อาทิตย์ก่อนโน้นหยุดไปเต็มอาทิตย์ เพราะต้องเดินทางไปทำงานต่างถิ่น กลับมาพักได้สองสามวันว่าจะเริ่มปั่นก็พอดีต้องไปเยี่ยมแม่ที่ระนอง อย่ากระนั้นเลยเอาเจ้าไฮบริดใส่ท้ายรถไปด้วยดีกว่า ค้างคืนนึงแล้วปั่นตอนเช้า  เที่ยงๆบ่ายๆก็ขับรถกลับกรุงเทพ

ได้ปั่นที่ต่างจังหวัดนี่มันดีกว่ากรุงเทพมากมาย  เช้าๆมีหมอกจางๆอากาศดี สดชื่นมาก  เส้นทางก็มีเนินมีโค้งไม่ได้ราบเรียบไปตลอดเหมือนกรุงเทพ  เวลาปั่นกระกระสนด๊อกแด๊กด้วยความเร็วแค่ 10 จนถึงยอดเนิน  แล้วไหลลงฉิวด้วยความเร็ว 37 นี่มันสะใจจริงๆ  ขาอ่อนอย่างเราความเร็วเกินสามสิบด้วยแรงขาอย่างเดียวทำไม่ได้  ต้องอาศัยลงเนินเอา  ปั่นจากรีสอร์ตที่พักไปสนามบินแล้ววกกลับ ได้ระยะสี่สิบกิโล  

สนุกมาก เดี๋ยวเดือนหน้าไปเยี่ยมแม่ ต้องเอาจักรยานไปด้วยอีก


ภูเขาหญ้า....แลนด์มาร์คแห่งหนึงของระนอง  คนที่นี่เรียกเขาหัวโล้น
คราวหน้าจะปั่นขึ้นไปถ่ายรูปบนโน้นคงสนุกดี ขึ้นไหวป่าวเนี่ย