ตัดใจจาก พรากแล้ว สิ้นแววมอง
เลิกร่ำร้อง นองน้ำตา คร่าชีวี

เก็บความเหงา เอาซ่อน เลิกอ่อนล้า
เพิ่มแรงกล้า ท้าตน บนวิถี
ขอหลบพ้น คนย่ำ พร่ำวจี
จบเสียที หนี้เจ็บ เหน็บห้วงใจ

ทิ้งความช้ำ ย้ำสู้ สู่น่านฟ้า
กับแววตา สร้างฝัน วันฟ้าใส
มีสองปีก ฉีกกว้าง ฝ่าฟันไป
หลบพ้นภัย ไฟร้อน สะท้อนทรวง

อรุณรุ่ง พรุ่งนี้ มีความหมาย
เปล่งประกาย คลายขม ชมแดนสรวง
ทิ้งทุกอย่าง วางลง ปลงทั้งปวง
หาสุขพ่วง ห่วงบุญ หนุนศรัทธา.......ปากกา ไร้นาม

เวลาที่มีความเหงา ความเศร้า ความช้ำ อะไรจะดีเท่ากับการที่ได้อยู่คนเดียวแบบเงียบๆ จริงไหม