ผมไม่ชอบการกระทำของที่บ้านแฟน พ่อแม่เธอชอบกดดันให้เธอหาเงิน
มันเป็นเรื่องที่ดีนะครับให้ลูกช่วยหาเงิน แต่.. มันจะเกินไปหรือเปล่าครับ
ลูกชายคนโตก็มี มีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเอง แต่ไม่เคยช่วยอะไรเลย
ไม่เคยหยิบยื่นเงินมาช่วยแบ่งเบาภาระให้ที่บ้าน ส่วนลูกสาวอีกคนก็ขี้เกียจ
ไม่ค่อยได้ช่วยเหลืองานบ้านอะไรเลย คนนี้แหละที่ผมเกลียดที่สุด
สุดท้ายก็ตกมาอยู่ที่แฟนผม ทั้งงานบ้าน ทั้งหาเงินให้ตัวเอง และหาเงินให้พ่อแม่อีก
ครอบครัวแฟนผมมีกิจการเล็กๆเป็นของตัวเอง (ค้าขาย) เพิ่งออกรถ ซื้อบ้านเพิ่ม
หนี้ที่มีเกิดจากอะไร เกิดจากความไม่รู้จักพอ อ่อ แฟนผมเขาก็ออกมาขายของเป็นของตัวเองเหมือนกันครับ
เงินที่ได้มาแทบจะไม่มีเก็บเลย เพราะต้องช่วยที่บ้าน ส่วนมากผมจะออกให้ ทั้งเรื่องกิน วัตถุดิบ อุปกรณ์ในการขายของ
ผมสงสารแฟนนะ แต่ไม่รู้จะทำยังไง ส่วนผมก็มีงานประจำ เงินเดือนก็โอเค ทุกวันนี้ผมไม่อยากจะไปเหยียบที่บ้านเธอเลย
ผมทะเลาะกับเธอเรื่องที่บ้านบ่อยมาก ผมบอกให้เธอออกมาอยู่กับผม แฟนคนเดียวผมเลี้ยงได้
แต่เธอก็ห่วงที่บ้าน เธอเก็บกฏและกดดันเหมือนกัน เธออยากออกมาจากตรงนั้น
ตอนนี้ผมกับเธอก็ช่วยกันเก็บเงิน หวังจะกลับไปเปิดร้านอาหารที่มหาลัยที่เราเรียนจบมา
ผมคิดเรื่องนี้ทีไรผมก็อดมีน้ำตาไม่ได้ ผมเกลียดที่พวกเขาทำกับเธอ เกลียดการกระทำทุกๆอย่าง
เกลียดคำว่าพ่อแม่รักลูกไม่เท่ากัน ไอ้คนที่มันไม่ทำอะไรเลยก็ไม่เคยด่า ไม่เคยว่า
ส่วนไอ้คนที่ทำดีแทบตาย ทำทุกอย่างภายในบ้านกลับโดนตอกกลับมาว่า ทำไมไม่ไปหาทำงานที่มีเงินเดือน
ถ้ามีเงินเดือนป่านนี้พ่อแม่คงสบายกว่านี้ เธอทำดีทุกอย่าง แต่เธอไม่เคยดีในสายตาพ่อแม่เธอเลย
ผมเกลียดพวกคุณ สักวันผมจะพาลูกคุณออกมาจากตรงนั้นให้ได้