แต่งงานมาก็ 8 ปี มีลูกสองคน  2-3 ปีหลังมานี้ สามีด่าว่าเรามาตลอด พอเราเถียงก็ด่าเรารุนแรง ด่าต่อหน้าคนอื่น แต่เค้าก็ด่าเราต่อ
เราเองทำงาน พร้อมกับเลี้ยงลูกสองคน ทำงานบ้าน ทำทุกอย่าง ซึ่งเราก็ไม่คิดว่าเราบกพร่องตรงไหน ค่าใช้จ่ายในบ้านของลูกก็ช่วยกันจ่าย
ทั้งที่เราพยายามให้มันดี จนมาช่วงที่เรามีลูกคนที่สอง เรารู้สึกว่ายิ่งแย่ คือทำอะไรเราก็ผิด ถ้าเราเอ่ยความคิดของเราไป
แล้วไม่ตรงกับใจของสามี เค้าก็จะด่าหาว่าเราโง่ เราว่าสามีเป็นคนที่มีอัตตาเยอะ เราพยายามเอาธรรมะเข้าช่วย แต่เราผ่านมันไปไม่ได้
หลังๆเหมือนถูกบังคับกลายๆ เหมือนจะทำทุกอย่างให้เราทนอยู่ไม่ได้ เราก็รู้ว่าเราไม่ควรทนหรอก แต่เรายังต้องใช้เงินเลี้ยงดูเด็กๆ
เราอาศัยอยู่บ้านเค้า หลายๆ อย่างเราต้องพึ่งพาเค้า รายได้เราก็มีแต่ในการเลี้ยงดูลูกสองคน รายได้ของเราเองไม่พอ
ทุกวันนี้เราก็กินน้ำตาแทนข้าว เข้าห้องน้ำไปร้องไม่อยากให้ลูกเห็น เราอยากเข้มแข็ง
อยากรู้ว่าต้องทำใจยังไง จะเดินออกไปตอนนี้จากชีวิตเค้า เราควรเรียกร้องอะไรบ้าง ความรู้ความสามารถเรามี แต่ลูกเรายังเล็กมาก ต้องดูแลตรงนี้
ไม่อยากเอาไปให้เป็นภาระของแม่เราด้วย ตอนนี้สุขภาพจิตเราแย่มาก เราไม่อยากให้ลูกโตมาแบบนี้