" .. จิตของเรานี้สามารถจะเป็นธรรมธาตุได้ด้วยกัน เพราะไม่เคยสูญ แต่เวลานี้ถูกครอบงำอยู่ด้วยบาปด้วยกรรมด้วยกิเลสตัณหา เอากิเลสนี่พูดก่อน มันจึงพาให้วกเวียนเปลี่ยนแปลงอยู่อย่างนี้ตลอด ให้พากันสร

เป็นที่ถกเถียงกันไม่จบไม่สิ้นระหว่างฝ่ายปริยัติที่ขาดการปฏิบัติ กับครูบาอาจารย์ที่เชี่ยวชาญทั้งปริยัติ ปฏิบัติและปฏิเวธ เช่น สมเด็จญาณ ประธานสังคายนาครั้งที่ 11 และองค์หลวงตามหาบัว ปริยัติที่ขาดการปฏ

พระอาจารย์อ้าย วัดป่าจิตตภาวนา (ศิษย์พระอาจารย์เปลี่ยน) เมตตาตอบปัญหาธรรม ผม : เจริญอานาปานสติควบคู่คำภาวนา พุทโธ เข้า พุท ออก โธ เมื่อจิตสงบรวมเป็นอัปนาสมาธิ ร่างกายและลมหายใจดับหายไป เหลือแต่ความว่

"มีวาสนา เกิดมาพบพุทธศาสนา" " .. บรรดาประชาชนทั้งหลาย "ก็เป็นโอกาสอันดีแล้วที่ท่านทั้งหลายเกิดมาพบพระพุทธศาสนา ให้นำพุทโธ ธัมโม สังโฆ ติดใจไปเสมอ" เวลาจะหลับจะนอนก็ให้พากันภ

การเจริญสมถสมาธิ จนจิตรวมเป็นอัปนาสมาธิ ต่ำสุด คือ ฌาน 1 ยิ่งถึงฌาน 4 ได้ยิ่งดี เพราะฌาน 4 จะเหลือแต่จิตตั้งมั่น เด่นดวงเป็นเอกัคตาและที่สำคัญ คือ เกิดอุเบกขารมณ์ คือ ความเป็นกลางอย่างยิ่ง กิเลสอวิชชา