ทำงานกับคนๆนี้มาหลายปีแล้ว  แต่ทุกวันนี้ก็ได้แต่ทนและทำใจไปเรื่อยๆ

หัวหน้าเป็นผู้ชาย  อายุมากกว่าเรา 5 ปี  
เรานิยามคนๆนี้ว่า  "ไม่สามารถคุยด้วยได้เลย"
มั่นใจในความคิดตัวเองมาก  ถ้าคิดว่าตัวเองถูก  ใครพูดอะไรจะไม่ยอมฟัง
อันนี้พอรับได้  แต่ที่เรารับไม่ได้เลยคือ
-  อะไรที่เป็นเรื่องเล็กน้อย ชอบทำให้เป็นเรื่องใหญ่  ทั้งทำบันทึกหลายสิบหน้ากระดาษ  เรียกประชุมสี่ห้ารอบ  โดยที่ในมุมมองเรา (และเชื่อว่าในมุมของหลายคน)  แค่ลิขวิดป้าย  หรือขีดฆ่าพร้อมเซ็นต์กำกับมันก็จบ
-  ส่วนอะไรที่เป็นเรื่องใหญ่  เปลี่ยนแปลงเนื้องานโดยไม่สนใจหัวข้อ  เลือกทำในสิ่งเดิมทั้งที่เคยถูกหน่วยงานอื่นท้วงติง  หัวหน้าคนนี้กลับเลือกทำโดยไม่ลังเล
-  ทุกวันนี้โลกมันก้าวหน้าไปไกล  แต่พี่แกเลือกที่จะทำตามสิ่งที่แกเคยเรียนและเคยทำ  ปฏิเสธทุกอย่างที่คนอื่นเอามาเสนอ
-  ความผิดทุกอย่างที่เกิดจากการตัดสินใจของตัวเอง  สามารถโยนมาให้เราที่เป็นลูกน้องได้หน้าตาเฉย
-  พยายามดิสเครดิตเราในทุกทาง  สร้างภาพว่าตัวเองเก่ง(ด้วยการหอบเอกสารงานทุกอย่างไว้กับตัวเอง)  ทุกอย่างในแผนกนี้ต้องให้เขาตัดสินใจ  ในขณะที่เราไม่สามารถทำอะไรได้เพราะต้องรอคำอนุญาตจากหัวหน้าเท่านั้น

เจอคนก็หลายแบบ  ไม่ว่าจะสายโหด  สายเงียบ  หรือสายเผ่น  คนพวกนั้นเหมือนกันตรงที่เลือกที่จะฟังและเห็นด้วยกับความคิดใหม่ๆเป็นเรื่องๆไป  แต่คนๆนี้ไม่ใช่เลย  นานๆเจอที  แถมยังต้องมาเป็นลูกน้อเสียนี่

ถามว่าเราทำอะไรได้ไหม  ตอนนี้คงต้องรอแค่โชคชะตาฟ้าดิน  ให้เราอยู่รอดปลอดภัยจนกว่าหัวหน้าจะมีอันเป็นไปโน่นแหละ   จะให้เลื่อยขาเก้าอี้ใครก็ทำไม่เป็น   จะย้ายงานก็ไม่อยากย้าย  ภาระครอบครัวทำให้ไม่มีทางเลือกมากมาย

แต่ก็เสียสุขภาพจิตไปเยอะเลย

ขอแทคปัญหาครอบครัวด้วย  เพราะกลัวครอบครัวมีปัญหาหากเราย้ายงาน   ทำให้ต้องทนทำงานที่นี่ไปเรื่อยๆ