ทานที่มีผลมากแต่ไม่มีอานิสงส์มาก

ทานทที่มีผลมากมีอานิสงส์มาก
สารีบุตร ! บุคคลบางคนในโลกนี้ ให้ทาน คือ ข้าว น้ำ เครื่องนุ่ง ห่ม ยานพาหนะ ดอกไม้ ของหอม เครื่องลูบไล้ ที่นอน ที่อยู่อาศัย และประทีปโคมไฟ แก่สมณะหรือพราหมณ์ โดยไม่มีความหวังผล ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานอย่างนี้ จิตจะเลื่อมใส เกิดความปลื้มใจและโสมนัส แต่ให้ทานเป็นเครื่องบริขารจิต ประดับจิต(จิตฺตาลังการัง จิตตะปริกขารัง) คือให้ทานด้วยจิตใจผ่องใส ด้วยความยินดี โดยไม่หวังผลตอบแทน ละความตระหนี่อันเป็นมลทิน เขาให้ทานนั้นแล้ว เบื้องหน้าแต่การตาย เพราะการแตกแห่งกาย ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาเหล่าพรหมกายิกา เขาสิ้นกรรม สิ้นฤทธิ์ สิ้นยศ หมดความเป็นใหญ่แล้ว เป็นผู้ไม่ต้องกลับมาสู่ความเป็นอย่างนี้(อนาคามี) กล่าวคือ ไม่กลับมาสู่ความเป็นปุถุชน.

สารีบุตร ! นี้แล เป็นเหตุ เป็นปัจจัยให้ทานเช่นนั้น ที่บุคคลบางคนในโลกนี้ให้แล้ว มีผลมาก ไม่มีอานิสงส์มาก และเป็นเหตุ เป็นปัจจัยเช่นนั้นที่บุคคลบางคนในโลกนี้ให้แล้ว มีผลมาก มีอานิสงส์มาก. อ้างอิง ไตร. บาลี อุปริ. ม. ๑๔ / ๔๕๘ – ๔๖๒ / ๗๑๑ - ๗๑๙. ติดตามธรรมตามนัยพุทธโอษฐ์เพิ่มเติมใน face book  หลวงตาเฟื่อง ปัญญาวโร.

คลิกเพื่อดูคลิปวิดีโอ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่