(จิตระรถเรียกคนใช้ให้นำรูปออกมา, แล้วเอาขึ้นไปถวายสุเทษณ์ทอดพระเนตรพลาง, จิตระรถแถลงลักษณะแห่งรูปไปพลาง.)
(อุปชาติ, ๑๑.)
จิตระรถ.        ประถมก็รูปเท-        วะธิดาสง่าตรู
มีนามะเรียกยู        วะสุมาลิโสภณ
งามเนตรและเกศแก้ม        กลดอกกะมลสน
ธิสิ่งประเสริฐปน        กิริยาสง่าศรี
วธูวิเศษเป็น        วระเทพะนารี
ข้าองค์อุมาศรี        สุระอัคคะเทวิน
เนาคีริไกสาส
สุเทษณ์.        อ๊ะฉะนั้นจะจงจิน-
ตะนาจะราคิน,        บ่มิควรคะนึงถึง
จิตระรถ.        ทุตียะรูปนาง        สิริร่างสะอางซึ่ง
แสนงามและหากถึง        จะประเทียบบ่แพ้ใคร
นางชื่อวิเลขา        กละภาพพิเศษไซร้
วิโรจน์วิไลยใคร        ยละร่านระตีพูน
สะขีพระเทวี        มหิษีบดีสูร
ผู้สิง ณ ไวกูณฐ์
สุเทษณ์.        อ๊ะมิควรจะมุ่งหมาย
หล่อนเป็นกำนัลแห่ง        หริราชะนารายณ์
จะมุ่ง ณ โฉมฉาย        ก็จะทรงพระโกรธา
จิตระรถ.        ฉะนั้นถวายรูป        อระเทพะกัญญา
ชื่อเมนะกาภา        สะวิเลขวิไลยวรรณ
ข้าเห็น ณ สวนกลาง        อมะราวดีสวรรค์
วิจิตรวิศิษฎ์สรร-        พะสะกนธะชวนชม
นางช่างประเลงขับ        วรศัพทะเริงรมย์
เปรอองค์สุโรดม
สุเทษณ์.        ก็มิควรจะมุ่งมาด
ท้าวศักระทรงฤท-        ธิมหิทธิ์กำแหงกาจ
ผิทรงพิโรธอาจ        จะประหัตประลัยลาญ
จิตระรถ.        ฉะนั้นถวายรูป        วรราชะนงคราญ
หน่อนาถะผู้ผ่าน        วรเขตตะกาศี
ปรากฏพระนามนาง        วิมะลาสุนารี
วิสุทธ์วิศิษฎ์ที่        จะตินั้นบ่พึงหา
พระโฉมบ่แพ้โฉม        สุระเทวะกัญญา
สุเทษณ์.        แพ้ยอดฤดีข้า        ดุจุกากะเปรียบหงส์
จิตระรถ.        นี่รูปธิดาท้าว        วรเกาศิกาพงศ์
นรินทระราชทรง        บุระกานยะกุพชา
ประกาศพระนามเรียก        วรเรณุกาภา
สุเทษณ์.        เปรียบโฉมวิเลขา        มะทะนาบ่แพ้นาง
จิตระรถ.        นี่รูปธิดารา-        ชะวิทรรภะโศภางค์
พระนามอนงค์นาง        ทมะยันติบังอร
สุเทษณ์.        จะมัวสำแดงรูป        อระเนา ณ ดินดอน
หวังหาสง่างอน        ฤจะเปรียบธิดาสรวง
จิตระรถ.        ข้าวาดวิเลขา        อระงาม ณ แดนปวง
ถวายพระปิ่นสรวง        และก็สุดจะโปรดปราน
และรูปธิดานา-        คะและลูกอสูรหาญ
อันเห็น ณ บาดาล,        ดนุวาดถวายไว้
เพื่อทอดพระเนตรเล่น        ตละตนก็ผ่องใส
จะควรมิควรไซร้        ฤก็สุดจะปรานี