"พี่โอ๋" แชร์ประสบการณ์ชีวิต ดูแลตัวเองจนป่วย!!เกือบตาย สาวๆที่ชอบออกกำลังกาย,กินมังสวิรัติ,นับแคล,ดีทอกซ์ ต้องอ่าน!!!

แนะนำตัวก่อนนะคะ อมยิ้ม02 ชื่อโอ๋ค่ะ ก็เป็น ผญ ธรรมดาคนนึง
เกิดและโตที่ กทม. โอ๋สูง168  อดีต เรียกว่า เป็นคน "ไม่ออกกำลังกาย"เลย แต่โครงสร้างอาจได้เปรียบเป็นทุนเพราะตัวสูง

// ตอนเด็ก(ประถม) เป็นนักกีฬาว่ายน้ำจำเป็น เพราะอาจจะไม่มีใครหน่วยก้านดีเท่าเรา เท่ ฮ่าๆๆๆ

// สมัยเรียน ก็อาศัยเรียนพละที่โรงเรียน , โตมาหน่อยเรียนมหาวิทยาลัย ไปว่ายน้ำ เต้นแอโรบิค ตีแบต ตามกระแส พรอพเยอะ ชุดเยอะ แต่ไม่รู้จักว่า รองเท้าทำไมต้องมีหลายประเภท ใส่มั่วๆไป  เลือกแต่แบบที่สวยเข้าว่า  

// สุขภาพแข็งแรงดี ไม่เคยต้องหาหมอ แทบไม่เคยเข้า รพ.(ประกันที่ทำไว้ ไม่เคยได้ใช้เลยค่ะ)

// พอเรียนจบ ทำงานมาได้ซักพัก เนื่องจากย้ายไปทำงานที่โรงสีข้าว ตจว. แถวภาคอีสาน ... คาดว่า ด้วย อาหาร อากาศ ทำให้เราปรับตัวได้ยาก ก็เริ่มป่วยบ่อยๆ ไมเกรน , ท้องเสีย , อาหารไม่ย่อย , อ่อนแอ เป็นเริม งูสวัสดิ์ ป่วยจนต้องเข้า รพ.   จากเหตุการณ์ที่ป่วยบ่อยๆ ทำให้โอ๋คิดว่า ต้องทำอะไรซักอย่าง ก็เริ่มหันมาออกกำลังกาย

***เริ่มเมื่อต้นปี56 ด้วยการ
-ตีแบต(3-4ชม./วัน, 2-3วัน/wk)
-ปั่น จกย.(เป็น จกย. พับ) (ครั้งละ 15-20กม./ 2-3วัน/wk)
-เรียนโยคะ (ครั้งละ 2ชม./ 1/wk , ฝึกเอง 30นาที/วัน)
-เดิน วิ่ง บนลู่ที่บ้าน (1-2ชม./วัน, 3-4วัน/wk)
-วิ่ง ในสวน (0.5-1ชม./วัน, 1-2วัน/wk)
ร่างกายเริ่มเปลี่ยนแปลง รู้สึกได้ว่าแข็งแรงขึ้น เหนื่อยน้อยลง ป่วยน้อยลง ทีนี้ ยิ่งออก ยิ่งสนุก... เริ่มจริงจังกับการออกกำลังกายมากขึ้น


//เริ่มซื้อ รองเท้าวิ่ง (คู่แรก ในชีวิต) หลังจากใส่ รองเท้า ที่ดูSport แต่เป็นแฟชั่น ประหลาดใจ

//ซื้อ จกย. เสือภูเขา (เริ่มรู้สึกว่า ตัวเองชอบการปั่น จกย.) แต่ปั่น พับ เป็นเวลานานๆ ระยะทางไกลๆ ทำให้ปวดหลัง เป็นสาเหตุให้ปั่นได้ไม่มากไปกว่า20กม.

หลังจากวิ่งและปั่น สม่ำเสมอมาประมาณ สามเดือน ก็ได้ลงงานวิ่งงานแรกในชีวิต คืองาน "เดิน วิ่ง เฉลิมพระเกียรติ เนื่องในวันฉัตรมงคล" เดือน พค.56






หลังจากวิ่งงานแรก  ก็มีสอง สาม ตามมา








ไม่ใช่แค่วิ่ง เดี๋ยวน้องมะนาว(จักรยานข้างกาย) จะน้อยใจ  ก็ต้องพาน้องมะนาวไปปั่นทางไกลๆซักหน่อย











สนุกมากค่ะ บอกเลอ จุ๊บๆจุ๊บๆจุ๊บๆ  
เรียกได้ว่า ช่วงนั้น ชุดออกกำลังเหมือนชุดเที่ยวเลย อยู่ในชุดออกกำลังกายวันละ5-8ชม.



ชีวิตวนลูป เช้าตื่นมา ถ้าตื่นเช้ามากก็จะไปวิ่ง // ไปทำงาน // หลังเลิกงานก็ไป สวน วิ่ง หรือไปสระว่ายน้ำประมาณอาทิตย์ละครั้ง // ซ้อมปั่นอาทิตย์ละ 1-2วัน

เสาร์ อาทิตย์ จะไปงานวิ่ง หรือถ้าอาทิตย์ไหน ไม่ได้ไปงานวิ่ง ก็จะออกทริปจักรยานทางไกลๆ อย่างที่เห็น 70กม. ขึ้นไป (บ้าพลังค่ะ)

โอ๋เป็นโรคกลัวอ้วนด้วยนะ... ตอนช่วงที่ออกกำลังกายหนักๆนั่น ก็รู้สึกว่าตัวเองอ้วนมาโดยตลอด (แล้วปัจจุบันนี้คือ!!!!!!! ร้องไห้ )


ทีนี้ พอกลัวอ้วน แต่ชอบออกกำลังกาย  ก็เข้าทางสิฮะ ประหลาดใจ ออกกำลังกาย แต่กินน้อย(เพราะไม่ค่อยหิว) งี้ก็ต้องผอม สวยปอกส้ม
ก่อนออกกำลังก็กินอะไรไม่ได้ กินแล้วเดี๋ยวจุก // หลังออกกำลัง ก็ไม่กล้ากินอะไร กินแต่น้ำเปล่า กลัวอ้วน
// พอออกหนักมากๆ ก็กินอะไรไม่ลง
ก็ไม่ได้ผอมฮวบฮาบ แต่น้ำหนักค่อยๆลงมาเอง ตอนนั้น น่าจะหนักประมาณ50 กก. ซึ่งก็ดูจะเป็น น้ำหนักที่สมดุล

// แต่แม่ทักว่าผอมมาก น่าเกลียด ผอมจนคอยาว ... โอ๋ก็ยังรู้สึกว่าตัวเองอ้วนมาตลอดเลยนะ #มีความจิต ไม่ควรเอาเยี่ยงอย่าง

แต่การออกกำลังกายของโอ๋ ทั้งวิ่ง ว่ายน้ำ และปั่น จกย. นั้น ถือเป็นการคาดิโอ ทั้งหมดเลยนะคะ (คาดิโอ คือ การออกกำลังกายแบบ แอโรบิค ที่ทำให้อัตราการเต้นของหัวใจเพิ่มมากขึ้น ไม่ค่อยเน้นใช้กล้ามเนื้อ) ดังนั้นต่อให้ออกกำลังกายแบบนี้เยอะแค่ไหนกล้ามเนื้อก็จะไม่เฟิร์ม ดูแห้งๆ

(พักเรื่องออกกำลังกายไว้ตรงนี้ก่อน... ไปต่อเรื่อง อาหารกัน)



เรื่องราวทั้งหมดนี้ เป็นประสบการณ์ส่วนตัวของโอ๋ ตั้งใจนำมาเล่าให้หลายๆคนที่อาจจะกำลังมีอาการแปลกๆ หรือมีความผิดปกติ  ได้หันกลับมาดูวิธีการดูแลตัวเอง  โอ๋เล่าให้ฟังอย่างละเอียด เพราะอยากให้ทุกคนสรุปใจความเอง   ไม่ได้มีเจตนาจะชี้แนะให้มาทำตาม หรือบอกว่าวิธีการใดดี หรือไม่ดีแตอย่างใด // อยากให้เข้าใจนะคะ // เนื้อหาทั้งหมด เป็นการเล่าให้ฟังว่าที่ผ่านมา ทำอะไรผิดมาบ้าง ถึงป่วย!! // และอยากให้เป็นอุทาหรณ์สำหรับทุกคน // ดีใจหากประสบการณ์นี้จะเป็นประโยชน์กับใครหลายๆคน // แต่หากทำให้ใครต้องขุ่นข้องหมองใจ ก็ขออภัยด้วยค่ะ
        ---------------------------------------------------
มาพูดคุย แลกเปลี่ยนกันได้ที่page พี่โอ๋ http://www.facebook.com/OaBodyMild  
แก้ไขข้อความเมื่อ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่