(กระทู้นี้เป็นกระทู้แอบบ่นเจ้านายที่เป็นแบบนี้ทุกท่าน โปรดให้ความเห็นใจลูกน้องที่พวกคุณจ้างด้วยเงิน แต่ซื้อด้วยใจไม่ได้นะคะ ) งานหนักไม่กลัว กลัวงานที่ไม่มีอนาคต  ใครไม่อยู่ในจุดๆนี้ไม่มีทางรู้เลย จขกท ก็เช่นกัน ยิ่งอยู่ยิ่งมองไม่เห็นอนาคต  ทีแรกจะไม่ลาออกเพราะเกรงใจพี่เจ้าของบริษัท เหมือนเค้าก็ดีกับเรา แล้วกลัวออกไป จะหางานไม่ได้ สับสน  คิดอยู่นาน แต่ก็ตัดสินใจลาออกนะ   ไปหางานทำที่มีหลากหลายแผนก เพราะเริ่มมีปัญหาด้านสุขภาพจิต 555++ ใครที่กำลังพบเจอปัญหาเหล่านี้ เหมือน จขกท คุณควรตัดสินใจลาออกแบบ จขกท เถอะ จะได้ไม่มีปัญหาในอนาคต

1.  ที่ทำงานเป็นแบบ HOME OFFICE  เป็นงานรับเหมาซ่อมแซมในโรงงานอุตสาหกรรม  ทำงานแบบพี่ๆน้องๆ คนไม่เยอะ มีเราเป็นแผนกธุรการคนเดียว ทำงานสบายๆ ไม่ต้องมีใครมาอิจฉาตาร้อน  เริ่มทำงานปีแรกๆ เงินเดือนอยู่ที่ 14,500 บาท  เพราะอยู่ในจังหวัดที่มีนิคมอุตสาหกรรม ค่าใช้จ่ายเรื่องที่อยู่ที่กินไม่ค่อยสูง ก็พออยู่ได้นะ // แต่หารู้ไม่เมื่ออยู่ไปนานๆ ปี  จากงานธุรการ ที่ทำด้านเอกสาร จัดซื้อ บัญชี  บุคคล  ISO (ทั้งระบบทำคนเดียว ด้านเอกสาร QMR DDC  และเอกสารสำหรับแผนกต่างๆ )  ก็เริ่มมี งานจุกจิก ที่ไม่ใช่งานเรา แต่เราก็ทำเพราะถือว่า อยู่กันเหมือนบ้านเราไม่ทำก็ไม่มีใครทำ เพราะส่วนมากพนักงานคนอื่น เป็นวิศวกร  เป็นช่าง   เริ่มมี กวาดออฟฟิศ (เมื่อก่อนมีแม่บ้านแต่พอเศรษฐกิจไม่ดีเลิกจ้าง) ชงกาแฟ  ล้างจานชามที่เจ้านายกิน ล้างห้องน้ำ เก็บขยะไปทิ้ง ฯลฯ  ทำงานเพิ่มขึ้นแต่เงินเดือนจาก 14,500 บาท ลดเหลือ  14,000 บาท (เจ้านายอ้างว่าเศรษฐกิจไม่ดี  แต่เราทำบัญชียอดภาษีขายกับยอดภาษีซื้อ ต่างกันมาก ภาษีขายได้เยอะตลอด เดือนๆหนึ่งกำไรเยอะมาก เต่เจ้านายบอกไม่ค่อยมีงาน เห็นว่าง เลยขอลดเงินเดือน จขกท ก็อึ้งจะบอกยังไงได้ ก็ปล่อยตามนั่น)

2. ยิ่งอยู่ยิ่งเหมือนครอบครัว  จุดๆนี้ลำบากใจมาก   (ที่ทำงานจะมีเจ้านายและภรรยาของเจ้านาย ลูกอีกสองคน เจ้านายจะเป็นคนพูดไม่เพราะอะไรไม่ได้ดั่งใจจะขึ้นกูขึ้นตลอด ไม่รู้ว่า จขกท ทนได้ไง) เลิกงานแล้ว หรือว่ายังไม่ถึงเข้างาน  วันหยุด ชอบโทรมาใช้ให้ทำธุระส่วนตัวให้ที่ไม่ใช้ในหน้าที่การงาน  เช่น มือถือเสียใช้งานไม่ได้ โทรไปแจ้งศูนย์ให้พี่ที (มองปฏิทินนี่คือวันหยุดเรานะ)  //ตอนเช้าไลน์มา  จขกทยังไม่ตื่น ช่วยแวะซื้อกับข้าว เอานู้นนี่เอานี่ (จขกท ก็เกรงใจปฏิเสธไม่เป็นเพราะเค้าเป็นเจ้านาย) เราก็ต้องออกห้องเช้าๆ เพื่อไปชื้อกับข้าวเผื่อเจ้านาย  T  T   // ทำการบ้านให้ลูกเจ้านายในวันหยุด ประหนึ่งมีลูกเอง   (มันเป็นอะไรที่เราแบบ เฮ้อจะใช้อะไรนักหนา)  ลูกเจ้านายเรียนแค่ชั่นประถม แต่เรียนโรงเรียนมีชื่อเสียง  พ่อแม่ต้องแข่งขันกันทำผลงานการบ้านให้ลูกตัวเอง ทำเสร็จจับลูกมาถ่ายรูปเสมือนลูกทำเอง  แล้วหน้าที่ก็ตกเป็นของ จขกท คือทำโครงงานวิทยาศาสตร์รูปเล่มบ้าง  งานประดิษฐ์  ทำกระทง ทำกรวยดอก ทำพาน ทำทุกอย่าง ที่ภรรยาเจ้านายบอก และมักจะใช้คำนี้เสมอพี่วานทำให้หน่อยพี่ไม่มีเวลา //และอีกอย่างเค้าจะไว้ใจเรามาก มักจะให้เราจดรหัสผ่าน เมล์ ไลน์ หรืออะไรต่างๆ ไว้ที่เรา พออยากได้ไม่ว่ากี่โมงเค้าก็จะโทรมาถามและต้องได้คำตอบ  จองตั๋วเครื่องบิน จองที่พัก หาที่เที่ยว จองที่เที่ยวให้ในวันหยุด ไปส่งขึ้นเครื่องในวันหยุด ทำทุกอย่างเสมือน เป็นหนึ่งในครอบครัวไหมคะ แต่ย้ำว่าเงินเดือนลดนะคะ  แต่เราก็คิดว่าช่างมันเถอะ เค้าคงอยากให้เราช่วยจริงๆ  (ของฝากมีค่ะ แต่มักจะเป็นของที่คนอื่นเอามาฝากแก แล้วแกไม่ได้กินจนหมดอายุก็จะเอามาให้ที่ออฟฟิศ)

3. เมื่อคุณทำงานคนเดียว ไม่มีใครทำงานแทนคุณได้  (ห้ามป่วย ห้ามพัก)  ข้อนี้แย่หน่อยนะคะ เพราะเมือคุณตัดสินใจเข้ามาทำงานในจุดๆนี้ ที่มีคุณคนเดียว ไม่มีคนช่วยเลย เมื่อคุณป่วยคุณจะพัก  คุณก็ต้องมี อินเตอร์เน็ตเพื่อทำงาน จัดซื้อสั่งของ ส่งเมลล์ให้เจ้านาย ถึงงานจะเพิ่มมากขึ้นเค้าก็ไม่คิดจะจ้างลูกน้องเพิ่ม (เหตุผลคือเศรษฐกิจไม่ดี ) ที่จริงสมควรจ้างอย่างมาก เพราะเราเคยบอกเจ้านายไปแล้วว่าเราทำคนเดียวเริ่มไม่ไหวแล้ว แต่เค้าก็นิ่งเฉย จนเมื่อวันหนึ่ง จขกท มีครอบครัวแล้วก็ต้องมีลูก พอท้อง ปัญหาก็เกิดตามมา เครียดมากตอนนั่นเมื่อยื่นใบลาตามสิทธิ ลาคลอด 3 เดือน  คืออยากลาก่อนคลอดสักสองอาทิตย์ แต่เจ้านายบอกว่าไม่มีคนทำงานแทน จะให้ภรรยาเค้ามาเรียนรู้งานจากเราช่วงที่ลาคลอดแล้วถึงจะให้ลาได้   จขกท มีกำหนดคลอด วันที่ 5 มีนาคม 58 และมาทำงานสอนงานให้ภรรยาเจ้านาย จนปวดท้องคลอดที่ทำงานเลย วันที่ 3 มีนาคม 58 ต้องโทรเรียก  1669 ไปส่งที่ รพ เพราะสามีไปทำงานกลัวออกมาไม่ทัน น่าสงสารตัวเองมาก คือเจ้านายไม่กล้าไปส่ง รพ กลัวคลอดกลางทาง (สามีคือบอกให้ลาออกตั้งแต่ยื่นใบลาแล้วเค้าไม่ยอมเซ็นต์  แต่เรากลัวค่าใช้จ่ายช่วงลาคลอดไม่พอ ถ้าลาออกคงไม่ได้เงินเดือน เลยยังไม่ลาออก กลับมาทำงานอีกเดือนเลยลาออก )  ตอนลาคลอดก็ได้เงินเดือน ครึ่งเดียวนะคะ 50 % ตามกฏหมาย (ตอนนี้เจ้านายขอลดเงินเดือน จขกท เหลือ 13,000 บาท เหตุผลเดิมเศรษฐกิจไม่ดี ทนอยู่เพราะใก้ลที่ทำงานสามีด้วย) แต่เห็นเพื่อนบางคนบางที่ที่ทำงานเค้าก็จ่ายให้เต็ม  (แอบคิด เราทำงานให้ตั้งหลายอย่าง เค้าไม่ซื้อใจเราเลย เราคงไม่อยู่ละ)  จขกท กลับมาทำงานเดือนเดียว เพื่อสอนงานน้องพนักงานคนใหม่ แล้วก็ลาออกเลย (แอบสงสารน้องพนักงานใหม่ เค้าก็ถามนะว่าพี่ออกทำไม เราก็บอกว่าออกมาเลี้ยงลูก ไม่มีคนเลี้ยงให้คะ อีกใจก็อยากบอกอยู่ไปจะรู้เองนะ )

4.แถมอีกเรื่อง เรื่องโบนัส บริษัทนี่เป็นบริษัทใหญ่เหมือนกันนะคะ  ดูภายนอก แต่ระบบภายในจ้างลูกน้องหรือจ้างทาสไม่แน่ใจเหมือนกัน  ช่างนี่ทำงานหนักมาก เข้างานเช้ามีโอถึงเที่ยงคืนก็มี  แต่โบนัสแต่ละคนที่ได้ ไม่ได้ X 1.5 /X 2  ตามที่เค้าให้กันนะคะ  ได้แค่ คนละ 2,000 บาท ตายตัวเลยค่ะ จะตำแหน่งไหนก็ตาม อ้างเหตุผลเดิมตลอด ไม่แปลกใจว่าทำไมพนักงานเข้าๆออกๆ ไม่มีคนอยู่นาน  เจ้านายน่าจะคิดได้นะ เพราะคนเราสิ้นปีก็มีกลับบ้านซื้อของไปเยี่ยมพ่อเยี่ยมแม่ แล้วภรรยาเจ้านายชอบพูดว่าให้  2,000 บาท ฟรีๆ  คงจะดีใจกันนะ (จขกท ยิ้มแบบแบะปากเลยทีเดียว)

5.เจ้านายมีรถใหม่ ซื้อของใหม่ อัพเดตอยู่ตลอดเวลา แต่ลดเงินเดือนลูกน้อง ลูกน้องมีแต่หนี้ อันนี้เรื่องจริง  ภรรยาเจ้านายมักจะบ่นว่า ช่วงนี้ยอดขายตก ไม่ค่อยมีงาน แต่ละอย่างที่เจ้านายซื้อนี่แบบว่า มันไม่ได้ลดตามยอดขายที่พูดเลย เปลี่ยนรถเป็นว่าเล่น เปลี่ยนมือถือที่มีรุ่นใหม่มาตลอด  เจ้านายเจริญนะคะ ทำงานกับบริษัทอย่างนี้ เราจนลงนะคะบอกเลย

ปล. เด็กจบใหม่หางานทำแล้วเจออย่างนี้ บอกเลยว่าคุณไม่ได้ ได้งานที่ดีหรอก คุณกำลังจะมาเป็นทาสเค้าโดยไม่รู้ตัว คุณได้ทำงานแลกเงิน และแลกด้วยความรู้สึกหลากหลายอย่าง ที่บางทีมันเกินจะอธิบายได้ แนะนำให้หางานที่มีหลากหลายแผนก ผู้คนมากมายก่อนที่คุณจะมาเริ่มต้นการทำงานในสถานที่แบบนี้  

ปล.บริษัทคุณมีรายได้น้อยหรือมากก็ไม่ควรบ่นให้ลูกน้องฟัง  เพราะบางทีลุกน้องก็กินข้าว ไม่ได้กินหญ้า เห็นๆ กันอยู่  อยากได้คนทำงานดีควรใช้ใจจ้างบ้าง ไม่ใช่ใช้แต่เงินจ้าง

ขอบคุณพื้นที่ดีๆ ที่ให้ จขกท ได้ระบายอารมณ์ (แม่ลูกอ่อนนอนอยู่บ้าน) อิๆ  และทุกท่านที่เข้ามาอ่าน เพื่อเป็นประสบการณ์ในการทำงานอีกด้านหนึ่ง ที่คนเป็นเจ้านายไม่เคยรับรู้ความรู้สึกแบบนี้

ขอบคุณรูปโดนใจจาก https://www.facebook.com/Nolongerslave/?fref=ts ด้วยนะ