สวัสดีค่ะ นี่ก็เป็นกระทู้แรกของเรา
เราจะเล่าคร่าวๆเกี่ยวกับชีวิตของเรานะคะ
เราทำงานซึ่งเงินเดือนน้อยมาก มีสวัสดิการแค่ประกันสังคม ตอนนี้เราเหมือนถูกเอาเปรียบไม่ใช่ซิ ถูกเอาเปรียบนานแล้ว ถูกหลอกใช้งาน เราเคยออกไปทีแล้วค่ะ เหตุผลอ่ะหรอคะ เพราะเพื่อนร่วมงานค่ะด่าว่าเรา เหมือนเค้าว่าคนอื่นนะแต่รู้ว่าเค้าว่าเรา เอาเปรียบเรางานการไม่ค่อยทำ เราต้องรับกรรมตลอดทั้งๆที่งานของเราก็มากอยู่แล้ว พอเราออกไปได้ซักพัก ก็มีท่านหนึงเค้าตามตัวเรากลับมา แล้วให้คำมั่นว่าจะช่วยเรื่องตำแหน่งงาน เราทำงานดีไม่อยากให้ออก พอเรากลับมาทำงานอีกครั้งก็เหมือนจะปกติไม่มีอะไรเกิดขึ้นแต่ คนที่ให้คำสัญญาว่าจะช่วยเรากับไปช่วยคนที่ทำให้เราออกจากงานตอนนั้น เพียงเพราะอะไรน่ะหรือ เพราะประโยชน์ส่วนตนไงคะคนนั้นๆให้เข้าได้มากกว่า ไม่ขอชี้แจงรายระเอียดนะคะ คำว่า ประโยชน์ส่วนตน น่าจะพอแล้ว ตอนนี้คนที่บอกจะช่วยเราแทบไม่เห็นเราเลยค่ะ ข้ามหัวไปข้ามหัวมา เราไม่เคยให้สินบนนะคะ เราแค่ตั้งใจทำงานทำหน้าที่ของเราให้ดีที่สุดเพื่อที่ซักวันหนึงเราจะได้ทำในตำแหน่งหน้าที่การงานที่ดีขึ้น เราทำเพื่อแผนกเพื่อองค์กร แต่กลับเหมือนถูกเหยียบจมดิน ตอนนี้เราอยากตายมากค่ะ เราเคยกรีดข้อมือ กินยาเป็นกำ แต่ไม่ตายรอดมาได้ จนตอนนี้อยากจะตายอีกรอบ อยากจะหาปืนมายิงหัวตัวเอง นัดเดียวคงอยู่ แต่พอคิดดีๆ ลองคิดซิ ทุกวันนี้เราทำเพื่อใคร พ่อกับแม่ไง อยากให้พวกแกสบาย อยากให้พวกแกภูมิใจ ถ้าไม่มีเราพวกเค้าจะอยู่ยังไง เข้าใจคนคิดสั้นเลยนะ คำว่า"คิดสั้น" เค้าไม่มาห่วงหน้ามาห่วงหลังหรอกค่ะตอนนั้น เรารู้ว่ามีคนที่เรารักเค้า และเค้าก็รักเราเท่าชีวิต แต่บางที่ความเครียด ความเศร้า เรื่องแย่ๆมันอาจบดบังถึงคนที่เรารักไปชั่วขณะ แล้วซักพักเราก็อาจจะจากโลกนี้ไป... เรารู้ว่าการฆ่าตัวตายมันเป็นสิ่งที่บาปและโง่มากๆ แต่จะทำไงได้โลกนี้มันน่ากลัวเหลือเกิน ที่เล่ามาไม่ถึงปลายเล็บที่เราเจอนะคะ โปรดอย่าซ้ำเติมได้ไหมคะ หากจะว่าขอเบาๆนะคะ ขอคำแนะนำ หรือ แค่ส่งยิ้มมาให้กำลังใจก็ได้ค่ะ