เมื่อความรักสุดสิ้น.............ล่มสลาย
ความทุกข์กลับมากลาย......ห่อหุ้ม
นับคืนตื่นฝืนใจ..................ไม่หลับ
ตัวขยับตาต้องอุ้ม..............หน่วยน้ำเต็มตา
ใจเทวษเท่านึกไว้..............ถมทวี
เจ็บปวดรวดร้าวฤดี.............สุดกลั้น
ถึงอาจจะไม่มี...................คู่อีก
ยอมหลีกจากเธอนั้น...........แน่แล้วผิดหวัง
ศึกครั้งนี้ใหญ่แล้ว.............ยังไหว
ศึกรักในหัวใจ..................พ่ายแพ้
ศึกสวาทขาดไป...............กระรุ่งกระริ่ง
หญิงหน่ายชายทิ้งแม้........หยัดสู้ใจฝืน
นึกถึงคนอื่นแล้ว...............ทำใจ
เขารักเขาห่วงใย...............มิตรแท้
ยุงเหลือบแลริ้นไร............ยากผ่าน
ประมาณประหนึ่งแม้..........ไข่ไว้ในหิน
นับเวลาว่าไม่น้อย.............นานวัน
เข้า,ไม่เข้าใจกัน................เกิดบ้าง
แต่ขนาดไม่สนใจกัน..........ยากหน่อย
ใจไม่น้อยใจช้าง...............ผิดเพี้ยนที่ไหน
สายน้ำไม่กลับย้อน...........ไหลคืน
ชีวิตไม่เต็มกลืน................ไม่ร้าง
น้ำกลบตาทุกคืน...............หมอนเปียก
เรียกว่าอกหักมั้ง...............ยับยั้งไม่ไหว
สายน้ำอุ่นร้อนไหลหลากลงมา.............เป็นสายพาดจากตาถึงร่องแก้ม
ซบหมอนเปียกคาหน้าแฉล้ม................ไม่แอร่มแจ่มใสดังใฝ่หา
เคยรักกันรักนั้นด้วยสัญญา...................ความไม่เหมาะสมปมปัญหา
ไม่เคยเลยหวังยังพลั้งตา.....................ไม่สมมาดปรารถนาสักคราเดียว
หวังความรักครั้งนี้ที่สุดท้าย..................ดูน้ำใจว่าใครจะแลเหลียว
อกหักอีกครั้งดั่งตัวคนเดียว...................ทั้งเศร้าเหงาเปลี่ยวแลเสียดาย....
อารมณ์โคลง เขียนกลอนไม่กลมกลืน
๐๐๐ อกหัก...๐๐๐
ความทุกข์กลับมากลาย......ห่อหุ้ม
นับคืนตื่นฝืนใจ..................ไม่หลับ
ตัวขยับตาต้องอุ้ม..............หน่วยน้ำเต็มตา
ใจเทวษเท่านึกไว้..............ถมทวี
เจ็บปวดรวดร้าวฤดี.............สุดกลั้น
ถึงอาจจะไม่มี...................คู่อีก
ยอมหลีกจากเธอนั้น...........แน่แล้วผิดหวัง
ศึกครั้งนี้ใหญ่แล้ว.............ยังไหว
ศึกรักในหัวใจ..................พ่ายแพ้
ศึกสวาทขาดไป...............กระรุ่งกระริ่ง
หญิงหน่ายชายทิ้งแม้........หยัดสู้ใจฝืน
นึกถึงคนอื่นแล้ว...............ทำใจ
เขารักเขาห่วงใย...............มิตรแท้
ยุงเหลือบแลริ้นไร............ยากผ่าน
ประมาณประหนึ่งแม้..........ไข่ไว้ในหิน
นับเวลาว่าไม่น้อย.............นานวัน
เข้า,ไม่เข้าใจกัน................เกิดบ้าง
แต่ขนาดไม่สนใจกัน..........ยากหน่อย
ใจไม่น้อยใจช้าง...............ผิดเพี้ยนที่ไหน
สายน้ำไม่กลับย้อน...........ไหลคืน
ชีวิตไม่เต็มกลืน................ไม่ร้าง
น้ำกลบตาทุกคืน...............หมอนเปียก
เรียกว่าอกหักมั้ง...............ยับยั้งไม่ไหว
สายน้ำอุ่นร้อนไหลหลากลงมา.............เป็นสายพาดจากตาถึงร่องแก้ม
ซบหมอนเปียกคาหน้าแฉล้ม................ไม่แอร่มแจ่มใสดังใฝ่หา
เคยรักกันรักนั้นด้วยสัญญา...................ความไม่เหมาะสมปมปัญหา
ไม่เคยเลยหวังยังพลั้งตา.....................ไม่สมมาดปรารถนาสักคราเดียว
หวังความรักครั้งนี้ที่สุดท้าย..................ดูน้ำใจว่าใครจะแลเหลียว
อกหักอีกครั้งดั่งตัวคนเดียว...................ทั้งเศร้าเหงาเปลี่ยวแลเสียดาย....
อารมณ์โคลง เขียนกลอนไม่กลมกลืน