เจ้าของกระทู้อายุ 27 ปีครับ พ่อเจ้าของกระทู้อายุ 54 ปี สมัยพ่อเด็กๆ ปู่กับย่าเลิกกัน ก็อาศัยอยู่กับปู่และย่าเลี้ยงมาตลอด โดนปู่ดุด่า ทุบตีตลอด ไม่ให้เรียน ย่าเลี้ยงก็ร้ายใส่ประจำ ก็เลยมีอาการโรคประสาท เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย เวลาดีก็ดีจัด เวลาร้ายก็ร้ายแบบสุดขั้ว ด่าว่าแรงๆ ชนิดที่คนเค้าไม่ด่ากัน
จนโตมา มีลูกเป็นเจ้าของกระทู้ ตลอดระยะเวลาชีวิตที่เกิดผ่านมา พ่อเจ้าของกระทู้สมัยหนุ่มๆ ก็เลี้ยงดูเจ้าของกระทู้มาอย่างดีตลอด อาจจะมีดุด่าว่าบ้างตามประสา นิสัยพ่อเป็นคนใจร้อนโมโหร้าย ด่าว่าเจ็บ แต่เราสมัยเด็กๆ ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมาก ยังพอรับได้ แต่พอปัจจุบันนี้พ่อเริ่มสรรหาคำแรงๆมาด่าว่าเจ้าของกระทู้มากขึ้นทุกวัน ใช้คำพูดที่แบบด่าใครๆก็คงรับไม่ได้แน่ เช่น เวลาไปปรึกษาอะไร ก็มักจะถูกด่าว่าเกริ่นก่อนว่า "เอ็งมันโง่เขลา..." "เอ็งมันสมอง dog ปัญญา baf ...." "กระจอกมากลูก Gru...." เจ้าของกระทู้ก็เข้าใจว่าเค้าอยู่ในวัยทอง เลือดจะมาลมจะไป เราก็อดทนนะ แต่บางครั้งการอดทนนานๆมันก็เก็บกดความรู้สึกมาก รู้สึกอยากจะระบาย บางทีเรายกของหนักๆ เช่น ตู้เย็น, กระสอบข้าวหนักๆ ช่วยพ่อ พ่อก็มักจะด่าไปยกไป หาว่าเราออกแรงยกน้อยไปบ้าง "เดี๋ยวพ่อก็ตายสิ" "ไอ้ hear ยกภาษาอะไรว๊ะ" คือเป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนเราเองเวลาจะไปยกของช่วยเค้ายังขยาด แล้วไม่อยากจะไปช่วยเค้ายกอะไรอีก กลัวเค้าด่า แล้วก็เก็บมาเสียใจ นี่เราจะซื้อตู้เหล็กใหม่ คงต้องยกขึ้นบ้านเองแล้ว ถ้าพ่อมาช่วยยกก็ว่าจะไม่เอาแระ ทนหนักเอาคนเดียว
จนมาวันนี้ พ่อยกกระสอบข้าวลงมาดูว่าข้าวเสียหรือเปล่า บังเอิญว่าญาติข้างแม่เข้าส่งกระสอบข้าวจากต่างจังหวัดมาให้เยอะมาก จนมอดขึ้น เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะดูกี่กระสอบ คิดว่าเค้าคงเอากระสอบเล็กสุดลงมาเทข้าวใส่ถังเบาๆ ก็เลยไม่ได้ไปช่วยยก อีกใจถ้าไปช่วยยกก็คงโดนด่าจิกหัวแรงๆอีกตามเคย ก่อนหน้านี้ 4-5 วัน เรามีปากเสียงแรงๆกับพ่อทุกวันด้วย เราเป็นฝ่ายยอมพ่อทุกครั้ง จนมามาถึงวันนี้
พอพ่อจะยกกระสอบลง เค้าบ่นออกมาว่า "พ่อแก่แล้ว เมิงมันคนใช้ไม่ได้ เสียแรงเลี้ยงมาเสียข้าวสุก เลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อย เมิงมันคนไม่มีน้ำใจ"
จากที่เก็บสะสมมานาน ก็ระเบิดออกมาพร้อมน้ำตาเลยครับ เราพูดแรงๆใส่พ่อไปเลย "พ่อจะเอาอะไรกับหนูนักหนา เห็นหนูยกของทีไร พ่อก็ด่าว่าหนูจนเสียใจเก็บไปคิดทุกวัน ด่าชนิดที่ว่ามนุษย์ธรรมดา เค้าก็รับไม่ได้ หนูก็ทนรับฟัง"
พ่อบอกว่า "จะเจ็บจะแค้นพ่อทำไม พ่อเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆ ตีนเท่าฝาหอยนะ" เราก็ตอบไปอีก "พ่อ...เวลาพ่อด่าหนูหรือคนอื่น แม่ น้อง ออกมาอ่ะ พ่อไม่รู้ตัวหรอกว่าคำว่าของพ่ออ่ะ มันไม่มีใครเค้าเอามาพูดกันหรอก บางทีหนูไม่ได้ผิดพ่อก็ว่า พ่อเครียดอะไรหรือมีอะไรในใจพ่อบอกออกมาเลยดีกว่า"
พ่อบอกว่า "จะเจ็บจะแค้นพ่อทำไม"
เราก็บอกว่า "หนูไม่เคยเจ็บแค้นอะไรพ่อเลย พ่อเป็นพ่อหนู แต่หนูเสียใจที่พ่อด่าว่าหนูแรงๆ ทั้งๆที่บางทีหนูไม่ได้ทำผิดอะไร พ่อก็ว่าก็ด่าหนูแรงๆ นึกถึงใจหนูบ้าง"
จากนั้นพ่อก็นิ่งไป เราก็ช่วยพ่อยกกระสอบข้าวเก็บแบบเงียบๆ แล้วก็หนีมาเข้าห้อง
ทุกวันนี้ยอมรับว่าเบื่อมากๆครับ กลับจากทำงานมารู้ว่าพ่อเหนื่อย เราก็เหนื่อยครับ มีปากเสียงกันแทบทุกวัน จนน้องกับแม่ต้องมาห้าม คือพ่อชอบทำตัวเป็นใหญ่ในบ้านและทุกคนต้องฟังเค้า ไม่ฟังก็จะโวยวาย ไม่มีเหตุผล ไม่ว่าเค้าจะถูกหรือผิด เค้าต้องถูกเสมอ และแก้ตัวเก่งมากเวลาทำผิด กลับจากทำงานเหนื่อยกายแล้วต้องมาทนเหนื่อยใจอีกมากๆครับ บางคืนเสียใจเก็บไปนอนร้องไห้ก็มี คือรู้ว่าเป็นลูกผู้ชายนะ แต่เราก็มีมุมอ่อนแอของเราเวลาโดนพ่อแม่ว่า ยิ่งวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ยิ่งหนักกว่าวันธรรมดา เช้าตื่นขึ้นมาก็ต้องโดนด่าว่าแล้ว ไม่มากก็น้อย รู้สึกไม่อยากอยู่บ้านเลยครับไม่มีความสุขเลย คือครอบครัวเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรรุนแรงนะครับ เรากับน้องมีการศึกษา เรียนจบปริญญาตรีทั้งคู่ แต่ทำไมพ่อเราชอบมีปัญหาไม่เข้าใจเลยครับ อยากขอคำปรึกษาครับว่าควรทำอย่างไร ทุกวันนี้เหมือนจะทนพ่อไม่ไหวแล้วจริงๆ
ปล.เคยคิดจะพาพ่อไปหาจิตแพทย์ แต่พ่อไม่ยอมไป เค้าบอกว่าเค้าแก่แล้ว และปกติดี ไม่ได้เป็นอะไร
มีปัญหากับพ่อบ่อย แต่ไม่รู้จะทำยังไง
จนโตมา มีลูกเป็นเจ้าของกระทู้ ตลอดระยะเวลาชีวิตที่เกิดผ่านมา พ่อเจ้าของกระทู้สมัยหนุ่มๆ ก็เลี้ยงดูเจ้าของกระทู้มาอย่างดีตลอด อาจจะมีดุด่าว่าบ้างตามประสา นิสัยพ่อเป็นคนใจร้อนโมโหร้าย ด่าว่าเจ็บ แต่เราสมัยเด็กๆ ก็ไม่ได้รุนแรงอะไรมาก ยังพอรับได้ แต่พอปัจจุบันนี้พ่อเริ่มสรรหาคำแรงๆมาด่าว่าเจ้าของกระทู้มากขึ้นทุกวัน ใช้คำพูดที่แบบด่าใครๆก็คงรับไม่ได้แน่ เช่น เวลาไปปรึกษาอะไร ก็มักจะถูกด่าว่าเกริ่นก่อนว่า "เอ็งมันโง่เขลา..." "เอ็งมันสมอง dog ปัญญา baf ...." "กระจอกมากลูก Gru...." เจ้าของกระทู้ก็เข้าใจว่าเค้าอยู่ในวัยทอง เลือดจะมาลมจะไป เราก็อดทนนะ แต่บางครั้งการอดทนนานๆมันก็เก็บกดความรู้สึกมาก รู้สึกอยากจะระบาย บางทีเรายกของหนักๆ เช่น ตู้เย็น, กระสอบข้าวหนักๆ ช่วยพ่อ พ่อก็มักจะด่าไปยกไป หาว่าเราออกแรงยกน้อยไปบ้าง "เดี๋ยวพ่อก็ตายสิ" "ไอ้ hear ยกภาษาอะไรว๊ะ" คือเป็นแบบนี้ทุกครั้ง จนเราเองเวลาจะไปยกของช่วยเค้ายังขยาด แล้วไม่อยากจะไปช่วยเค้ายกอะไรอีก กลัวเค้าด่า แล้วก็เก็บมาเสียใจ นี่เราจะซื้อตู้เหล็กใหม่ คงต้องยกขึ้นบ้านเองแล้ว ถ้าพ่อมาช่วยยกก็ว่าจะไม่เอาแระ ทนหนักเอาคนเดียว
จนมาวันนี้ พ่อยกกระสอบข้าวลงมาดูว่าข้าวเสียหรือเปล่า บังเอิญว่าญาติข้างแม่เข้าส่งกระสอบข้าวจากต่างจังหวัดมาให้เยอะมาก จนมอดขึ้น เราก็ไม่รู้ว่าเค้าจะดูกี่กระสอบ คิดว่าเค้าคงเอากระสอบเล็กสุดลงมาเทข้าวใส่ถังเบาๆ ก็เลยไม่ได้ไปช่วยยก อีกใจถ้าไปช่วยยกก็คงโดนด่าจิกหัวแรงๆอีกตามเคย ก่อนหน้านี้ 4-5 วัน เรามีปากเสียงแรงๆกับพ่อทุกวันด้วย เราเป็นฝ่ายยอมพ่อทุกครั้ง จนมามาถึงวันนี้
พอพ่อจะยกกระสอบลง เค้าบ่นออกมาว่า "พ่อแก่แล้ว เมิงมันคนใช้ไม่ได้ เสียแรงเลี้ยงมาเสียข้าวสุก เลี้ยงมาแต่เล็กแต่น้อย เมิงมันคนไม่มีน้ำใจ"
จากที่เก็บสะสมมานาน ก็ระเบิดออกมาพร้อมน้ำตาเลยครับ เราพูดแรงๆใส่พ่อไปเลย "พ่อจะเอาอะไรกับหนูนักหนา เห็นหนูยกของทีไร พ่อก็ด่าว่าหนูจนเสียใจเก็บไปคิดทุกวัน ด่าชนิดที่ว่ามนุษย์ธรรมดา เค้าก็รับไม่ได้ หนูก็ทนรับฟัง"
พ่อบอกว่า "จะเจ็บจะแค้นพ่อทำไม พ่อเลี้ยงมาตั้งแต่เล็กๆ ตีนเท่าฝาหอยนะ" เราก็ตอบไปอีก "พ่อ...เวลาพ่อด่าหนูหรือคนอื่น แม่ น้อง ออกมาอ่ะ พ่อไม่รู้ตัวหรอกว่าคำว่าของพ่ออ่ะ มันไม่มีใครเค้าเอามาพูดกันหรอก บางทีหนูไม่ได้ผิดพ่อก็ว่า พ่อเครียดอะไรหรือมีอะไรในใจพ่อบอกออกมาเลยดีกว่า"
พ่อบอกว่า "จะเจ็บจะแค้นพ่อทำไม"
เราก็บอกว่า "หนูไม่เคยเจ็บแค้นอะไรพ่อเลย พ่อเป็นพ่อหนู แต่หนูเสียใจที่พ่อด่าว่าหนูแรงๆ ทั้งๆที่บางทีหนูไม่ได้ทำผิดอะไร พ่อก็ว่าก็ด่าหนูแรงๆ นึกถึงใจหนูบ้าง"
จากนั้นพ่อก็นิ่งไป เราก็ช่วยพ่อยกกระสอบข้าวเก็บแบบเงียบๆ แล้วก็หนีมาเข้าห้อง
ทุกวันนี้ยอมรับว่าเบื่อมากๆครับ กลับจากทำงานมารู้ว่าพ่อเหนื่อย เราก็เหนื่อยครับ มีปากเสียงกันแทบทุกวัน จนน้องกับแม่ต้องมาห้าม คือพ่อชอบทำตัวเป็นใหญ่ในบ้านและทุกคนต้องฟังเค้า ไม่ฟังก็จะโวยวาย ไม่มีเหตุผล ไม่ว่าเค้าจะถูกหรือผิด เค้าต้องถูกเสมอ และแก้ตัวเก่งมากเวลาทำผิด กลับจากทำงานเหนื่อยกายแล้วต้องมาทนเหนื่อยใจอีกมากๆครับ บางคืนเสียใจเก็บไปนอนร้องไห้ก็มี คือรู้ว่าเป็นลูกผู้ชายนะ แต่เราก็มีมุมอ่อนแอของเราเวลาโดนพ่อแม่ว่า ยิ่งวันหยุดเสาร์ อาทิตย์ ยิ่งหนักกว่าวันธรรมดา เช้าตื่นขึ้นมาก็ต้องโดนด่าว่าแล้ว ไม่มากก็น้อย รู้สึกไม่อยากอยู่บ้านเลยครับไม่มีความสุขเลย คือครอบครัวเราก็ไม่ได้มีปัญหาอะไรรุนแรงนะครับ เรากับน้องมีการศึกษา เรียนจบปริญญาตรีทั้งคู่ แต่ทำไมพ่อเราชอบมีปัญหาไม่เข้าใจเลยครับ อยากขอคำปรึกษาครับว่าควรทำอย่างไร ทุกวันนี้เหมือนจะทนพ่อไม่ไหวแล้วจริงๆ
ปล.เคยคิดจะพาพ่อไปหาจิตแพทย์ แต่พ่อไม่ยอมไป เค้าบอกว่าเค้าแก่แล้ว และปกติดี ไม่ได้เป็นอะไร