สวัสดีครับทุกคนในพันทิพ
ผมเป็นโรคซึมเศร้าครับ จริงๆ อาการที่ผมเป็นยังไม่ถึงขนาดเป็น Major Disorder แต่ก็เป็น Minor และมีอาการของ Bipolar ร่วมติดอยู่ด้วย 5555 แต่ก็ยังต้องกินยา และบางวันก็ต้องกินยานอนหลับ เพื่อให้นอนหลับได้
แต่กระทู้นี้ขอไม่พูดเยอะเกี่ยวกับโรคซึมเศร้านะครับ
แต่ผมอยากจะมาพูด อยากระบาย อยากให้พวกพี่ๆ เพื่อนๆในพันทิพ ช่วยคุยกับผมหน่อยได้ไหมครับ ช่วยคอมเม้นในนี้ก็ได้ หรือ PM มาคุยกับผมได้ไหมครับ มันช่วยได้จริงๆนะครับ
อาการของผมยังไม่รุนแรงมาก ผมยังควบคุมตัวเองได้ ยังทำอะไรได้เหมือนคนปกติ แค่เวลาผมอยู่คนเดียว ผมจะ Depress มากๆ และมันจะมีความคิดเกลียดตัวเอง ความคิดแย่ๆเกี่ยวกับตัวเองขึ้นเยอะ และก็มีปัญหาเกี่ยวกับการนอน ก็เหมือนกับคนเป็น MDD นั่นแหละครับ แค่ของผมยังหนักไม่เท่า
ตอนนี้ก็ยังไม่มีความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายนะครับ แต่มันก็เริ่มมีความคิดที่แบบ เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว (อยากหลับไปนานๆแล้วตื่นมาตอนที่มีความสุข แต่ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย) มีความคิดว่าชีวิตมันไม่มีความสุขเลย ไม่มีอะไรให้คาดหวัง
ผมไม่รู้เลยว่าใครในชีวิตผมตอนนี้ เข้าใจผมบ้าง หรือพร้อมจะอยู่ข้างผม เวลาผมต้องการความช่วยเหลือจากใคร มีแต่คำพูดแย่ๆ ที่ทำร้ายจิตใจผมให้รู้สึกแย่กว่าเดิม ผมเลยอยากจะคุยกับคนแปลกหน้ามากกว่า พวกคุณอาจจะเข้าใจผมมากกว่าเพื่อนก็ได้นะครับ
อยากแนะนำตัวว่า ผมชื่อ แบม อายุ 19 กำลังอยู่ปี 1 ของมหาวิทยาลัย สีชมพู ใจกลางกรุงเทพครับ ผมเจอเรื่องอะไรหลายๆเรื่องที่ทำให้สะเทือนใจ จนเป็นโรคนี้ขึ้นมา
ถ้า Tag ห้องไหนผิด ขอโทษด้วยนะครับ
สวัสดีครับ ผมเป็นโรคซึมเศร้า
ผมเป็นโรคซึมเศร้าครับ จริงๆ อาการที่ผมเป็นยังไม่ถึงขนาดเป็น Major Disorder แต่ก็เป็น Minor และมีอาการของ Bipolar ร่วมติดอยู่ด้วย 5555 แต่ก็ยังต้องกินยา และบางวันก็ต้องกินยานอนหลับ เพื่อให้นอนหลับได้
แต่กระทู้นี้ขอไม่พูดเยอะเกี่ยวกับโรคซึมเศร้านะครับ
แต่ผมอยากจะมาพูด อยากระบาย อยากให้พวกพี่ๆ เพื่อนๆในพันทิพ ช่วยคุยกับผมหน่อยได้ไหมครับ ช่วยคอมเม้นในนี้ก็ได้ หรือ PM มาคุยกับผมได้ไหมครับ มันช่วยได้จริงๆนะครับ
อาการของผมยังไม่รุนแรงมาก ผมยังควบคุมตัวเองได้ ยังทำอะไรได้เหมือนคนปกติ แค่เวลาผมอยู่คนเดียว ผมจะ Depress มากๆ และมันจะมีความคิดเกลียดตัวเอง ความคิดแย่ๆเกี่ยวกับตัวเองขึ้นเยอะ และก็มีปัญหาเกี่ยวกับการนอน ก็เหมือนกับคนเป็น MDD นั่นแหละครับ แค่ของผมยังหนักไม่เท่า
ตอนนี้ก็ยังไม่มีความคิดที่อยากจะฆ่าตัวตายนะครับ แต่มันก็เริ่มมีความคิดที่แบบ เราไม่อยากอยู่บนโลกนี้แล้ว (อยากหลับไปนานๆแล้วตื่นมาตอนที่มีความสุข แต่ไม่ได้อยากฆ่าตัวตาย) มีความคิดว่าชีวิตมันไม่มีความสุขเลย ไม่มีอะไรให้คาดหวัง
ผมไม่รู้เลยว่าใครในชีวิตผมตอนนี้ เข้าใจผมบ้าง หรือพร้อมจะอยู่ข้างผม เวลาผมต้องการความช่วยเหลือจากใคร มีแต่คำพูดแย่ๆ ที่ทำร้ายจิตใจผมให้รู้สึกแย่กว่าเดิม ผมเลยอยากจะคุยกับคนแปลกหน้ามากกว่า พวกคุณอาจจะเข้าใจผมมากกว่าเพื่อนก็ได้นะครับ
อยากแนะนำตัวว่า ผมชื่อ แบม อายุ 19 กำลังอยู่ปี 1 ของมหาวิทยาลัย สีชมพู ใจกลางกรุงเทพครับ ผมเจอเรื่องอะไรหลายๆเรื่องที่ทำให้สะเทือนใจ จนเป็นโรคนี้ขึ้นมา
ถ้า Tag ห้องไหนผิด ขอโทษด้วยนะครับ