เรื่อง เจ้าชายที่เฝ้ารอคอยความรัก
เนื้อเรื่อง กาลครั้งหนึ่งในเมืองที่แสนสดใสสวยงามแชะกว้างใหญ่ไพศาลชื่อว่า เมืองอาททิแนว เมเธอร์ และมีพระราชาที่ปกครองเมืองแห่งนีชื่อ เซอร์ แจ็ส เมเธอร์ และราชินีชื่อ อิสเบล เมเธอร์ ทั้งสองได้ครองรักกันมานานแต่ยังไม่มีลูกสักที แจ็ต เมเธอร์ต้องการที่อยากจะมีทายาทมาสืบทอดหน้าที่ต่อ ท่านได้ยินข่าวลือเรื่องที่ไปขอกับเทพผู้ให้กำเนิดที่สามารถประทานพรให้มีลูกได้ ท่านจึงไปขอบ้างสถานที่มี่ท่านกำลังไปนั้นมันแสนจะอยากลำบาก แต่ท่านไม่หวั่นกับเส้นทางที่จะไป ท่านได้ไปถึงและขอพร เทพก้ได้ประท่านพรให้แต่ลูกที่จะได้เกิดมาจะมีชีวิตที่ไม่มีคู่หรืออยู่เดียวดาย แต่จะมีรีกแท้ที่จะได้เจอแต่กลับมีเวลาที่น้อยนิดกับชีวิตรัก ท่านเซอร์แจ็สก้ได้ตกลงกับพรจนได้ เจ้าชายน้อยชื่อ ดอร์ลิส เมเธอร์ แต่ตอนที่กำลังคลอดราชินีได้เสียเลือดมากและได้สิ้นพระชนในที่สุด พระราชาโกรธมาก ที่พอเด็กคนนี้เกิดมาก้ได้พากชีวิตคน พระองค์เลยเลี้ยงเจ้าชายมาแบบไม่ค่อยจะดูแลเอาใจใส่สักเท่าไร เจ้าชายเลยทำตัวแบบเงียบๆลักษณะของเจ้าชาย.
สูงขาวหน้าแหลมตาดูเศร้าๆแต่ตามีสีฟ้า จมูกโด่งนิดๆคิวไม่หนามากพอดีๆ เวลาได้ล่วงเลยมาถึงครบรอบวันเกิดของเจ้าชาย 18ปี คืนนั้นท้องฟ้าไม่มีเมฆเห็นดาวเต็มท้องฟ้า พระจันทร์เต็มดวงมีลมพัดตลอดเวลาลมไม่แรงแต่วันเกิดครั้งนี้ไม่มีใครมาฉลองกับเจ้าชายเลยพอดีวันนั้นมีอากาศที่ดีเจ้าชายเลยออกไปเดินเล่นในป่า เจ้าชายดอลิสได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวคนหนึ่งเจ้าชายตามเสียงนั้นไปแล้วเจอหญิงสาวดูโทรมโดนล่ามโซ่ไว้โดยมีหญิงที่มีอายุเยอะแล้วกำลังตีเธออยู่เจ้าชายได้เข้าไปช่วยเจ้าชายหยิบไม้แล้วตีไปที่ท้ายทอยของสาวแก่คนนั้นเข้ายั่งจังจนสาวแก่คนนั้นสลบไประหว่างนั้นเจ้าชายก้ได้มาช่วยเธอไปได้เจ้าชายเลยถามชื่อเธอ เธอเลยตอบว่าเธอชื่อ
นาตารี เจ้าชายได้ให้ทหารสร้าง บ้านเล็กๆให้เธออยู่ซึ่งที่ดินที่สร้างมีบรรยากาศที่สดใสมีลำธารไหลผ่านมีต้นผลไม้ล้อมรอบ เจ้าชายได้สร้างบ้านตรงพื้นมี่นี้เพราะให้เนาตารีอยู่อย่างสบาย โดยเจ้าชายจะมาหาเธอทุกวัน ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองคนเริ่มจะมีความพัฒนาชึ้นเลื่อยๆ ความเศร้าของเจ้าชายก้เริ่มจางหายไปด้วย เจ้าชายได้ไปเดินเที่ยวพร้อมกับนาตารีในป่าพอดีทั้งสองพลาดตกลงเนินทั้งสองกลิ้งลงกันไปจนพอหยุดกลิ้งปลายจมูกของทั้งนาตารีและเจ้าชานก้มาบรรจบกันหน้าของทั่งสองชิดกันมากพอที่จะได้ยินเสียงลมที่หายใจเข้าไป
ตัดเข้าโฆษณากล่าวต่อพ.น.
ใครชอบเรื่องสั้นอ่านฟรีเพราะแต่งเองสนุกหรือไม่ต้องอ่านเอาเอง
เนื้อเรื่อง กาลครั้งหนึ่งในเมืองที่แสนสดใสสวยงามแชะกว้างใหญ่ไพศาลชื่อว่า เมืองอาททิแนว เมเธอร์ และมีพระราชาที่ปกครองเมืองแห่งนีชื่อ เซอร์ แจ็ส เมเธอร์ และราชินีชื่อ อิสเบล เมเธอร์ ทั้งสองได้ครองรักกันมานานแต่ยังไม่มีลูกสักที แจ็ต เมเธอร์ต้องการที่อยากจะมีทายาทมาสืบทอดหน้าที่ต่อ ท่านได้ยินข่าวลือเรื่องที่ไปขอกับเทพผู้ให้กำเนิดที่สามารถประทานพรให้มีลูกได้ ท่านจึงไปขอบ้างสถานที่มี่ท่านกำลังไปนั้นมันแสนจะอยากลำบาก แต่ท่านไม่หวั่นกับเส้นทางที่จะไป ท่านได้ไปถึงและขอพร เทพก้ได้ประท่านพรให้แต่ลูกที่จะได้เกิดมาจะมีชีวิตที่ไม่มีคู่หรืออยู่เดียวดาย แต่จะมีรีกแท้ที่จะได้เจอแต่กลับมีเวลาที่น้อยนิดกับชีวิตรัก ท่านเซอร์แจ็สก้ได้ตกลงกับพรจนได้ เจ้าชายน้อยชื่อ ดอร์ลิส เมเธอร์ แต่ตอนที่กำลังคลอดราชินีได้เสียเลือดมากและได้สิ้นพระชนในที่สุด พระราชาโกรธมาก ที่พอเด็กคนนี้เกิดมาก้ได้พากชีวิตคน พระองค์เลยเลี้ยงเจ้าชายมาแบบไม่ค่อยจะดูแลเอาใจใส่สักเท่าไร เจ้าชายเลยทำตัวแบบเงียบๆลักษณะของเจ้าชาย.
สูงขาวหน้าแหลมตาดูเศร้าๆแต่ตามีสีฟ้า จมูกโด่งนิดๆคิวไม่หนามากพอดีๆ เวลาได้ล่วงเลยมาถึงครบรอบวันเกิดของเจ้าชาย 18ปี คืนนั้นท้องฟ้าไม่มีเมฆเห็นดาวเต็มท้องฟ้า พระจันทร์เต็มดวงมีลมพัดตลอดเวลาลมไม่แรงแต่วันเกิดครั้งนี้ไม่มีใครมาฉลองกับเจ้าชายเลยพอดีวันนั้นมีอากาศที่ดีเจ้าชายเลยออกไปเดินเล่นในป่า เจ้าชายดอลิสได้ยินเสียงกรีดร้องของหญิงสาวคนหนึ่งเจ้าชายตามเสียงนั้นไปแล้วเจอหญิงสาวดูโทรมโดนล่ามโซ่ไว้โดยมีหญิงที่มีอายุเยอะแล้วกำลังตีเธออยู่เจ้าชายได้เข้าไปช่วยเจ้าชายหยิบไม้แล้วตีไปที่ท้ายทอยของสาวแก่คนนั้นเข้ายั่งจังจนสาวแก่คนนั้นสลบไประหว่างนั้นเจ้าชายก้ได้มาช่วยเธอไปได้เจ้าชายเลยถามชื่อเธอ เธอเลยตอบว่าเธอชื่อ
นาตารี เจ้าชายได้ให้ทหารสร้าง บ้านเล็กๆให้เธออยู่ซึ่งที่ดินที่สร้างมีบรรยากาศที่สดใสมีลำธารไหลผ่านมีต้นผลไม้ล้อมรอบ เจ้าชายได้สร้างบ้านตรงพื้นมี่นี้เพราะให้เนาตารีอยู่อย่างสบาย โดยเจ้าชายจะมาหาเธอทุกวัน ความสัมพันธ์ของเขาทั้งสองคนเริ่มจะมีความพัฒนาชึ้นเลื่อยๆ ความเศร้าของเจ้าชายก้เริ่มจางหายไปด้วย เจ้าชายได้ไปเดินเที่ยวพร้อมกับนาตารีในป่าพอดีทั้งสองพลาดตกลงเนินทั้งสองกลิ้งลงกันไปจนพอหยุดกลิ้งปลายจมูกของทั้งนาตารีและเจ้าชานก้มาบรรจบกันหน้าของทั่งสองชิดกันมากพอที่จะได้ยินเสียงลมที่หายใจเข้าไป
ตัดเข้าโฆษณากล่าวต่อพ.น.