จังหวัดจัดการตนเอง กับการแก้ไขปัญหาความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดน มีข้อดี ข้อเสีย และความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหนครับ ?

อยากทราบความเห็นของทุกๆท่านว่า หากเราจะแก้ไขเหตุการณ์ความไม่สงบในสามจังหวัดชายแดนนั้น โดยการจัดตั้งจัดหวัดจัดการตนเองในท้องที่ จะช่วยให้ปัญหาความไม่สงบนั้นทุเลาลง ได้หรือไม่ครับ และมีข้อดี ข้อเสีย มากน้อยแค่ไหน และยังไงบ้างครับ

ข้อเสนอคร่าวๆที่อาจจะช่วยแก้ปัญหาความไม่สงบ

1.คนท้องถิ่นสามารถเลือกผู้ว่า ฯ ได้เอง
2.สามารถจัดเก็บภาษีในท้องที่เพื่อใช้บริหารจังหวัดของตัวเองได้ (อาจจะส่งภาษี ให้ส่วนกลางบ้าง เช่นสัดส่วน 80:20 )
3.มีการแต่งตั้งคนในพื้นที่เข้าไปทำงานมากขึ้น โดยอิงคนจากส่วนกลางที่ส่งไปปฏิบัติหน้าที่น้อยลง
4.ใช้ภาษามาลายูในการเรียนการสอนได้ และใช้เป็นภาษาราชการควบคู่ไปกับภาษาไทย
5.กฎหมายบางข้อสามารถบัญญัติให้เข้ากับหลักศาสนาอิสลามได้ โดยไม่ขัดแย้งต่อรัฐธรรมนูญและสิทธิพื้นฐานของคนที่ันับถือศาสนาในท้องที่

ส่วนตัวผมคิดว่าการจัดการตนเองน่าจะสอดคล้องไปกับหลักกระจายอำนาจที่น่าจะทำให้คนในท้องถิ่นสามารถดำรงรักษาอัตลักษณ์ของพวกเขาไว้ได้อยู่  เพราะผมคิดว่าปัญหาหนึ่งที่เป็นฐานให้กับความไม่สงบคือ รัฐไทยไม่เข้าใจบริบทความแตกต่างของท้องถิ่น และพยายามจะสร้างให้พวกเขามีอัตลักษณ์และวัฒนธรรมที่คล้ายกับวัฒนธรรมกลางของไทย ซึ่งข้อเสนอข้างต้นน่าจะช่วยแก้ไขปัญหาได้ไม่มากก็น้อย

จึงอยากจะเรียนถามว่า มีความเป็นไปได้มากน้อยแค่ไหน และมีข้อดีข้อเสียอย่างไรบ้างครับ
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่