ธรรมะจากพระผู้รู้  จากหนังสือธรรมะใกล้ตัว  ฉบับที่  37  ค่ะ

โดยพระปราโมทย์ ปาโมชฺโช ค่ะ


ถาม: เคยได้ยินมาว่า ถ้าต้องการภาวนาให้ได้ผล
จะต้องภาวนาให้ตรงกับจริตค่ะ ขอคำแนะนำด้วยค่ะ


วิธีฝึกง่ายๆ ขั้นแรกเลยวิเคราะห์ตัวเอง เราเป็นพวกไหน
จริตของเรา เป็นตัณหาจริตพวกโลภมาก หรือว่าเป็นทิฏฐิจริตพวกคิดมาก
ในความเป็นจริงแต่ละคนจะผสมกัน แล้วแต่ว่าตัวไหนจะเด่น
ทุกคนมีทั้งตัณหาและทิฏฐิ แต่ว่าแล้วแต่ตัวไหนจะเด่น
คนที่รักสุขรักสบายรักสวยรักงาม รักความสงบสุข ไม่อยากสุงสิงกับใครก็มี
ชอบสนุกเฮฮาไปเลยก็มี นี่สุดโต่งสองข้าง
พวกนี้ให้มารู้กายไว้
คนไหนชอบคิด คิดทั้งวัน คิดแล้วคิดอีก คิดไม่เลิก
วิเคราะห์ วิจัย วิจารณ์ วิพากษ์ วิวทั้งหลาย สุดท้ายวิปลาส
วิวิทั้งหลายให้มาดูใจตัวเองไว้

ถ้าใครจะดูกาย ทำความสงบก่อน
ง่ายๆ เลย ดูท้องพองยุบก็ได้อย่างที่เราเคยทำนั่นแหละ
ดูไปแล้วให้ใจของเราสงบอยู่กับท้อง
เคล็ดลับของการทำความสงบนี่ มีเคล็ดลับด้วย
หลวงพ่อจะมีเคล็ดลับเยอะ
เคล็ดลับของการที่จิตจะสงบได้เร็ว จะต้องมีความสุข
ไม่ใช่หลวงพ่อสอนเอง พระอภิธรรมสอนไว้
ความสุขเป็นเหตุใกล้ให้เกิดสมาธิ
แต่พวกเราจะกลับข้าง เราคิดว่าสมาธิทำให้มีความสุข
แต่ความจริงแล้วความสุขเป็นเหตุให้เกิดสมาธิ
เช่น คนไหนมีความสุขในการเล่นไพ่
จะมีสมาธิในการเล่นไพ่ ตำรวจมายังไม่รู้เลย
มีความสุขที่ได้อ่านหนังสือ จะมีสมาธิในการอ่านหนังสือ
เราชอบวิชานี้เราไปเรียนวิชานี้ เรามีความสุขที่ได้เรียนวิชานี้
เราจะมีสมาธิในการเรียนวิชานี้

เพราะฉะนั้นความสุขเป็นเหตุใกล้ของสมาธิ ใจจะตั้งมั่น
อารมณ์ใดที่ทำให้ใจเป็นสุข ใจก็ชอบไปตั้งมั่นอยู่ในอารมณ์นั้น
เพราะฉะนั้นถ้าเราต้องการทำให้จิตใจเรามีความสุข ต้องทำให้สบาย

สมมติเราจะดูท้องพองยุบ อย่าไปเริ่มต้นว่าอยากให้สงบ ดูเล่นๆ ดูสบายๆ
เหมือนเวลาเรานอนไม่หลับ
ถ้านอนไม่หลับแล้วหงุดหงิด อยากนอนให้หลับ จะไม่หลับเลย
แต่ถ้านอนเล่นๆ เดี๋ยวเดียวก็หลับ
เช่น เราจะฝึกกรรมฐาน นั่งดูเมื่อยแล้วเราก็ลงไปนอน
กะเอามือวางที่ท้องจะดูพองยุบ เดี๋ยวเดียวหลับแล้ว
เพราะมันสบายใจ จิตใจมันสบายมันก็สงบง่าย
เพราะฉะนั้นเวลาจะทำสมาธิ ต้องการพักผ่อน ทำใจสบายๆ

บางคนจะพุทโธ ก็พุทโธอย่างสบายใจ
พุทโธ พุทโธ สบายๆ
หายใจออกหายใจเข้า หายใจสบายๆ
มีเคล็ดลับเรื่องหายใจ
หายใจออกก่อน อย่าหายใจเข้าก่อน
ถ้าเริ่มต้นด้วยหายใจออกก่อน ใจจะเบาสบาย
ถ้าเริ่มต้นด้วยหายใจเข้าก่อน ใจจะกระด้างแข็งๆ
คอยดูนะ แต่ละอันมีเคล็ดลับมากมาย
มีคล้ายๆ สำนักวิทยายุทธ มีเคล็ดลับ
หลวงพ่อพุธท่านเคยสอน “สมถะเริ่มเมื่อหมดความจงใจ”
ถ้าจงใจทำอยู่ ไม่สงบหรอก มันทำด้วยโลภะ ไม่สงบหรอก
วิปัสสนาท่านสอน “วิปัสสนาเริ่มเมื่อหมดความคิด”
ใจเราไปคิดอยู่ คิดพองคิดยุบ คิดโน่นคิดนี่อยู่อะไร
มันไม่ขึ้นวิปัสสนาหรอก มันคิดอยู่

วิปัสสนาเริ่มเมื่อหมดความคิด ทันทีที่เราไม่คิดเราจะรู้รูปนามได้
ถ้าเมื่อไหร่เราคิดเราจะรู้เรื่องที่เราคิด คนละอันกัน มันจะไม่รู้รูปนาม
เพราะฉะนั้นคอยรู้รูปนาม ใจเราไม่หลงคิดปุ๊บ เรารู้กายรู้ใจได้
หลงคิด ลืมกายลืมใจ
คอยดูไป ไม่ยาก
บางคนเรียนยากนะ
ฟังหลวงพ่อพูดตั้งยี่สิบกว่าปียังไม่รู้เรื่องก็มี
คงต้องตายกันข้างนึงก่อน


๒๑ กรกฎาคม พ.ศ. ๒๕๔๘