อ่านของเก่าย้อนหลังก่อนได้ตามลิ้งค์นี้เลยครับ
http://ppantip.com/topic/34271410
แต่ยังไง ผมก็สรุปของเก่าไว้ในท่อนแรกของสักวาวันนี้อยู่แล้วนะครับ
สักวา ณ ร้านค้า ซาลาเปา ขอทานเขา สั่งเปาแล้ว โดนเย้ยหยัน
พนักงาน พาลขับไล่ ใช้ขายัน ถีบล้มลง เหรียญหล่นกัน กระจัดกระจาย
เก็บสตางค์ หาอย่างไร ก็ไม่ครบ เมื่อไม่พบ เตรียมจะวิ่ง ชิ่งหนีหาย
มีเสียงดัง ตังค์อยู่นี่ พบแล้วนาย คุณลูกค้า อย่าหนีหาย หมายสั่งไร
พนักงาน เหมือนช็อคไป ในเสียงนั้น ตะลึงงัน เสียงท่านแน่ เถ้าแก่ใหญ่
เถ้าแก่มา ด่าลูกจ้าง อย่างฟืนไฟ เงินเดือนลื้อ รู้หรือไม่ ใครให้มา
ถ้าไม่มี คุณลูกค้า มาซื้อเปา อั๊วจะเอา เงินจากไหน จ่ายลื้อหนา
เขาซื้อเปา เอาตังค์ให้ ได้เงินตรา ลื้อดูถูก คุณลูกค้า อย่าอยู่เลย
แกขอโทษ ขอทาน เป็นการใหญ่ แล้วลูกเล่า เค้าอยู่ไหน ไอ้เพื่อนเอ๋ย
เชิญทั้งสอง ไปอาบน้ำ ตามเสบย เมื่อเสร็จสิ้น มากินเลย เอ่ยให้ฟรี
หลังอาบน้ำ ชำระกาย ให้สะอาด ช่างเหนือคาด ดูองอาจ มาดเศรษฐี
ภาพขอทาน ถูกล้างไป ได้ผู้ดี คนมักชี้ ดีหรือชั่ว ที่ตัวมอง
แล้วเถ้าแก่ แกให้งาน ขอทานทำ งานเลิศล้ำ ทำได้ดี ไม่มีสอง
เถ้าแก่เห็น ผ้าขี้ริ้ว หิ้วห่อทอง เถ้าแก่มอง เห็นอะไร ในขอทาน ?
เถ้าแก่ว่า เขาไม่ได้ มาขอเปา แต่ว่าเขา เข้ามาขอ ซื้ออาหาร
ถ้าหากเขา ซื้อเปาได้ ตามต้องการ ให้ลูกทาน คือการได้ ความภูมิใจ
เขามีดี ที่หัวใจ ใคร่น้อมนบ ช่างน่าคบ เคารพตน กว่าคนไหน
มีศักดิ์ศรี เกียรติศักดิ์ หนักแน่นใน อย่าสนใจ รูปภายนอก หลอกลวงตา
ดูอะไร ดูให้เป็น เห็นแก่นแท้ ข้างนอกแย่ แต่ข้างใน ใช่เลยหนา
หุ้นแบบนี้ มีเท่าไร ให้สอยมา หุ้นคุณค่า ผ้าขี้ริ้ว ห่อทองเอย
จบเรื่องขอทานกับร้านซาลาเปาแค่นี้นะครับ
ดูหนังสือ อย่าตัดสินที่ปก เพราะหนังสือดีหรือไม่ อยู่ที่เนื้อหาข้างในครับ
ดูหุ้น อย่าตัดสินที่ราคาหรือข่าว เพราะหุ้นดีหรือไม่ อยู่ที่ปัจจัยพื้นฐานข้างในครับ
ภาพของหุ้นหรือข่าวที่ออกมา มักเป็นสิ่งที่จ้าวหรือเจ้าของบริษัทเขาสร้างขึ้นมาหลอกเม่า
หุ้นที่ดีจริงๆ กลับไม่ค่อยสร้างภาพ ไม่ค่อยออกข่าว จ้าวเขาแอบเก็บเงียบๆ
หุ้นขอทาน ผ้าขี้ริ้วห่อทองพวกนี้แหละครับ ที่เราต้องหาให้เจอ
แต่ถ้าเล่นหุ้นปั่นแปะ ไม่ต้องสนใจพื้นฐานนะครับ ไล่ตามราคา ไหวตัวให้ทันก็พอ
ขอให้ทุกท่านโชคดี หาหุ้นขอทานแบบนี้ให้เจอนะครับ
<[^_^]> สักวา ณ ร้านค้า ซาลาเปา.....ขอทานเขา สั่งเปาแล้ว โดนเย้ยหยัน (ต่อจากเมื่อวาน)
แต่ยังไง ผมก็สรุปของเก่าไว้ในท่อนแรกของสักวาวันนี้อยู่แล้วนะครับ
พนักงาน พาลขับไล่ ใช้ขายัน ถีบล้มลง เหรียญหล่นกัน กระจัดกระจาย
เก็บสตางค์ หาอย่างไร ก็ไม่ครบ เมื่อไม่พบ เตรียมจะวิ่ง ชิ่งหนีหาย
มีเสียงดัง ตังค์อยู่นี่ พบแล้วนาย คุณลูกค้า อย่าหนีหาย หมายสั่งไร
พนักงาน เหมือนช็อคไป ในเสียงนั้น ตะลึงงัน เสียงท่านแน่ เถ้าแก่ใหญ่
เถ้าแก่มา ด่าลูกจ้าง อย่างฟืนไฟ เงินเดือนลื้อ รู้หรือไม่ ใครให้มา
ถ้าไม่มี คุณลูกค้า มาซื้อเปา อั๊วจะเอา เงินจากไหน จ่ายลื้อหนา
เขาซื้อเปา เอาตังค์ให้ ได้เงินตรา ลื้อดูถูก คุณลูกค้า อย่าอยู่เลย
แกขอโทษ ขอทาน เป็นการใหญ่ แล้วลูกเล่า เค้าอยู่ไหน ไอ้เพื่อนเอ๋ย
เชิญทั้งสอง ไปอาบน้ำ ตามเสบย เมื่อเสร็จสิ้น มากินเลย เอ่ยให้ฟรี
หลังอาบน้ำ ชำระกาย ให้สะอาด ช่างเหนือคาด ดูองอาจ มาดเศรษฐี
ภาพขอทาน ถูกล้างไป ได้ผู้ดี คนมักชี้ ดีหรือชั่ว ที่ตัวมอง
แล้วเถ้าแก่ แกให้งาน ขอทานทำ งานเลิศล้ำ ทำได้ดี ไม่มีสอง
เถ้าแก่เห็น ผ้าขี้ริ้ว หิ้วห่อทอง เถ้าแก่มอง เห็นอะไร ในขอทาน ?
เถ้าแก่ว่า เขาไม่ได้ มาขอเปา แต่ว่าเขา เข้ามาขอ ซื้ออาหาร
ถ้าหากเขา ซื้อเปาได้ ตามต้องการ ให้ลูกทาน คือการได้ ความภูมิใจ
เขามีดี ที่หัวใจ ใคร่น้อมนบ ช่างน่าคบ เคารพตน กว่าคนไหน
มีศักดิ์ศรี เกียรติศักดิ์ หนักแน่นใน อย่าสนใจ รูปภายนอก หลอกลวงตา
ดูอะไร ดูให้เป็น เห็นแก่นแท้ ข้างนอกแย่ แต่ข้างใน ใช่เลยหนา
หุ้นแบบนี้ มีเท่าไร ให้สอยมา หุ้นคุณค่า ผ้าขี้ริ้ว ห่อทองเอย
จบเรื่องขอทานกับร้านซาลาเปาแค่นี้นะครับ
ดูหนังสือ อย่าตัดสินที่ปก เพราะหนังสือดีหรือไม่ อยู่ที่เนื้อหาข้างในครับ
ดูหุ้น อย่าตัดสินที่ราคาหรือข่าว เพราะหุ้นดีหรือไม่ อยู่ที่ปัจจัยพื้นฐานข้างในครับ
ภาพของหุ้นหรือข่าวที่ออกมา มักเป็นสิ่งที่จ้าวหรือเจ้าของบริษัทเขาสร้างขึ้นมาหลอกเม่า
หุ้นที่ดีจริงๆ กลับไม่ค่อยสร้างภาพ ไม่ค่อยออกข่าว จ้าวเขาแอบเก็บเงียบๆ
หุ้นขอทาน ผ้าขี้ริ้วห่อทองพวกนี้แหละครับ ที่เราต้องหาให้เจอ
แต่ถ้าเล่นหุ้นปั่นแปะ ไม่ต้องสนใจพื้นฐานนะครับ ไล่ตามราคา ไหวตัวให้ทันก็พอ