ลุงกับป้าแบ็คแพ็ครอบโลก ตะลุยหิมะญี่ปุ่น นั่งรถไฟ 15 วัน จากเหนือสุดถึงใต้สุด
ตอนที่ 4 อ่าวเนมูโร ตะวันออกสุดของญี่ปุ่น
                                        
          เราไปถึง Nemuro หลังเที่ยงคืนเล็กน้อย จนท.หนุ่มน่ารักมากเอาแผนที่โรงแรมมาให้ และบอกจุดที่เป็นโรงแรม แต่ตอนที่ออกจากสถานีเราลืมแผนที่ จำได้จากตอนที่เขาบอกเดินฝ่าความหนาวไปหากัน โรงแรมเล็กๆ ปิดรับแขกไปแล้ว แม้ประตูเปิดอยู่ เราเดินขึ้นไปชั้นบนจนถึงชั้นที่ 4 ก็ไม่มีเคาน์เตอร์ต้อนรับ คงเหลือแต่โรงแรมใหญ่ที่ยังเปิดอยู่ ชื่อ East Harbour เราจึงถูกบังคับให้เลือก แม้ราคาจะสูงถึงคืนละ 10,800 เยน ราว 3,440 บาท ก็ต้องจ่าย เพราะสถานีในญี่ปุ่นไม่อนุญาตให้คนอยู่ในสถานีหลังจากไม่มีรถเข้าสถานีแล้ว
                                        
          ตอนแรกลุงจะกลับรถเที่ยวแรก ซึ่งออก 05.57 น. แต่ป้าขอให้อยู่ต่ออีกนิดเพราะจ่ายค่ารร.แพงอาจมีอาหารเช้า และดูตามชื่อรร. เราน่าจะอยู่ติดทะเล ในห้องมีชุดนอน.รองเท้า เครื่องอาบน้ำให้ครบ รวมทั้งชาซองและกระติกต้มน้ำ
                                        
                                        
                                        
           ศุกร์ 4 มีนาคม 2559 : 06.00น.ตอนเช้าตื่นขึ้นมาเปิดม่านดู ที่ระเบียงหน้าห้องมีซากหิมะอยู่ตรงมุมจึงไม่ออกไปสัมผัส มองผ่านหน้าต่างด้านเตียงนอน เป็นวิวท่าเรือชัดเจนโดยไม่ต้องเดินไปดู ดูจากคีย์การ์ดเห็นมีเวลาบอก 07.00-09.30 ป้าเดาเอาว่าเป็นเวลาอาหารเช้า แต่พอลงไปถามพนง. กดราคาให้ดู 2,060 เราว่ามันแพงเกินจึงไม่ใช้บริการ ลุงได้รายการรถไฟจากพนง.คนใหม่ซึ่งช่วยอ่านจากเล่มที่ได้จาก Furano ป้าเอารายการไปขอที่นั่งจากพนง.หนุ่มคนที่เราเจอตอนกลางคืน เขาออกตั๋วรถด่วนให้ 2 ขบวน จากคูชิโร ไปซัปโปโรและจากซัปโปโรไป Hakodate
                                        
                                        
                                        
                                        
          เราขึ้นรถท้องถิ่นจากเนมูโระไปคูชิโร วันนี้มีแดดตั้งแต่เช้า เรามีความรู้สึกเหมือนพวกที่อยู่ในเขตภูมิอากาศแบบภาคพื้นทวีป คือ เห็นดวงอาทิตย์ที่สามารถละลายหิมะได้ เป็นเจ้าแห่งเทวดา  ที่คูชิโรมีเวลาครึ่งชม.ก่อนจะต่อรถ เราจึงออกไปนอกสถานีขอให้นร.หญิงคนหนึ่งถ่ายรูปให้ ในสถานีมีร้านขายอาหารทั้งเบเกอรี่ อาหารชี้และร้านสะดวกซื้อ ป้าเข้าร้านเบเกอรี่ได้ขนมมา 1 ถุงราคา 1,270 เยน เป็นแซนด์วิชไข่ ขนมปังลูกเกด ขนมปังเนยสด กับขนมปังผลไม้รวม คิดเป็นเงินไทย 405 บาท บนรถมีเครื่องดื่มฟรีให้เลือก 1 อย่าง เราเลือกน้ำส้มคั้น
                                        
                                        
                                        
                                        
                                        
                                        
          เส้นทางจากคูชิโรไปซัปโปโรผ่านและแวะต่อรถที่ คูชิโร (Kushiro) โอบิชิโร่ (Obihiro) โออิวาเกะ (Oiwake) ชินโตกุ (Shintoku) โตมามุ (Tomamu) มินามิ ชิโตเซ่ (Minami Chitose) เราจะไปต่อรถที่ Sapporo Terminal บนรถนอกจากพนง.สาวรูปร่างสูงใหญ่ ที่สอบถามก่อนให้บริการแล้ว ก็ไม่มีใครพูดคุยกันทำให้ลุงอึดอัดมาก ใครจะคุยโทรศัพท์หรือคุยกัน ให้ไปคุยช่วงรอยต่อตู้นอกประตู คนที่อยู่ว่างๆ จึงหลับบ้าง ง่วนอยู่กับจอโทรศัพท์บ้าง
                                        
          ลุงกับป้าต้องถอดเสื้อออกคนละ 3 ชั้นเพราะในรถมีเครื่องทำความร้อน ถ้าไม่ถอดสงสัยจะเป็นลม ถึงสถานี Sapporo Terminal 15.36  น. เอาตั๋วที่จะต่อไป Hakodate ออกมาเช็ค ปรากฏว่า เขาออกตั๋วให้ผิดเวลา ต้องไปขอตั๋วใหม่ไม่ได้ที่นั่งติดกัน ได้ตั๋วแล้วนั่งรอที่มีเตาผิง รถออกตามเวลา 16.51 น. ข้างทางเต็มไปด้วยหิมะ แม้หิมะหยุดตกแต่สภาพถนนยังคงมีหิมะจับหนาเตอะ ผิดกับทางตะวันออกที่หิมะเริ่มละลายบ้างแล้ว
                                        
          เราจะไปถึง Hakodate ในเวลา 20.28 น. สถานีแรกที่จอดคือ Shin Sapporo ต่อจากนั้นเป็น Minami Chitose, Tomakomai ที่ Tomakai หิมะกำลังตกแม้จะไม่หนักแต่ก็มองเห็นได้ ญี่ปุ่นใช้สัญญาณนกหวีดในการปล่อยรถ เช่นเดียวกับในยุโรป ที่นั่งติดกันมีกำบังด้านบนไม่ต้องเห็นหน้าคนที่นั่งข้างๆ แต่ไม่รู้จักกัน ไม่มีใครคุยกัน มีแต่เสียงจากลำโพงดังอยู่ตลอดเวลาตอนรถออกใหม่ๆ
                                        
          ตอนที่รถวิ่งไปถึง Oshambe ซึ่งเป็นชุมทางอีกแห่งหนึ่งพนง.สาวก็มาแจ้งว่า รถเสียเวลา ผู้โดยสารต้องการดื่มอะไรขอให้แจ้ง เราจึงได้ดื่มน้ำส้มคั้นเป็นแก้วที่ 2 ความจริงตอนนั้นเครื่องดื่มบนรถไม่พอแจกแล้ว พนง.ต้องวิ่งลงไปซื้อจากร้านค้าในสถานีมาเพิ่ม วันนี้ได้ดื่มน้ำส้มคั้นคนละ 3 แก้ว ค่อยยังชั่วที่ผู้โดยสารที่นั่งข้างป้าลงที่ Oshambe ลุงจึงย้ายมานั่งแทน
                                        
                                        
                                        
          ตอนแรกพนง.สาวงง เพราะตามผังที่นั่งมันต้องว่าง ป้าจึงทำมือบอกเธอก็เข้าใจ ตามเวลารถต้องไปถึงฮาโกดาเตะ 20.28 น. แต่ตอนที่รถออกจาก Oshambe ซึ่งเป็นสถานีที่ 47 ก็ 19.59 แล้ว ยังต้องจอดอีก 3 สถานี คือ Yakumo (54) Mori (62) และ Goryukaku (74) Hakodate เป็นสถานีที่ 79 ตอนที่รถจอดอยู่พนักงานจะคอยมาแจ้งความเคลื่อนไหวไม่ให้ผู้โดยสารเครียด แต่เราฟังไม่รู้เรื่องว่าเขาและเธอพูดว่าอย่างไร