** นิราศแม่ฮ่องสอน ** ( โคลงกำสรวลชลภูมิ ) ฉาก..๑

นิราศแม่ฮ่องสอน ( โคลงกำสรวลชลภูมิ ) ฉาก..๑

กระทู้สนทนา

** นิราศแม่ฮ่องสอน ** พลุโอ่ง

( ร่ายสุภาพ )

๐ ฮ่องสอนดอนดินสมัย           ล้านช้างไทใหญ่เหนือ            จักรเครือภพชายแดน
ระบัดแสนเสน่ห์หวน                กำสรวลรจนาร้อย                  เสกถ้อยคำรำพัน
ชีวันชีวินจร                           จากสมรจากแรมไกล              ครรไลครรลองบถ
หลากรสหลากวิถี                   สวัสดีสวัสดิ์ผล                      ไตรทศพลสรวงสวรรค์
สรรสาสน์อำนวยสุด                พุทธธรรมศาสน์ประเสริฐ          เลิศกระษัตริย์อภิบาล
วิญญาณผองวีรชน                 สนธิพรนำหนุน                      คุณแม่พระธรณี
คุณทวีศรีไตรรัตน์                  คุณภัทรสยามอมร                   วอนเทพไท้ทั่วหล้า
วานศักดิ์สิทธิ์สถิตฟ้า              เฟื่องฟุ้งรุนเขษม  สราญเฮย ฯ

( โคลงหกนาคปรกศิลป์ )

   ๑ ถวัลย์ศิลป์ถิ่นสร้าง                  สล้างเสลา
สละสลวยเนา                              แน่แท้
น้อมเทิดศานต์เสา-                       วรสเทวษ  ณ แม่
ราชธวัชล้ำแล้                              เรขจินต์ ฯ

  ๒ แรมจันทร์หวั่นเวิ้ง                    วิลาวรรณ
วิรัชวาทสรร                                สนั่นซร้อง
สนองสาสน์มหันต์                        บรรณภพ
บทพจน์คล้องพ้อง                       แก่นสาร ฯ

  ๓ กำสรวลโศกเศร้า                     เสมอเหมือน
สมานมิ่งมนตร์เยือน                       ยิ่งแล้
เยาวเรศเตรสเลือน                        มาสหลบ  ฤาแม่
มนต์รักระรั้วแท้                             เทียบใด ฯ

๔ เทอญดลเทพไท้                      ทิพสถาน
ทานสถิตจักรวาล                          แว่นฟ้า
วอนฝนวิมาน                                วรุณล่อง  ฤกษ์แฮ
วลัญช์เรขร้อยหล้า                         นิราศแล ฯ

๕ นิรารักแล้ง                              เปรมปรีดิ์
เปล่าปดพจน์พจี                           เจริดจร้า
จับเจ่ากวินศรี                               เสาวรส
เสาวลักษณ์ฟุ้งฟ้า                         ศุภกร

( โคลงสี่สุภาพ )

   ๑ นิราศรัยสวาสดิ์น้อง                 นวลอนงค์  แม่เฮย
หน้าที่การงานคง                          ไป่แคล้ว
รัถจรฮ่องสอนดง                           ดอยค่ำ  คืนแล
ถึงค่ำบ่คว่ำแคล้ว                           คล่ำค้างทางหลง ฯ

  ๒ อัศดงจงจรัสฟ้า                        นภาหาว
อากาศปราศจากหนาว                    เหน็บเนื้อ
หนาวกาย ฤ ชั่วคราว                      ห่มจิต  ณ แม่
หนาวสุดหยั่งยื้อเรื้อ                        รักร้างแรมเหงา ฯ

   ๓ นงเยาว์นงหยาดยิ้ม                  ยวนใจ
รักพี่รักเพียงฤทัย                           ทั่วท้อง
สักรอยสักเสน่ห์ไสย                       สวาสดิ์รัก  สลักฤา
จองรสจองรักจ้อง                          รักน้องจองสมาน ฯ

  ๔ มาลย์ทรามสวาทสร้อย              สุดาสน
โศกดั่งนิศาชล                              ชอกช้ำ
โฉมฉายเฉิดเฉลาหน                      โหยห่วง  พี่เอย
หาห่อนสอนสวาทซ้ำ                      สร่างสิ้นกลิ่นโฉม ฯ

  ๕ จำประโลมโลกย์ร้าง                  แรมไกล
จำพรากจากนวลใส                        สวาสดิ์ก้อย
จำเป็นจึ่งแรมไว                            วิโยค  โศกพี่
จำแนกจำเนียรน้อย                        นึกน้องครองขวัญ ฯ

  ๖ ผันผายบ่ายหน้าล่วง                  ลาเนียง  แม่เอย
ฝากนิรารสเจรียง                           จรดเจ้า
ลาดวงชั่วเดือนเคียง                       คราสบ  พบแม่
เติมหมั่นขันธ์รักเร้า                         รสร้อยรอยตรม ฯ

   ๗ ตรมหวั่นไหวหวีดว้าง                หวั่นไหว
ตรมโตรดอุทกฤทัย                         ท่วมเร้า
ตรมรักยากหักใจ                            จากจรัส  ขวัญพ่อ
ตรมตรากจากเนียงเข้า                     เขตห้องข่มหวน ฯ

    ๘ คะตวนครวญคร่ำน้อง               ปองถวิล
พรากรักเรียมสวาทจินต์                    จากบ้าน
คะตวนคู่ควรดิน                              ดาลบ่ม   รักฤา
มานพิษคิดถึงม้าน                           แม่น้อยคอยหา ฯ

   ๙ มาสะเรียงแม่เศร้า                     กระเส่าทรวง  แม่ฤา
แม่สะเรียงเสี่ยงดวง                         ดิฐสร้อย
กะไดลั่นหนั่นหวง                           ห่วงแม่  รอแม่
รอชั่ววันเดือนคล้อย                         ค่ำเช้าเย็นรอ ฯ

  ๑๐ ถ่อสถานลาแม่น้อย                   น้อยใจ  พี่ฤา
เคยร่ำสำเนียงนัย                             อนุชน้อง
เรียมลา ฤ ลอยฤทัย                         เทียมอก  น้อยแม่
เพียงครึ่งมาส.งานพร้อง                    พรากน้องนิรันดร์ไฉน ฯ