ผมเดาว่าคุณน่าจะเป็นคนกรุงเทพ และไม่ค่อยได้สัมผัสกับเกษตรกรระดับล่างจริง ๆ นะครับ เพราะเมื่อก่อนตอนผมอยู่กรุงเทพผมก็คิดแบบคุณ แต่พอผมย้ายมาใช้ชีวิตอยู่ต่างจังหวัด และได้เจอเกษตรกร หลาย ๆ ระดับ ความคิดผมก็เริ่มเปลี่ยนครับ

สำหรับผมเกษตรกรผมจำแนกเป็นหลายประเภทครับ
1 เกษตรกรระดับนายทุน คือ คนระดับนี้จะมีความสามารถเข้าถึง ความรู้และเครื่องมือทุกประเภท และจะสามารถสร้างรายได้ ได้เยอะมากกกกก

2 เกษตรกรแบบระดับกลาง คือพอมีพอกินมีที่ดินของตัวเอง และไม่มีหนี้เยอะ พวกนี้ก็จะแล้วแต่บุคคลไป บางคนก็ทำงานแบบอยู่ไปวัน ๆ แต่บางคนก็หาความรู้เพิ่มเติมเพื่อพัฒนาตนเองไปเรื่อย ๆ

3 เกษตรกรระดับล่าง ปัญหาจะอยู่ที่ประเภทนี้แหละครับ เพราะ
     3.1 เกษตรกรประเภทนี้จะเป็นประเภทที่เยอะมากที่สุด
     3.2 โอกาสในการเข้าถึงความรู้และเครื่องมือของเกษตรกรระดับนี้จะต่ำมากจนถึงเรียกว่าไม่มีโอกาสเลยก็ว่าได้ และอีกข้อของคนระดับนี้คือ การศึกษาพื้นฐานจะต่ำมาก พอความรู้พื้นฐานและโอกาสในการเข้าถึงความรู้ต่ำมากขนาดนี้เลยทำให้ยากมากในการที่จะพัฒนาตนเองครับ และ เกษตรกรระดับนี้มักจะถูกเอาเปรี ยบจาก พ่อค้าคนกลาง และเมื่อดินฟ้าอากาศไม่เป็นใจ ทำให้ผลผลิตไม่เป็นไปตามหวัง ก็ทำให้ต้องกู้หนี้ยืมสิน วนเป็นวงจรแบบนี้ไปเรื่อย ๆ ครับ และการช่วยเหลือของภาครัฐ มักจะไม่มีทางถึงมือ เกษตรกรระดับนี้หรอกครับ เพราะอีก 2 ระดับบนมักจะคว้าไปกินก่อน เนื่องด้วย พรรคพวก เงิน หรืออะไรต่าง ๆ ก็แล้วแต่ที่คุณน่าจะเดาได้ไม่ยาก

ป.ล. ที่ผมกล่าวมาทั้งหมดนี้เกิดจากประสบการณ์ในการพูดคุยและได้สัมผัส กับ เกษตรกรหลาย ๆ แบบที่ผมพบเจอนะครับ ถ้าคุณอยากรู้ว่าเป็นอย่างไรคุณลองมาสัมผัสดูครับ คุณอาจจะเปลี่ยนความคิดเหมือนผมก็ได้ครับ

ป.ล.2 ถ้าคุณไม่ได้ลองมาพูดคุยกับเกษตรกรระดับล่างด้วยตัวคุณเองจริง ๆ คุณจะไม่มีทางจินตนาการ ถึงความไม่รู้ของพวกเขาได้เลยครับ