เราคิดว่าคนเราจะอ่อนไหวไปกับสังคมรอบตัวค่ะ เช่น ถ้าเราอยู่กับคนคล้ายๆเรา ปฏิกิริยาเขาจะทำให้เรารู้สึกปกติสุข แต่ถ้าอยู่กับคนที่ต่างจากเรา เราจะรู้สึกแปลกแยก ต่ำต้อยด้อยค่า เราใช้นิทานของแม่คอยดึงสติตัวเองค่ะ

"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว แม่เป็ดพบลูกไก่กำพร้า สงสารจึงเอามาเลี้ยงกับลูกของตน ลูกไก่เติบโตมาพร้อมลูกเป็ด ได้รับความรัก อาหารแบบ การดูแลแบบเดียวกับลูกเป็ดทุกอย่างและเข้าใจว่าตัวเองคือเป็ด แต่ลูกเป็ดทุกตัวต่างเห็นว่าลูกไก่นั้นแปลกแยก ไม่อยากให้เข้าพวกเพราะลูกไก่มีจงอยปากที่แหลมคม น่าหวาดกลัว

วันหนึ่งแม่เป็ดพาลูกๆไปฝึกว่ายน้ำ ลูกไก่ไม่สามารถลอยน้ำได้แบบลูกเป็ด เพราะสรีระต่างกัน ลูกไก่ว่ายน้ำได้เพียงระยะเวลาสั้นๆและอ่อนล้ามากเพราะต้องเตะขาตลอดเวลา สุดท้ายลูกไก่ก็หมดแรง แม่เป็ดรีบพาลูกไก่ขึ้นฝั่ง

ถึงเวลานี้...เหลือเพียงลูกไก่ตัวเดียวที่อยู่บนฝั่ง ในขณะที่พี่น้องเป็ดได้ฝึกว่ายน้ำ รวมกลุ่มกัน เป็นหนึ่งเดียวกัน มีความสุขกัน และสนุกสนานกับการหัวเราะลูกไก่ ว่ากระทบลูกไก่...ลูกไก่รู้สึกว่าตัวเองไร้ค่าเสียเหลือเกิน"

ถามว่าคุณคิดอย่างไร?

ใช่ความผิดของไก่ไหมที่ว่ายน้ำไม่ได้?

ใช่ความผิดของลูกเป็ดไหมที่จะมองว่าลูกไก่แปลกแยก?

เพราะลูกไก่ก็แตกต่างจากลูกเป็ดจริงๆ...แต่ความแตกต่างนั้นก็ไม่ใช่ความผิดไง

นิทานของแม่เรื่องนี้สอนเราว่าคนทุกคนมีความแตกต่างกันอยู่ในตัว คนคล้ายๆกัน จะเดินเข้าไปรวมกลุ่มกันเพื่อให้ตัวเองรู้สึกปกติ บางครั้งเขาก็อ่อนแอเป็นลูกเป็ดที่มองไม่เห็นความแตกต่างนี้ และบางครั้งคนที่แปลกแยกก็อ่อนแอเหมือนลูกไก่ที่ไม่เข้าใจถึงความแตกต่างนี้

ทุกคนมีสิทธิชอบต่างกัน มีความคิดต่างกัน ดำเนินชีวิตต่างกัน คนอื่นมีสิทธิที่จะคิดอะไรก็ได้ เข้าใจยังไงก็ได้ พูดถึงเรายังไงก็ได้ เราควรเคารพความแตกต่างของเขาและอย่าให้ใครมาลดคุณค่าของเรา...เมื่อเราเข้าใจคนอื่นแล้ว เราต้องเข้าใจตัวเองด้วย ให้อภัยคนอื่นแล้ว ต้องให้อภัยตัวเองด้วย เพราะคนที่ไม่เคารพคนอื่นมีจุดกำเนิดมาจากการไม่เคารพตัวเอง เกลียดชังคนอื่นมีจุดกำเนิดมาจากการไม่ให้อภัยตัวเอง พอเราเข้าใจตัวเอง เข้าใจคนอื่น ทัศนคติของเราจะเป็นบวก ทัศนคติจะควบคุมความคิดและการกระทำ ความคิดและการกระทำจะขับเคลื่อนชีวิต

เราใช้วิธีนี้รับมือกับความขัดแย้ง ขจัดความรู้สึกโกรธ ความรู้สึกไร้คุณค่าของตัวเองค่ะ แต่พอมีทัศนคติที่ดีแล้วไม่ได้หมายความว่าเราจะหยุดอยู่กับที่ไม่ต้องปรับตัวเพราะทุกคนต่างกันนะคะ เรื่องการพัฒนาตัวเองเราใช้วิธีเขียนข้อดีและข้อเสียของตัวเองอย่างละ 10 ข้อ แปะผนังห้องทุกครั้งที่รู้สึกว่าตัวเองควรปรับปรุงตัว อ่านมันทุกวันเพื่อเติมคุณค่าต่อตัวเองและตอกย้ำว่าต้องปรับปรุงตัวด้านไหนบ้าง