จากนี้
   สารีบุตร ! บุคคลบางคนในโลกนี้ ให้ทานโดยไม่มีความหวังผล … ไม่ได้ให้ทานด้วยคิดว่า เมื่อเราให้ทานอย่างนี้ จิตจะเลื่อมใส เกิดความปลื้มใจและโสมนัส แต่ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต เขาให้ทาน คือ ข้าว นํ้า … ย่อมเข้าถึงความเป็นสหายแห่งเทวดาเหล่าพรหมกายิกา เขาสิ้นกรรม สิ้นฤทธิ์ สิ้นยศ หมดความเป็นใหญ่แล้ว เป็นผู้ไม่ต้องกลับมา คือ ไม่มาสู่ความเป็นอย่างนี้.

   ให้ทานเป็นเครื่องปรุงแต่งจิต  หมายความว่าอย่างไร อยากนำไปปฏิบัติ
รบกวนผู้รู้ทุกท่าน ช่วยอธิบาย หรือยกตัวอย่าง เพื่อเป็นความรู้ให้ด้วยค่ะ

ขอบพระคุณล่วงหน้าสำหรับทุกความคิดเห็นค่ะ