สวัสดีค่าา นี่เป็นกระทู้แรกของเรานะคะ มีอะไรผิดพลาดก็ขออภัยด้วยนะคะ เข้าเรื่องกันเลยเนอะ คือเมื่อวานเรากำลังคุยไลน์กะเพื่อน คือเพื่อนเป็นผู้ชาย มันก็พูดถึงผู้หญิงคนนึงที่คุยอยู่ มันบอกเราว่ามันจะเดินออกมา เราก็ถามว่า แล้วจะไม่คิดถึงเหรอ เพื่อนเราก็บอกว่า "ก็คิดถึง แต่ทำอะไรไม่ได้" ประโยคนี้ทำให้เรานึกถึงเรื่องของตัวเองเลย คือเราไม่ชอบความรู้สึกนี้เลยอะ คิดถึง แต่ทำอะไรไม่ได้เนี่ย คงไม่มีใครชอบด้วยนะเราว่า คือเราเข้าใจนะว่ามันเป็นยังไง เคยมีคนๆนึงผ่านเข้ามาในชีวิตเรา แต่เสียดายที่เขาผ่านมาแค่ให้จำ แต่เราทุ่มเทกับเขามาก เราตั้งใจจะทำให้รักครั้งนี้มันดีที่สุด เราพยายามทำทุกทางที่จะรักษาเขาไว้ให้นานที่สุด จนเราลืมคิดข้อนี้ไปค่ะว่าถ้าเราใช่ เราก็ไม่ต้องพยายามอะไรมากมายขนาดนี้ป่ะ? แต่กว่าเราจะคิดได้เราก็พยายามมาจนเหนื่อยแล้ว ทั้งๆที่เขาเป็นคนเข้าหาเราก่อนนะ ตอนแรกเราก็จะไม่สนใจเขาแหละ แต่แค่เขาพิมพ์มาหาเราตอนเราไม่ค่อยตอบว่า "เวลาที่ไม่ตรงกัน จะทำให้ใจเราไม่ตรงกันด้วยไหม" พิมพ์หาเราเสร็จเขาก็ขึ้นสเตตัสในไลน์ตามนี้เลย ตอนนั้นเรานี่แบบ ใจลอยหาเขาเลยอะ 555 อยากจะถามว่าเธอคนนั้นที่เราเลือกใช่เธอคนนี้ที่ไปจากเราจริงๆเหรอ เธอใช่คนเดียวกันแน่ๆเหรอ ._. ค่ะ ในตอนนั้นเราก็ยอมทิ้งอะไรหลายๆอย่างเพื่อให้มีเขาในชีวิตเราค่ะ แต่สุดท้ายเขาก็ทิ้งเราไป คือเราก็รู้นะว่าเรื่องมันจบไปนานแล้ว ทุกอย่างที่ผ่านเข้ามา ทำให้เรารู้ว่าการคิดถึงแต่ทำอะไรไม่ได้ มันทรมานแค่ไหน แต่เธอคงไม่รู้สึกอะไรเพราะเธอแค่รู้สึกดี ไม่ได้รู้สึกรักเหมือนที่เรารักเธอ : )
ถ้าเธอได้บังเอิญเข้ามาเห็นกระทู้นี้ เราอยากบอกเธอว่า เราไม่เคยเสียใจเลยที่ครั้งนึงเราได้คุยกับเธอ เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ได้ใช้อยู่กับเธอ เรายังคิดถึงเธออยู่ตลอดเลยนะ เรารู้ว่าเราทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่มีสถานะให้บอกคิดถึงเธอเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เรายังจำเบอร์เธอได้อยู่เลยนะ เรายังอยากไปกินเค้กกับเธอ ยังอยากทำอะไรหลายๆอย่างด้วยอยู่เลย แต่คงไม่มีโอกาสแล้วเนอะ ...
เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า แม้เขาจะเข้าหาเราก่อนมันไม่ได้แปลว่าเขาจะเดินออกจากชีวิตเราก่อนไม่ได้ และถึงเราจะพยายามทำให้มันดีแค่ไหน ไม่จำเป็นว่าผลลัพธ์จะออกมาดีเสมอไป คือถ้าเขาไม่เห็นค่าของเรา เราก็จะเป็นคนไร้ค่าสำหรับเขา แต่อย่าลืมนะคะ "ชีวิตของเราทุกคนมีค่า" มีค่าเกินกว่าจะมาเสียใจให้คนๆเดิมซ้ำๆ อยู่กับคนที่รักและเห็นค่าเราดีกว่าค่ะ บางทีการที่เราพยายามทำอะไรให้เขา นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าของมันแล้ว เขาอาจไม่มีความสุขที่มีเราอยู่ข้างเขาก็ได้ แม้เขาจะเป็นความสุขของเราแต่ถึงเวลาต้องปล่อยยังไงก็ต้องปล่อยค่ะ และถ้าเขาและเรารักกันมากพอ ยังไงก็ต้องได้กลับมารักกันค่ะ(คหสต) แต่ตอนนั้นเรานี่แบบทุ่มเทสุดๆ แต่เขาก็ทุ่มทิ้งหมดเหมือนกัน555 ที่เรายอมเดินออกมา ไม่ใช่เราไม่รักนะ แต่ถ้าเรายังวิ่งตามเขาอยู่แล้วเขาไม่สบายใจ เราก็ไม่รู้จะไปอยู่ถ่วงความสุขของเขาทำไมเพราะงั้นเรายอมถอยหลังออกมาดีกว่า ดีกว่าฝืนอยู่ต่อ เราก็เหนื่อย เขาก็รำคาณ การที่เราเดินออกมา อาจทำให้เราได้มองเขาเห็นในมุมที่ชัดขึ้น คงจะชัดกว่าตอนที่ได้อยู่ใกล้กัน #ยังจะไปมองเขาอีกเนอะ55555 ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ สำหรับคนที่มีรักที่ดีอยู่แล้ว เราก็ขอให้พวกคุณรักกันนานๆนะคะ แต่สำหรับคนที่ไม่สมหวัง ไม่เป็นไรค่ะ เราต้องสู้ต่อไป อกหักดีกว่ารักไม่เป็นเนอะ555555
ปล.ฝากถึงเพื่อนเราที่บอกว่าช่าง
เรารู้จริงๆแกช่างไม่ได้หรอก แกคิดถึงเขาอยู่หล่ะสิ ไม่เป็นไรนะเพื่อน แกยังมีเรา เราจะจับมือพาแกผ่านจุดนั้นมาเอง สู้ๆ
คิดถึง แต่ทำอะไรไม่ได้
ถ้าเธอได้บังเอิญเข้ามาเห็นกระทู้นี้ เราอยากบอกเธอว่า เราไม่เคยเสียใจเลยที่ครั้งนึงเราได้คุยกับเธอ เราไม่เคยเสียดายเวลาที่ได้ใช้อยู่กับเธอ เรายังคิดถึงเธออยู่ตลอดเลยนะ เรารู้ว่าเราทำอะไรไม่ได้แล้ว ไม่มีสถานะให้บอกคิดถึงเธอเลยด้วยซ้ำ แต่ตอนนี้เรายังจำเบอร์เธอได้อยู่เลยนะ เรายังอยากไปกินเค้กกับเธอ ยังอยากทำอะไรหลายๆอย่างด้วยอยู่เลย แต่คงไม่มีโอกาสแล้วเนอะ ...
เรื่องนี้สอนให้เรารู้ว่า แม้เขาจะเข้าหาเราก่อนมันไม่ได้แปลว่าเขาจะเดินออกจากชีวิตเราก่อนไม่ได้ และถึงเราจะพยายามทำให้มันดีแค่ไหน ไม่จำเป็นว่าผลลัพธ์จะออกมาดีเสมอไป คือถ้าเขาไม่เห็นค่าของเรา เราก็จะเป็นคนไร้ค่าสำหรับเขา แต่อย่าลืมนะคะ "ชีวิตของเราทุกคนมีค่า" มีค่าเกินกว่าจะมาเสียใจให้คนๆเดิมซ้ำๆ อยู่กับคนที่รักและเห็นค่าเราดีกว่าค่ะ บางทีการที่เราพยายามทำอะไรให้เขา นอกจากเขาจะไม่เห็นค่าของมันแล้ว เขาอาจไม่มีความสุขที่มีเราอยู่ข้างเขาก็ได้ แม้เขาจะเป็นความสุขของเราแต่ถึงเวลาต้องปล่อยยังไงก็ต้องปล่อยค่ะ และถ้าเขาและเรารักกันมากพอ ยังไงก็ต้องได้กลับมารักกันค่ะ(คหสต) แต่ตอนนั้นเรานี่แบบทุ่มเทสุดๆ แต่เขาก็ทุ่มทิ้งหมดเหมือนกัน555 ที่เรายอมเดินออกมา ไม่ใช่เราไม่รักนะ แต่ถ้าเรายังวิ่งตามเขาอยู่แล้วเขาไม่สบายใจ เราก็ไม่รู้จะไปอยู่ถ่วงความสุขของเขาทำไมเพราะงั้นเรายอมถอยหลังออกมาดีกว่า ดีกว่าฝืนอยู่ต่อ เราก็เหนื่อย เขาก็รำคาณ การที่เราเดินออกมา อาจทำให้เราได้มองเขาเห็นในมุมที่ชัดขึ้น คงจะชัดกว่าตอนที่ได้อยู่ใกล้กัน #ยังจะไปมองเขาอีกเนอะ55555 ยังไงเราก็เป็นกำลังใจให้ทุกคนนะคะ สำหรับคนที่มีรักที่ดีอยู่แล้ว เราก็ขอให้พวกคุณรักกันนานๆนะคะ แต่สำหรับคนที่ไม่สมหวัง ไม่เป็นไรค่ะ เราต้องสู้ต่อไป อกหักดีกว่ารักไม่เป็นเนอะ555555
ปล.ฝากถึงเพื่อนเราที่บอกว่าช่าง เรารู้จริงๆแกช่างไม่ได้หรอก แกคิดถึงเขาอยู่หล่ะสิ ไม่เป็นไรนะเพื่อน แกยังมีเรา เราจะจับมือพาแกผ่านจุดนั้นมาเอง สู้ๆ