เห็นหลายเรื่องแล้วที่มักจะแก้บทให้ตัวเอกร้ายๆ กลายเป็นคนดี มีจุดที่เลวเพียงจุดเดียวในเรื่อง และจุดนั้นไม่ใช่ตัวเอก คืองงค่ะ
เราเข้าใจประโยคที่ว่าทุกคนมีทั้งด้านร้ายและดีนะ แต่คงไม่ใช่ทุกเรื่องรึเปล่า
ตัวเอกจากบทประพันธ์เลวๆก็มีความน่าสนใจในตัวมันเอง บทเลวจะส่งสเน่ห์ให้ละครมันมีสีสัน น่าลุ้น น่าติดตาม แต่มันตลกที่ว่าบทละครยุคนี้มันจะเปลี่ยนโครงเรื่องให้ออกมาดู... ว่าไงดี โลกสวยนิดๆ?
คือทุกอย่างต้องมีตอนจบที่สวย คนที่โดนทิ้งต้องมีคู่ คนร้ายที่เลวมาทั้งเรื่อง ไม่มีจุดที่คาดหวังได้ว่าจะคิดดี สุดท้ายก็ต้องมีฝุ่นเม็ดเล็กๆมาทำให้เป็นคนดีในพริบตาได้ซะงั้น
ถ้ามันปูโครงเรื่องมาดีมันก็ยังพอได้ แต่ถ้าพลิกเลยดูแล้วมันตลกยังไงไม่ทราบ
ทุกคนมีจุดที่ยอมไม่ได้ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องยกบทใหม่หมด เหลือแต่เปลือกแล้วเอาเนื้อมาใส่ใหม่ ให้ตัวละครนี้กลับกลายเป็นคนดีไปเลย ตัวละครนู้นตายไปแล้วต่อให้ยังไงก็คู่กับพระเอกไม่ได้ เดี๋ยวตอนจบจะไม่ได้คู่ ขอปรับความน่าสงสารให้ร้ายนิดหนึ่งดีกว่า
เรามักจะชื่นชมเสมอกับคนแต่งที่ยอมให้พระเอก นางเอก ได้ผลกรรมที่เคยทำมา แต่แน่นอนว่าเป็นเหมือนคนอื่นๆที่อ่านไปหงุดหงิดไป อยากให้ช่วงนี้ผ่านไปเร็วๆ อยากให้ได้รับการยกเว้น แต่ถ้าอย่างนั้นมันก็ดูเป็นอภิสิทธิ์พระเอกนางเอกไปละมั้ง คนแต่งที่ตัดใจสร้างจุดขมให้ตัวเอกของเรื่องได้ คงต้องใช้หลักความเป็นจริงอย่างสูง ซึ่งน่านับถือมาก เพราะจุดอื่นของเรื่องจะน่าชมมากขึ้น หวานขึ้น รอคอยมากขึ้น
โดยเฉพาะรายละเอียดในหนังสือที่เป็นคนแต่งในยุคก่อนๆ มักจะสอดแทรกความคิด หรือความสมเหตุสมผลของโครงเรื่อง เวรกรรมของตัวละคร พอเอาเนื้อเรื่องมาเปลี่ยนให้ออกมาจบดีหมด สเน่ห์ของบทประพันธ์บางจุดเลยจางไป
ไม่ใช่ว่าไม่เปิดใจต่อบทละครแบบใหม่ เพราะตอนนี้ก็ยังดูอยู่ แต่แค่เสียดายและหงุดหงิดใจบางครั้งที่นั่งวิเคราะห์โครงละคร
ทุกคนชอบให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งเพราะอะไร เพราะเราเคยอ่านเรื่องที่แต่งดีมากๆ แล้วมันจบไม่ดี ตัวละครที่ชอบไม่มีคู่ใช่หรือไม่ พอบทจบแล้วแต่เราไม่จบ กลับพาจินตนาการมาให้เราคิดเนื้อเรื่องต่อไป อยากให้ออกมามีความสุข อยากแต่งให้จุดนี้เป็นอย่างที่ต้องการ ทั้งหมดนี่ก็มาจากเรื่องที่จบไม่แฮปปี้ใช่ไหม มันจบไม่สมใจเราแต่กลับติดอยู่ในหัวมากกว่าเรื่องอื่น
ไม่ใช่ว่าชอบอ่านแบบแบดเอ็นดิ้ง ยังอยากให้มันจบมาดี แต่จุดที่มันเลวอยู่แล้วก็อย่าไปเปลี่ยนมันเลย โลกนี้ไม่มีอะไรดีที่สุด หรือเลวที่สุด บางคนเกิดมาไม่พร้อมที่จะดี บางบทไม่ต้องการให้เห็นใจขอแค่ได้มาอย่างที่ต้องการก็พร้อมที่จะเลว
ไม่อยากให้จุดมืดสุดของเรื่องมันหายไป เพราะมันเป็นตัวส่งให้รอบด้านสว่างกว่า อย่าผสมสีขาวให้มันแค่เหตุผลที่ว่า เพราะมันเป็นตัวเอก หรือไม่เหมาะสมกับคนดู ไม่เข้ากับนักแสดง เชื่อว่าคนเสพสามารถวิเคราะห์ได้ค่ะ
เป็นคำบ่นส่วนตัวที่ยาวมาก ไม่ทราบว่าคนอื่น ๆ คิดว่าอย่างไรบ้างคะ
ทำไมละครยุคนี้ต้องแก้บทให้ตัวเอกเป็นคนดีเสมอ?
เราเข้าใจประโยคที่ว่าทุกคนมีทั้งด้านร้ายและดีนะ แต่คงไม่ใช่ทุกเรื่องรึเปล่า
ตัวเอกจากบทประพันธ์เลวๆก็มีความน่าสนใจในตัวมันเอง บทเลวจะส่งสเน่ห์ให้ละครมันมีสีสัน น่าลุ้น น่าติดตาม แต่มันตลกที่ว่าบทละครยุคนี้มันจะเปลี่ยนโครงเรื่องให้ออกมาดู... ว่าไงดี โลกสวยนิดๆ?
คือทุกอย่างต้องมีตอนจบที่สวย คนที่โดนทิ้งต้องมีคู่ คนร้ายที่เลวมาทั้งเรื่อง ไม่มีจุดที่คาดหวังได้ว่าจะคิดดี สุดท้ายก็ต้องมีฝุ่นเม็ดเล็กๆมาทำให้เป็นคนดีในพริบตาได้ซะงั้น
ถ้ามันปูโครงเรื่องมาดีมันก็ยังพอได้ แต่ถ้าพลิกเลยดูแล้วมันตลกยังไงไม่ทราบ
ทุกคนมีจุดที่ยอมไม่ได้ ก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าทำไมต้องยกบทใหม่หมด เหลือแต่เปลือกแล้วเอาเนื้อมาใส่ใหม่ ให้ตัวละครนี้กลับกลายเป็นคนดีไปเลย ตัวละครนู้นตายไปแล้วต่อให้ยังไงก็คู่กับพระเอกไม่ได้ เดี๋ยวตอนจบจะไม่ได้คู่ ขอปรับความน่าสงสารให้ร้ายนิดหนึ่งดีกว่า
เรามักจะชื่นชมเสมอกับคนแต่งที่ยอมให้พระเอก นางเอก ได้ผลกรรมที่เคยทำมา แต่แน่นอนว่าเป็นเหมือนคนอื่นๆที่อ่านไปหงุดหงิดไป อยากให้ช่วงนี้ผ่านไปเร็วๆ อยากให้ได้รับการยกเว้น แต่ถ้าอย่างนั้นมันก็ดูเป็นอภิสิทธิ์พระเอกนางเอกไปละมั้ง คนแต่งที่ตัดใจสร้างจุดขมให้ตัวเอกของเรื่องได้ คงต้องใช้หลักความเป็นจริงอย่างสูง ซึ่งน่านับถือมาก เพราะจุดอื่นของเรื่องจะน่าชมมากขึ้น หวานขึ้น รอคอยมากขึ้น
โดยเฉพาะรายละเอียดในหนังสือที่เป็นคนแต่งในยุคก่อนๆ มักจะสอดแทรกความคิด หรือความสมเหตุสมผลของโครงเรื่อง เวรกรรมของตัวละคร พอเอาเนื้อเรื่องมาเปลี่ยนให้ออกมาจบดีหมด สเน่ห์ของบทประพันธ์บางจุดเลยจางไป
ไม่ใช่ว่าไม่เปิดใจต่อบทละครแบบใหม่ เพราะตอนนี้ก็ยังดูอยู่ แต่แค่เสียดายและหงุดหงิดใจบางครั้งที่นั่งวิเคราะห์โครงละคร
ทุกคนชอบให้จบแบบแฮปปี้เอนดิ้งเพราะอะไร เพราะเราเคยอ่านเรื่องที่แต่งดีมากๆ แล้วมันจบไม่ดี ตัวละครที่ชอบไม่มีคู่ใช่หรือไม่ พอบทจบแล้วแต่เราไม่จบ กลับพาจินตนาการมาให้เราคิดเนื้อเรื่องต่อไป อยากให้ออกมามีความสุข อยากแต่งให้จุดนี้เป็นอย่างที่ต้องการ ทั้งหมดนี่ก็มาจากเรื่องที่จบไม่แฮปปี้ใช่ไหม มันจบไม่สมใจเราแต่กลับติดอยู่ในหัวมากกว่าเรื่องอื่น
ไม่ใช่ว่าชอบอ่านแบบแบดเอ็นดิ้ง ยังอยากให้มันจบมาดี แต่จุดที่มันเลวอยู่แล้วก็อย่าไปเปลี่ยนมันเลย โลกนี้ไม่มีอะไรดีที่สุด หรือเลวที่สุด บางคนเกิดมาไม่พร้อมที่จะดี บางบทไม่ต้องการให้เห็นใจขอแค่ได้มาอย่างที่ต้องการก็พร้อมที่จะเลว
ไม่อยากให้จุดมืดสุดของเรื่องมันหายไป เพราะมันเป็นตัวส่งให้รอบด้านสว่างกว่า อย่าผสมสีขาวให้มันแค่เหตุผลที่ว่า เพราะมันเป็นตัวเอก หรือไม่เหมาะสมกับคนดู ไม่เข้ากับนักแสดง เชื่อว่าคนเสพสามารถวิเคราะห์ได้ค่ะ
เป็นคำบ่นส่วนตัวที่ยาวมาก ไม่ทราบว่าคนอื่น ๆ คิดว่าอย่างไรบ้างคะ