แว่วเสียงเพรียกเรียกขานของกานท์กล่อม
ดังรายล้อมรอบล่วงสู่ห้วงฝัน
กวีศิลป์ยินถ้อยราวร้อยพัน
ผูกใจฉันโหยหา...แสนอาวรณ์

ในช่วงวันผันผ่าน..คราวานเก่า
ถวิลเนาแนบตราเกินกว่าถอน
ยลกาพย์ร่ายโคลงฉันท์ประสานกลอน
มิตรกลั่นกรองร้องอ้อน..สะท้อนจินต์

นิ้วกรีดลงตรงบอร์ด..สอดใจใส่
บอกเนื้อนัยไขคำ นำมิสิ้น
ว่า คิดถึง เช้าสาย บ่าย อาจิณ
แว่วเสียงพิณแห่งกวีดีดสีลอย

ขอเลบงเพลงกานท์..ประสานมิตร
แม้น้อยนิดจิตปองร่วมกรองถ้อย
ปรารถนาย้ำเตือนเสมือนรอย
บอกถึงใจ ดวงน้อย..ติดต้อยตาม

ตามด้วยรัก มิเลือน นะ เพื่อนผอง
แม้จำต้องห่างเหิน หาเมินข้าม
เวียนถนน ยลหา อาณาคาม
ทุกข์สุขถาม พร้อมรัก..ฝากท่านเอย..  


................................................

เวลาน้อย มีช่วงเวลา จะแวะเวียนเข้ามาอ่านเสมอค่ะ
หาโอกาสตอบ กระทู้เพื่อน ยากจัง คิดถึงนะคะ
วันนี้ พอมีเวลา จึงตั้งกระทู้ แต่ต้องขออภัยไว้ก่อน ณ ที่นี้
หากไม่ได้ตอบแต่ละคอมเม้นท์
.... รักและคิดถึงเสมอค่ะ....