สวัสดีค่ะ ก่อนอื่นเราขอออกตัวเลยว่าเรายืมล็อกอินคนรู้จักมานะคะ
เข้าเรื่องเลยนะคะ .. เราเป็นลูกคนเล็กค่ะ พ่อแม่ตามใจตลอด
เราเป็นผู้หญิงไม่ได้เรียบร้อย ค่อนข้างห้าวๆ ไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย
และแม่เรารักเรามากเลยนะคะ ข้อนี้เรารู้ พ่อของเราอยู่ที่อื่นค่ะ แยกกันอยู่
ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม่เราเลี้ยงเรากับพี่เรามาตลอดค่ะ พ่อเราก็มีมาเจอบ้าง
แต่ไม่ได้บ่อยค่ะ เพราะเค้าก็มีงานทำ
เราก็เป็นเด็กทั่วๆไปอ่ะค่ะ แต่เราไม่ได้เรียนเก่ง แต่เราเที่ยวเก่ง ใช้เงินเก่ง เข้าหาผู้ใหญ่ไม่เป็น
ถ้ามองตามแบบผู้ใหญ่เราก็เป็นเด็กไม่ได้เรื่องอะไรเลยถ้าเทียบกับพี่เราอีกสามคน
เราไม่ได้เกเรจนถึงขนาดหนีออกจากบ้านไปนอนกับผู้ชายอะไรแบบนั้นนะคะ
แต่เราไม่ตั้งใจเรียน เที่ยวกลางคืน ใช้เงินแทบทุกวัน จนแม่เราบ่นบางที
ครั้งนึง เราไปบ้านของคนรู้จักแล้วเค้าเป็นอดีตครู ก็คุยกับแม่เรา แม่เราก็แอบบ่นเรากับเค้าบ้าง
เราก็นั่งทำหน้าเจื่อนๆไปค่ะ แต่แม่เราดีกับเรามาก ไม่ค่อยว่าอะไรที่รุนแรงอ่ะค่ะ
จนตอนนี้เรากำลังจะเรียนจบ แต่เราก็ยังไม่รู้จะไปทำงานที่ไหน พี่ๆเราก็ว่าว่าไม่ได้เรื่อง
แม่เราก็ปกป้องเรา บางวันเรานั่งร้องไห้คนเดียวเพราะเรารู้สึกว่า นี่เราทำอะไรอยู่
เราปล่อยชีวิตเป็นสิบปีที่ผ่านมาให้เป็นแบบนี้ได้ยังไง เรานั่งกินข้าวกับแม่ เรามองหน้าแม่
แล้วเราก็รู้สึกผิดมากเลยค่ะ เราอยากขอโทษเป็นพันๆครั้ง เราอยากทำอะไรให้มันดีขึ้น
แต่มันก็คงไม่ทันแล้ว เราอยากเริ่มต้นใหม่ แต่มันก็ยากแล้วล่ะค่ะ
บางครั้งนะคะ เรานอนกับแม่ เราตื่นมาเห็นแม่นอนอยู่ เราก็รู้สึกผิดทันทีเลยค่ะ
เราเป็นลูกที่ไม่ดีเอาซะเลย ใครจะด่าเรายังไงก็ได้นะคะ เพราะเรามันแย่จริงๆ
เราไม่ได้มาถามค่ะว่าเราควรทำยังไง เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าควรทำยังไง แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
รู้สึกว่าทำไมเราเป็นลูกถึงทำให้แม่ผิดหวัง ทั้งๆที่พี่เราก็ยังดีได้ ทำไมเราถึงดีไม่ได้
เรากลายเป้นคนที่ถ่วงรั้งครอบครัว แม่และพี่ๆเราถ้าเลือกได้คงไม่ได้อยากมีเรา
เรารู้สึกผิดต่อทุกคนเลยค่ะ เพราะตอนนี้เค้ากำลังส่งเสียเราเรียนอยู่ เพราะลำพังเงินที่เราทำงาน
ก็ไม่สามารถจ่ายค่าเทอมเราพอ (เราขายของในเน็ตค่ะ) เรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ
เราเลยอยากรู้ว่า มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ย เราไม่ได้คิดว่าจะมีใครแย่แบบเรานะคะ แค่คิดว่าจะมีใครมั้ย
ที่เคยเป็นแบบเรา หรือทำให้ใครผิดหวัง แล้วพวกเค้าจัดการกับความรู้สึกนั้นยังไงคะ
หรือแค่ทำตัวให้ดีขึ้น
** เราขอโทษนะคะ แต่อย่าด่าเราแรงมากเลยนะคะ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ**
เคยมองหน้าแม่แล้วรู้สึกอยากขอโทษมั้ยคะ ?
เข้าเรื่องเลยนะคะ .. เราเป็นลูกคนเล็กค่ะ พ่อแม่ตามใจตลอด
เราเป็นผู้หญิงไม่ได้เรียบร้อย ค่อนข้างห้าวๆ ไม่มีความเป็นผู้หญิงเลย
และแม่เรารักเรามากเลยนะคะ ข้อนี้เรารู้ พ่อของเราอยู่ที่อื่นค่ะ แยกกันอยู่
ไม่ได้อยู่ด้วยกัน แม่เราเลี้ยงเรากับพี่เรามาตลอดค่ะ พ่อเราก็มีมาเจอบ้าง
แต่ไม่ได้บ่อยค่ะ เพราะเค้าก็มีงานทำ
เราก็เป็นเด็กทั่วๆไปอ่ะค่ะ แต่เราไม่ได้เรียนเก่ง แต่เราเที่ยวเก่ง ใช้เงินเก่ง เข้าหาผู้ใหญ่ไม่เป็น
ถ้ามองตามแบบผู้ใหญ่เราก็เป็นเด็กไม่ได้เรื่องอะไรเลยถ้าเทียบกับพี่เราอีกสามคน
เราไม่ได้เกเรจนถึงขนาดหนีออกจากบ้านไปนอนกับผู้ชายอะไรแบบนั้นนะคะ
แต่เราไม่ตั้งใจเรียน เที่ยวกลางคืน ใช้เงินแทบทุกวัน จนแม่เราบ่นบางที
ครั้งนึง เราไปบ้านของคนรู้จักแล้วเค้าเป็นอดีตครู ก็คุยกับแม่เรา แม่เราก็แอบบ่นเรากับเค้าบ้าง
เราก็นั่งทำหน้าเจื่อนๆไปค่ะ แต่แม่เราดีกับเรามาก ไม่ค่อยว่าอะไรที่รุนแรงอ่ะค่ะ
จนตอนนี้เรากำลังจะเรียนจบ แต่เราก็ยังไม่รู้จะไปทำงานที่ไหน พี่ๆเราก็ว่าว่าไม่ได้เรื่อง
แม่เราก็ปกป้องเรา บางวันเรานั่งร้องไห้คนเดียวเพราะเรารู้สึกว่า นี่เราทำอะไรอยู่
เราปล่อยชีวิตเป็นสิบปีที่ผ่านมาให้เป็นแบบนี้ได้ยังไง เรานั่งกินข้าวกับแม่ เรามองหน้าแม่
แล้วเราก็รู้สึกผิดมากเลยค่ะ เราอยากขอโทษเป็นพันๆครั้ง เราอยากทำอะไรให้มันดีขึ้น
แต่มันก็คงไม่ทันแล้ว เราอยากเริ่มต้นใหม่ แต่มันก็ยากแล้วล่ะค่ะ
บางครั้งนะคะ เรานอนกับแม่ เราตื่นมาเห็นแม่นอนอยู่ เราก็รู้สึกผิดทันทีเลยค่ะ
เราเป็นลูกที่ไม่ดีเอาซะเลย ใครจะด่าเรายังไงก็ได้นะคะ เพราะเรามันแย่จริงๆ
เราไม่ได้มาถามค่ะว่าเราควรทำยังไง เพราะรู้ดีอยู่แล้วว่าควรทำยังไง แต่เรารู้สึกแบบนั้นจริงๆ
รู้สึกว่าทำไมเราเป็นลูกถึงทำให้แม่ผิดหวัง ทั้งๆที่พี่เราก็ยังดีได้ ทำไมเราถึงดีไม่ได้
เรากลายเป้นคนที่ถ่วงรั้งครอบครัว แม่และพี่ๆเราถ้าเลือกได้คงไม่ได้อยากมีเรา
เรารู้สึกผิดต่อทุกคนเลยค่ะ เพราะตอนนี้เค้ากำลังส่งเสียเราเรียนอยู่ เพราะลำพังเงินที่เราทำงาน
ก็ไม่สามารถจ่ายค่าเทอมเราพอ (เราขายของในเน็ตค่ะ) เรารู้สึกแย่จริงๆค่ะ
เราเลยอยากรู้ว่า มีใครเคยเป็นแบบเรามั้ย เราไม่ได้คิดว่าจะมีใครแย่แบบเรานะคะ แค่คิดว่าจะมีใครมั้ย
ที่เคยเป็นแบบเรา หรือทำให้ใครผิดหวัง แล้วพวกเค้าจัดการกับความรู้สึกนั้นยังไงคะ
หรือแค่ทำตัวให้ดีขึ้น
** เราขอโทษนะคะ แต่อย่าด่าเราแรงมากเลยนะคะ ขอบคุณทุกความเห็นค่ะ**