สวัสดีคะเพื่อนๆ เราเรียนอยู่ มศว เมื่อวันพุธที่ผ่านมาเราได้มีโอกาสไปเต้นแอโรบิก วันนั้นไปถูกวันมากเพราะมีรุ่นพี่วิทย์กีที่จบไปแล้วมาสอนเต้นแอโรบิกซึ่งเราก็รู้จักสนิทกับพี่เค้าเป็นอย่างดีวันนั้นมีคนไปเต้นเยอะมากเราไปช้าเลยได้เต้นอยู่ข้างหลังไกลสมควร พี่เต้นนานพอสมควรเราเหนื่อยเลยบอกเพื่อนขอไปพักก่อนนะ  จากนั้นเราก็เดินออกไปข้างๆไปนั้งรอเพื่อนข้างๆสนามเราก็นั่งเล่นโทรสับรอเพื่อนสักพักใหญ่ๆ  จนมีช็อตนึงที่เราเงยหน้าขึ้นมาแล้วเจอผู้ชายคนนึงใส่เสื้อแขนกุดสีแดง กางเกงขายาวสีดำ ยืมคุยกับเพื่อนอยู่หน้าทางออกของสนามวินาทีนั้นเราสตั้นเหมือนโลกทั้งใบหยุดหมุน เค้ากำลังยิ้มหัวเราะคุยกับเพื่อนอย่างเมามันเราก็มองหน้าเค้าค้างจนไม่อยากละสายตาออกไปไหน เห้ยแก !! นี้มันเรียกว่า   "รักแรกพบ" เลยป่าววะฉันชอบรอยยิ้มของเค้าเวลาเค้ายิ้มเหมือนโลกทั้งใบสดใสมาก ทำไม ตอนนั้นหัวใจเราเต้นแรงล่ะนั้งยิ้มอยู่คนเดียวเหมือนคนบ้าเลย อิอิ  เราก็ได้แต่มองตามว่าเค้าเดินไปไหนทางไหนยังไงจนเต้นเสร็จพวกพี่เค้าก็เรียกถ่ายรูปรวมตอนแรกเราอยู่อีกฝั่งนึงเห็นเค้ายืนอยู่อีกฝั่งนึงก็วิ่งมานั้งใกล้ๆที่เค้ายืนอยู่พอคนถ่ายเค้ากำลังจะถ่ายเค้าก็บอกว่าสองข้างไม่เท่ากันให้ฝั่งของเราย้ายไปอยู่อีกฝั่งนึงแล้วเค้ากับเพื่อนเค้าก็วิ่งไปอยู่อีกฝั่งเราก็ได้แต่มองตามและเสียดายว่าไม่น่าย้ายฝั่งมาเลยกู และนั้นก็เป็นรูปแรกที่เราถ่ายด้วยกันแต่ไม่ใช่รูปคู่นะมันเป็นรูปกลุ่มถ่ายประเกือบ 30 กว่าคน 555 ซึ่งเรากับเค้าอยู่คนล่ะฝั่งกันพอถ่ายเราก็แยกย้ายกันเราก็บอกเพื่อนเราว่าเราเจอรักแรกพบแล้ววะได้แต่ยิ้มดีใจไม่กล้าเข้าหาจนปล่อยเค้าหลุดมือไป เฮ้อ ! เศร้าเสียใจแต่เราก็ไม่ล้มเลิกความพยายามเรารู้ว่าเค้าเป็นเด็กพละแน่นอนแต่ไม่รู้ว่าเอกไหนยังไงเราก็เข้าไปส่องเฟสเด็กพละที่เรารู้จักเกือบทุกคนแต่ก็ไม่เจอหายังก็ไม่เจอผ่านไป 2 วันเราก็เริ่มท้อล่ะ ทำไมมันหายากจังวะจนเราได้เข้าไปในเฟสรุ่นพี่วิทย์กีคนนึงที่เราได้เป็นเพื่อนกับเค้าและรู้จักกันเราเห็นเค้าถ่ายรูปกับผู้ชายคนนั้นที่เราตามหาอยู่ เห้ย เราดีใจมากกระโดดกรี๊ดลั่นห้องเลยโครตดีใจอ่ะ เราหาเค้าเจอสักทีพอเราเจอก็แอดเค้าไปเลยจ้า รอเค้ารับเราเตรียมคำพูดทุกคำไว้ถามเค้าหมดเลยตื่นเต้น ฟุดๆ   ดูตั้งใจยิ่งกว่าอ่านหนังสือสอบอีก 5555 พอเค้ารับปุ๊บ เราไม่รอช้าทักเค้าก่อนเลยจ้า  เป็นไงล่ะอาจดูเป็นผู้หญิงแรงแต่จริงๆแล้วเราขี้อายนะ แหะๆ คำแรกที่เราทักเค้าคือคำว่า สวัสดี พอเค้าตอบ สวัสดี กลับนี้กรี๊ดบอกเพื่อนเค้าตอบกูแล้วเว้ยๆ ตอนนั้นเราเหมือนคนบ้ามากเลยคุยไปยิ้มไปไม่สนใจคนรอบข้างจะมองยังไงเลย 55555 เราก็คุยถามชื่อกันไปมาจนเราขอไลน์เค้าตอนแรกคิดว่าจะไม่ให้ แต่สุดท้ายได้มาจ้าเรานี้ยิ้มปากจะฉีกอยู่ล่ะ เราก็ได้มีโอกาสคุยกันมาเรื่อยๆ โดยเราไม่ได้คิดถึงหรอกว่าเค้าจะมีแฟนแล้วหรือป่าวเพราะเราคิดแต่ว่าเค้าคือรักแรกพบของเราและเราก็ไม่อยากปล่อยเค้าหลุดมือไปเราแค่อยากบอกเค้ารู้เฉยๆ แต่ถ้าเค้าไม่โอเคกับเราก็จะขอเก็บความทรงจำดีๆแบบเอาไว้ตลอดไป
  
    ปล.ถ้าเธอได้อ่านกระทู้นี้เราอยากให้เธอรู้ตัวสักทีเราจะรอเธอนะรักแรกพบ <3