หวังเรียงร้อยสร้อยสานกลอนกานท์ฝาก
ช่างแสนยากเย็นไยไฉนหนอ
อารมณ์คลายคล้ายเคลื่อนเหมือนร้าง รอ
หมายคืนก่อกระทู้ ชื่นชูใจ

จึงค้นงานเก่าก่อน ย้อนทวนอ่าน
เฉกเช่นสารสื่อส่งหวังคงได้
สุขสดชื่นคืนย้ำหวนความนัย
ปลุกดวงใจ แห้งฟ่อ...พอ เบิกบาน

[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้*** วันนี้ คิดว่าจะตั้งกระทู้ แต่งแล้วทั้งบท พอกดส่ง เน็ตเน่า ทำให้หายหมด
ทั้งเสียดาย และเสียอารมณ์ค่ะ วันนี้ ขอนำงานเก่า ของ nana_tjj เอามาวางอีกครั้ง
ขอบคุณ เพื่อนๆและทุกท่าน ที่เข้ามาอ่านค่ะ







ราตรีทอดร่างเคลิ้ม...........คนึงหา
ใจล่องล่วงนิทรา.................หลับพริ้ม
สู่ห้วงนิมิตพา......................ดื่มด่ำ
ชื่นรสรติลิ้ม.......................คู่เคล้าเคียงพนอ

สองแขนสอดกอดคล้อง......เอวองค์
ชวนพิศผกาดง..................ดอกสล้าง
อรุณแรกสาดลง................ไล้อาบ โลมเอย
กลีบอ่อนคงน้ำค้าง.............หยาดชื้นรื่นริน

ชี้ชมเหล่าภู่ผึ้ง...................ว่อนบิน
โฉบร่อนซอนหากิน.............กลีบไล้
หอมหวานกรุ่นกลิ่นผิน..........ตอมไต่
บานคลี่เผยอไว้..................ยั่วเย้าเฝ้าเชิญ

ลามเลาะเกาะแทรกซ้ำ...........ระรัว
ระริกรี่เนียนัว........................ซุกซ้อน
ลมโบกโยกพันพัว.................พาอ่อน โอนเอย
ราวเร่งเร้าเร่าร้อน..................ระรี้ระเริง

เบาบางพลางยิ่งโน้ม............โหมตาม
สะบัดแหวกแยกล่วงลาม........ลีกล้ำ
รำเพยพัดพริ้วยาม................ไกวส่ง
คลึงสั่นครันพาน้ำ................คั่งค้างพรูพราว

ระกาขันกู่ก้อง.....................แว่วดัง
พลันตื่นจากภวังค์................สว่างแล้ว
เพียงฝันรักที่หวัง.................พอสุข ใจเอย
ขอรักอย่าคลาดแคล้ว...........จิตพร้อมยอมฝัน



[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ กระทู้เก่าค่ะ
http://ppantip.com/topic/30685721
ปรับเปลี่ยนบางคำในกระทู้นี้ค่ะ