ตอนนี้รู้สึกสับสน คนรอบๆตัว จะมีสองประเภทนี้เสมอ คือพวกหนึ่งมองโลกในแง่ดี คือเป็นพวกโลกสวย ตามคำนิยามที่มีขึ้นมาในช่วงหลังๆนี้ โดยความคิดของคนกลุ่มนี้มุ่งมองเฉพาะทางด้านบวก ด้านที่เป็นไปได้ เช่น ยังมองว่าสังคมยังดี คนยังรักกันดี เมืองไทยดียังโง้นยังงี้ อะไรอีกหลายอย่าง มองว่าทุกอย่างจะต้องทำได้ มองในแง่ความพยายาม ไปสู่ความสำเร็จ มองเป้าหมายที่สวยงาม ยังไงล่ะ แต่เป็นการมองโลกแบบโลกสวย ผมอาจจนิยามไม่หมด แต่หวังว่าผู้อ่านจะเข้าใจครับ
ส่วนคนอีกประเภทคือเป็นแบบมองโลกนแง่ตามความเป็นจริง หรืออาจจะตรงข้ามกับแบบแรก ยังไงล่ะ ผมก็อธิบายไม่ถูกนะ เช่น มองว่าโลกมันโหดร้าย สังคมเน่าฟอนเฟะ กระแทก-ดันพวกแรกที่ยังคงอยู่ในโลกแห่งอุดมการณ์ ประชดประชัน มองว่าตนคิดแบบนี้ถูกแล้วดีแล้ว ต่อต้านพวกโลกสวย เป็นแนวทางเช่นนี้ครับ

ขอถามทัศนคติของเพื่อนๆพันทิพหน่อยว่ามีทัศนคติต่อกรณีดังกล่าวนี้อย่างไร เราควรมองไปแนวทางใหน แล้วทำไงให้เข้ากันได้ในสังคมครับ

ขอแทคปรัชญา เพราะครอบคลุมทุกสิ่ง
ขอแทคสุขภาพจิต เพราะเป็นเรื่องที่เกี่ยวกับมุมมองของคน
ขอแทค มหาลัย เพราะเด็กวัยรุ่นคืคคนกลุ่มหลักในแง่นี้
ขอแทคศาสนา ว่าศาสนามีผลต่อเรื่องดังกล่าวรึเปล่า
ขอแทคปัญหาสังคม เพราะผมว่ามันคือปัญหาที่ถือเป็นปัญหาสังคมได้