เนื่องด้วยพระนาลกเถระ ผู้ประพฤติโมเนยยะปฏิบัติอย่างอุกฤติ เป็นเวลา7เดือนรับตั้งแต่รับการสอนโมเนยยะปฏิบัติจากพระพุทธเจ้า ซึ่งผู้ที่ประพฤติโมเนยยะปฏิบัติอย่างอุกฤตินี้ในศาสนาของพระพุทธเจ้าองค์หนึ่งจะมีเพียง1รูปเท่านั้น

ทรรศนะเกี่ยวกับโมเนยยะปฏิบัติ ที่ผมค้นๆดูมี2ทรรศนะคือ พระนาลกเถระบรรลุอรหันต์แล้วประพฤติโมเนยยะปฏิบัติ กับอีกทรรศนะหนึ่งคือ พระนาลกะเถระประพฤติโมเนยยะปฏิบัติอย่างอุกฤติเป็นเวลา7เดือนเดือนจึงบรรลุอรหันต์ แล้วจากนั้น7วันจึงนิพพานในท่ายืน

ซึ่งหากอ้างจากทรรศนะที่ 2 โมเนยยะปฏิบัติ เป็นการปฏิบัติที่พิเศษ คือ 1.เป็นการปฏิบัติที่ทรมานตนเพียงอย่างเดียวที่พระพุทธเจ้าทรงอนุญาต 2.เมื่อประพฤติโมเนยยะปฏิบัติคือ อย่างอุกฤติ 7 เดือน อย่างกลาง 7 ปี อย่างอ่อน 17 ปี จะรับเที่ยงแท้ในอรหันตผล คือบรรลุอรหันต์อย่างแน่นอน 3.เข้าใจว่าผู้ที่บรรลุอรหันต์ โดยวิธี โมเนยยะปฏิบัติ เมื่อบรรลุอรหันต์แล้ว จะอยู่ได้อีกไม่นาน เช่น พระนาลกเถระ อยู่ต่อได้อีก 7 วัน 4.ผู้คนที่ได้ทำบุญกับภิกษุผู้ประพฤติโมเนยยะปฏิบัติ มีโอกาสไปสวรรค์มาก จนขนาดที่ว่า เมื่อจะประกาศโมเนยยะปฏิบัติ อีก7ปี จึงเกิดโกลาหลในสวรรค์

ซึ่งโมเนยยะปฏิบัติถือว่าเป็นการปฏิบัติที่พิเศษ แต่ปัจจุบันทำไมถึงแทบไม่มีผู้ที่ประพฤติการปฏิบัติวิธีนี้เลย แม้ขนาดจะสมาทานโมเนยยะปฏิบัติระยะสั้นเพื่อโปรดสัตว์ยังหาแทบไม่ได้