เราทำงานบริการด้านการขายห้องพักในโรงแรมแห่งหนึ่ง จะขายประเภทห้องพัก กรุ๊ปสัมมนา จัดงานเลี้ยง งานแต่งงาน หน้าที่หลัก ๆ ก็ขายของ ประสานงานกับลูกค้า และทีมขายที่กรุงเทพ ต้องเจอกับลูกค้าสารพัดประเภท เราไม่เข้าใจว่าทำไมลูกค้าสมัยนี้ถึงใจร้อน เอาแต่ใจกันมากขนาดนี้ คืออยากได้ก็ต้องได้ โดยที่ไม่สนใจว่าทางโรงแรมจะมีให้รึเปล่า แล้วเราเป็นคนกลางเวลามีปัญหาโดนเรียกไปคอนเพลนอยู่คนเดียว โดนด่าก็โดนอยุ่คนเดียวทุกเรื่องมาลงที่เราหมด ทั้ง ๆ ที่มันก็ไม่ใช่หน้าที่ของเราทั้งหมด เราก็เข้าใจแหละว่าเราเป็นคนประสานงาน แต่จะให้เรารับเองทั้งหมดแบบนั้นเราก็ไม่ไหวนะ บางอย่างที่ลูกค้าขอมากไปทางโรงแรมก็ไม่มีให้ป่ะวะ ... อย่างฐานรองธงชาติงี้ (ที่อื่นมีให้ป่าวไม่รู้ แต่ที่นี่ไม่มี) คุณก็ด่าอยู่ได้ว่าโรงแรมใหญ่ขนาดนี้ทำไมของแค่นี้ก็ไม่มีให้ นี่ผมเสียเงินตั้งเท่าใหร่ มาใช้บริการที่คุณเนี่ย ... ทั้งที่ผมจัดที่อื่นถูกกว่านี้ตั้งเยอะ ... ก็คุณเลือกเองป่ะวะ ทำไมต้องพูดเหมือนกูผิดด้วยล่ะ ... ใบเสนอราคากูส่งให้คุณ ก็ไม่ได้มีแจ้งอยู่แล้วราคาค่าห้อง ก็มีอยุ่ในใบเสนอราคาอยู่แล้วคุณก็เห็น แต่คุณก็เลือกเองที่มาใช้บริการที่นี่ ... กูควรจะเป็นคนโกรธปะวะ ที่ไม่มีสิทธิ์เลือกลูกค้าน่ะ .. ถ้ากูเลือกได้กูก็ไม่ได้อยากได้ลูกค้าเรื่องมากอย่างคุณหรอก .. บางคนก่อนจะเข้ามาจัดงานก็ประสานงานกันแล้ว ว่าจะใช้อะไรบ้างให้แจ้งทางนี้จะได้จัดเตรียมไว้ให้ (ตามใบเสนอราคาที่โรงแรมมี) คุณก็ไม่ได้ระบุมา .. แต่พอมาหน้างาน คุณก็บอกว่าบอกมาแล้ว แจ้งกับเซลล์มาแล้ว .. แล้วคุณก็โยนทุกอย่างมาให้เซลล์ .. บอกตรง อึดอัดมากค่ะ .. ต่อให้โมโห หรือ โกรธแค่ใหนก็พูดออกไปไม่ได้ เพราะคุณคือลูกค้า และลูกค้าคือพระเจ้า .... ขอระบายหน่อยเหอะ คือโมโหมาก มากจนทำงานไม่ได้เลย ปกติเป็นคนใจเย็น และไม่เคยรู้สึกโมโหใครขนาดนี้เลย......