"มีวาสนา เกิดมาพบพุทธศาสนา"

" .. บรรดาประชาชนทั้งหลาย "ก็เป็นโอกาสอันดีแล้วที่ท่านทั้งหลายเกิดมาพบพระพุทธศาสนา
ให้นำพุทโธ ธัมโม สังโฆ ติดใจไปเสมอ" เวลาจะหลับจะนอนก็ให้พากันภาวนา
"ใจนี้จะเย็นขึ้นจากธรรม ให้เย็นขึ้นจากที่อื่นไม่มี" เย็นขึ้นจากธรรมภายในใจของผู้บำเพ็ญนั้นแหละ

ให้อุตส่าห์พยายามบำเพ็ญ "เกิดมาในชาตินี้เราเหมาะสมแล้วได้เกิดเป็นมนุษย์
แล้วได้พบพระพุทธศาสนาด้วย มีความเชื่อมั่นเลื่อมใสและปฏิบัติตามคำสอนของพระพุทธเจ้าด้วย"

"ทานเราก็ได้ให้ตั้งแต่วันรู้จักเดียงสาภาวะมานี้" เราให้ทานมากน้อยเพียงไรไม่กำหนดกฎเกณฑ์
ให้ไม่หยุดไม่ถอย มากต่อมากก็เป็นสมบัติของเราทั้งนั้นแหละ จำได้ไม่ได้ไม่สำคัญ
สำคัญที่ให้ทานลงไปแล้วนั่นเป็นทานแล้ว

"รักษาศีลรักษาธรรม เจริญเมตตาภาวนากี่ครั้งกี่หน ไม่จำเป็นต้องนับ"
หากเป็นธรรมชาติที่ธรรมท่านนับเอง อยู่ภายในตัวของผู้บำเพ็ญนั้นแหละ .. "

หลวงตามหาบัว ญาณสัมปันโน