เรายอมรับเลยว่างานโรงแรมเป็นงานที่เราชอบ และเป็นงานแรกที่ได้ทำ แต่ไม่คิดเลยว่ามันจะหนักและเจอแต่เรื่องราวเลวร้ายมากมายขนาดนี้ ซึ่งดูจากภายนอกแล้วมันดูดีนะ แต่พอได้เข้ามาสัมผัสจริงๆแล้ว ทั้งภาระหน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ งานเป็นกะ กะเช้า กะบ่าย กะดึก ในหนึ่งเดือนต้องเปลี่ยนไปเปลี่ยนมา ต้องปรับตัวอย่างมากกับเวลาชีวิตที่ไม่เหมือนคนปกติ เวลาวันหยุด กิน นอน ร่างกายงงไปหมดซึ่งไม่โอเคเลยเสียสุขภาพมากจากแต่ก่อนเคยแข็งแรงไม่ค่อยป่วยเด่วนี้ต้องกินยานอนหลับ กินวิตามิน สารพัด....
ไหนจะต้องรับมือกับลูกค้ามากพ่อพันแม่ที่บ้างก็ปัญหาเยอะต้องทำทุกสิ่งอย่างให้บริการที่ดีเลิศยอมให้โขกสับ ด่าสารพัดแต่ด้วยหน้าที่ก็ต้องเก็บไว้ในใจ ยิ้มและน้อบรับทุกอย่างเพราะลูกค้าคือพระเจ้า

เฮ้ออออ
อึดอัด~~เหนื่อย ~~ท้อ
แต่ไม่ยอมแพ้...เพราะเป็นงานที่รัก

แต่ปัญหาที่หนักกว่าภาระหน้าที่ต่างๆที่กล่าวมาแล้วนั้นมีอีกสิ่งหนึ่งที่เป็นปัจจัยสำคัญ(ต่อแรงใจและแรงกาย)

คือ.."เพื่อนร่วมงาน"

เมื่อเราใหม่ เราจะเจอคนที่อยู่มาก่อน
ถ้าเจอคนที่ดีนี่คือมันจะดีทั้งทีมเลยนะ
แต่ถ้าเจอคนมันก้จะ หมดเหมือนกัน

ซึ่งเพื่อนร่วมงานที่เราเจอเป็นผู้หญิงทั้งหมด
แรกๆก็ดีนะแต่หลังๆมาเราเริ่มสัมผัสได้ถึงบางอย่าง เหมือนว่าเค้าไม่ชอบเรา ทั้งที่เราก็ไม่ได้ทำอะไรไม่ดี แต่มาหมั่นไส้เรา พูดจา-ดันเหน็บแนมเราตลอด เราก้ไม่ได้ตอบโต้อะไรเพราะๆไม่อยากมีปัญหา แต่นานวันเข้าก็เริ่มมากขึ้นๆ มันเหนื่อยใจนะ ทำงานก็เหนื่อยกายอยู่ละแทนที่จะเข้าใจคอยให้กำลังใจกันหรือคุยกันดีๆ..ไม่มีเลย. เราเครียดมาก ไม่รู้จะเอาไงดีกับงานที่เรารัก เริ่มไม่แน่ใจแล้ว

ใครเจอแบบเราบ้าง? แล้วทำยังไง?
แค่อยากระบาย

ปล.ยาวมากกกกก 555
เราอึดอัดอ่ะ

มาแชร์ประสบการณ์เลวร้ายกัน งานโรงแรม