"การหนีออกจากกองทุกข์" ... แต่ทุกวันนี้เราต่างเห็นความทุกข์ที่กิเลสป้อนเข้าสู่เราว่ามันเป็น ความสุข ... เราต่างห่างไกลจากหน้าที่หลัก จนลืมไปว่าเรากำลังอยู่บนกองกิเลส กองทุกข์... ทุกข์จากการเปรียบเทียบ ทุกข์จากหน้าที่การงาน ทุกข์จากปัญหาผู้คน ทุกข์จากการเงิน ...

หน้าที่รอง ก็คือการครองชีวิตด้วยใจปกติสุข การมีจิตใจที่อ่อนโยน มีศีลธรรมที่ดูเหมือนจะล้าสมัยไปแล้วในยุคนี้?

พระอรหันที่แท้ก็เป็นคนจนดีๆ นี่เอง ... ท่านไม่มีทรัพย์สินให้ครอบครอง ไม่มีแม้แต่ตัวตนให้ครอบครอง ... พระที่สะสมครอบครอง นั้นคือ มนุษย์เหมือนคนทั่วไป?

ใจคนเราก็ไม่อ่อนโยนเหมือนในอดีต ทำให้สังคมอยู่ยากขึ้นทุกวัน ต่างคนต่างเปรียบเทียบ ต่างคนต่างเอาวัตถุมาสนองกิเลส และคิดว่ามันคือความสุข ...

ความสุขที่แท้นั้นอยู่ข้างใน และการห่างไกลจากกองทุกข์ กองกิเลส กองตัณหา กองไฟที่เราอยู่กันจนชิน และคิดว่ามันดี ...
นั้น แล ...

...


คนเราไม่ได้ต้องการอะไรมากมายเหมือนที่กิเลสนำเสนอต่อเรา

กิเลสเดี๋ยวนี้ติดความเร็วแสง ผ่านเฟสบุ๊กส์ เปรียบเทียบกันทุกวัน

คนที่ใจไม่ทันก็เผลอทุกข์ไม่รู้ตัว ใจก็หยาบกระด้าง
เผลอไปสนใจสิ่งเร้า มากกว่าสนใจความสุขใกล้ตัวเอง

ใจคนเราเดี๋ยวนี้ก็ไม่อ่อนโยน สังคมจึงเต็มไปด้วยคนหยาบกระด้าง และอยู่ยาก

ความพอเพียงทำให้ใจเราอ่อนโยนขึ้น แต่มิได้หมายความว่าเราต้องละทิ้งเป้าหมาย

เพียงเดินทางด้วยใจอ่อนโยน พอใจในสิ่งที่มี ไปถึงเป้าหมายใหม่ๆ ด้วยใจสงบ ไม่โลภ

ก็จะเดินไปด้วยความสุข ปราศจากทุกข์

คนดีในสังคม ก็ทำให้สังคมสงบสุข อยู่ง่าย

สุขง่ายขึ้น ทุกข์ยากขึ้น ... แล ...