จาก(ใจ)ผู้หญิงที่ทำขนมไม่เก่ง(เลย) ก็ทำเค้กวันเกิดให้ลูกได้นะ

กระทู้สนทนา

สวัสดีค่ะเพื่อนๆ ชาวก้นครัว นานๆ ทีเราจะมาตั้งกระทู้สักที เพราะมัวแต่ฝึกฝนฝีมือทำอาหารอยู่ค่ะ ซึ่งสำหรับอาหารคาว ตอนนี้ได้เรื่องได้ราวแล้วนะคะ

ดูได้จากกระทู้ย้อนหลังค่ะ

จากผู้หญิงที่ทำอาหารไม่ค่อยเป็น กลายเป็นแม่ที่ทำอาหารให้ลูกทุกวัน
http://m.ppantip.com/topic/32309512?

จากผู้หญิงที่ทำอาหารไม่เก่ง กลายมาเป็นภรรยาที่ทำข้าวกล่องให้สามีเกือบทุกวัน
http://m.ppantip.com/topic/33917791?

และพอเริ่มทำอาหารได้ ทีนี้ก็เริ่มฝึกทำขนมค่ะ แต่เบเกอรี่น่ะ มันเป็นอะไรที่ช่างยากเย็นจริงๆ จนเกือบจะถอดใจหลายครั้ง แต่ก็ฮึดสู้เพราะอยากทำเค้กวันเกิดอายุครบ 3 ขวบให้ลูกชายค่ะ ซึ่งพอบอกใคร เค้าก็บอกว่าซื้อเอาเถอะ ไม่ก็...จะรอดเหรอ

และในที่สุดเราก็ทำสำเร็จค่ะ แถ่นแท้น

แต่กว่าจะสำเร็จก็มีเหตุให้น้ำตาจะไหลหลายรอบ มาค่ะ เราจะเล่าให้ฟัง (แต่รูปอาจจะไม่ครบทุกขั้นตอนนะคะ)

สำหรับเค้กจะเป็น oreo white chocolate mousse cake นะคะ ซึ่งเป็นการทำครั้งแรกของเราเลย (กล้ามากเนอะ)

เราใช้สูตรนี้ค่ะ (อร่อยมากค่ะ ขอบคุณเจ้าของสูตรมากๆ ค่ะ) โดยไวท์ชอคลงนิดนึงค่ะ http://topicstock.ppantip.com/food/topicstock/D3065004/D3065004.html

ไอเดียการตกแต่ง โดยใช้ของเล่นชุดรถขุด :
มีชาวต่างชาติเคยทำไว้ แล้วนำมาต่อยอดค่ะ เพราะเด็กที่บ้านมีของเล่นชุดนี้พอดีค่ะ ขอยกเครดิตไอเดียให้เขา ซึ่งเป็นใครก็ไม่ทราบนะคะ

เราเริ่มทำตัวชอคโกแลตตกแต่งก่อนหน้า 1 วัน โดยตั้งใจจะทำเป็นอาคารสูง และป้ายชื่อ โดยใช้ชอคโกแลตบาร์ และแต่งด้วยไวท์ชอคโกแลต ที่บ้านมีที่บีบ (เขียวๆ ในรูปอ่ะค่ะ) แต่!!! ละลายชอคโกแลตเทใส่ที่บีบแล้วมันบีบไม่ออก!

คิดแล้วคิดอีก คิดไปคิดมา คิดมาคิดไป เอาแบบนี้แล้วกัน ใช้ไม้จิ้มฟันปาดชอคโกแลตแล้วจิ้มๆ ลากๆ ไปเรื่อยๆ ป้ายชื่อก็ด้วยค่ะ

น้ำตาจะไหล เละเทะมาก ใช้เวลานานมาก แต่ก็พอกล้อมแกล้มไปได้

ตกกลางคืนเริ่มทำเค้ก ให้คุณพ่อของลูกมาช่วยกันทำด้วย ถ้าพลาดจะได้ช่วยกันรับผิดชอบ เอ้ย จะได้ช่วยกันภูมิใจถ้าสำเร็จ

ทุกอย่างเหมือนจะราบรื่น รสชาติผ่าน
ดูสิคะ ลูกชายมีความสุขมาก

ตรวจสอบคุณภาพก่อนสิ

เอ่อ...ถ้าจะขูดโถขนาดนี้เลียเลยมั้ยลูก

แต่เราดันสงสัยค่ะว่าพอเททุกอย่างลงพิมพ์ แล้วต้องแช่ตู้เย็นช่องไหน ฟรีสไม่ฟรีส และเราก็ตกลงว่าไม่ฟรีสค่ะ

จากนั้นก็นอนหลับอย่างมีความสุข

เช้าวันเกิดลูก ทุกคนจะมาร่วมร้องเพลงอวยพรวันเกิดตอนเที่ยง ใช่ค่ะ...ตอนเที่ยง เราเลยต้องเริ่มตกแต่งเค้กตอนสายๆ

เอาฟอยด์คลุมถาดเก่าๆ ปิดบังรูปโฉม กะเอาเป็นฐานเค้กค่ะ

และแล้วความระทึกก็มาถึง เพราะพอจะถอดเค้กออกจากพิมพ์ เค้กยังไม่เซ็ตตัวเท่าไหร่ นิ่มจนอุปกรณ์ตกแต่งที่เสียบไว้โอนเอนไปมา มือไม้เริ่มสั่นค่ะ คิดในใจว่าจะสู้ต่อไปหรือจะขับรถไปร้านเค้กดี

สรุปสู้ต่อไปค่ะ เอาเค้กสองชิ้นเข้าช่องฟรีสทันที รอเวลานิดนึง เอาอันเล่นมาถอดจากพิมพ์

ไม่ถล่มจนเละค่ะ แต่มันเยิ้มๆ ชอบกล

เริ่มตกแต่งอันเล็กก่อน ด้วยความที่กลัวมันละลาย (คิดในแบบคนทำขนมไม่เป็น) เลยยกไปแต่งในฟรีสค่ะ แต่งไปเย็นหน้าไป

อันใหญ่ยังแช่ไว้ก่อน รอจน 45 นาทีก่อนเวลา เรียกพ่อของลูกลงมาช่วยถอดอันใหญ่ออกจากพิมพ์

สำเร็จค่ะ! แต่ต้องตกแต่งกันในฟรีสเหมือนเดิม วางป้ายชื่อที่ตัวอักษรบูดเบี้ยว ใช้แครกเกอร์บดเป็นทราย

โอรีโอ้บดทำเป็นดิน มีชอคโกแลตหินด้วยค่ะ

และผลงานที่ออกมาก็ทำให้เราสองคนพ่อแม่ภูมิใจมากกกก

ภูมิใจจริงๆ ค่ะ เพราะมันสวยมากในความรู้สึกของเราค่ะ ดีใจจนมือเย็นเลย และทุกคนที่ได้เห็นก็ชอบมากค่ะ โดยเฉพาะเจ้าของวันเกิด

แต่! ต้องรีบจุดเทียน รีบร้องเพลง รีบเป่า และรีบกิน เดี๋ยวมันเละค่ะ ซึ่งทุกคนก็ติจริงๆ ว่าเนื้อมูสมันนิ่มไปหน่อยค่ะ

อันนี้เราเก็บบางส่วนเข้าฟรีสแล้วเอามากิน ฟินมากกกก ลูกชายกินไม่หยุดเลยค่ะ (สูตรเค้าดีจริงๆ)

และจากที่เล่ามาทั้งหมด ก็เพื่อจะบอกว่า คนเราถ้าตั้งใจทำอะไรจริงๆ แล้ว มันต้องสำเร็จค่ะ แม้ระหว่างทางจะมีอุปสรรค หรือผลที่ออกมาจะไม่ได้เฟอร์เฟ็กต์เต็มร้อย แต่มันคือก้าวแรกที่จะทำให้ตัวเราพัฒนาต่อ และที่สำคัญ...มันคือความภูมิใจค่ะ

พ่อแม่...ทำทุกอย่างเพื่อลูกได้จริงๆ ค่ะ...แค่เริ่มทำ อย่ารีรอ