เห็นดาวร่วง หล่นวูบ ลงจูบหล้า
ฤๅวาสนา ไม่โฉลก โศกไม่สร่าง
แอบขมขื่น วังเวง ใจเคว้งคว้าง
นั่งยันคาง .. สิ้นหวัง ปวดทั้งทรวง
<><><>
ครั้นราตรี คลี่ม่าน หว่างดาเรศ
ฤๅเทวษ ใจเน้น ความเป็นห่วง
ดึกค่อนคืน ฝืนคิด สิทธิ์ทั้งปวง
ใคร่ขอทวง .. คุณค่า ชาติชาตรี
<><><>
ดาวเคยแจ่ม แวมวาว สกาวหล้า
ฤๅดาวร้า อ่อนแสง จำแลงหนี
หวังอุ่นอ้อม พร้อมชื่น ค่ำคืนนี้
แผงเมฆี .. พูนพลัง บดบังดาว
<><><>
ฤๅข้างแรม นภา เกิดอาเพศ
ฤๅดาเรศ ประท้วง หลบห้วงหาว
ฤๅเมินหมาง แต้มแต่ง แสงวับวาว
เสมือนสาว .. เบื่อหน่าย ชายเฝ้าแล
<><><>
คริคริ
**** คุณค่า ชาติชาตรี ****