.. ความคิดถึง ตรึงติด สนิทมั่น
แม้ผ่านผัน วันเวียน เปลี่ยนดิถี
มิตรภาพ ฉาบฉาย มากมายมี
เปี่ยมเพื่อนพ้อง น้องพี่ มิเสื่อมคลาย


.. กลับมาบ้าน กานท์แก้ว กล่อมแว่วหวาน
เสียงขับขาน ผ่านถ้อย เรียงร้อยหลาย
หลากอักษร อ้อนออด พลอดพริ้มพราย
จากพ่อชาย ถ่ายผ่าน ลานกวี


.. แม่หญิงช่าง ต่างเพราะ เสนาะท่วง
กั้นก้าวล่วง ปวงถ้อย คอยเสียดสี
หากล่วงข้าม ปรามคั่น เข้าทันที
คิดลองดี มีไหม?  ใช้บทกลอน


.. อ่านแล้วยิ้ม อิ่มใจ คลายห้วงจิต
เมฆครึ้มปิด มิดแม้น แผ่นฟ้าซ่อน
อักษรยัง สร้างสรรค์ มิสั่นคลอน
คงเพราะจาก วรรคตอน สะท้อนจินต์ ..