สุภาษิตสอนนาย...
สุภาษิต ของเก่า ท่านเล่าขาน
มาแต่ครั้ง โบราณ มีมากหลาย
เป็นคำกลอน สอนสั่ง ทั้งหญิงชาย
"สุภาษิต" สอนนาย ไม่เห็นมี
แม้โชคช่วย อำนวยให้ เป็น"นาย"เขา
อย่าเป็นคน หูเบา ไม่ถ้วนถี่
จับเอาความ ข้างเดียว เที่ยวพาที
หากความจริง ไม่มี จะเสียการ
นายที่ดี ต้องเอาใจ ใส่ลูกน้อง
คอยสอดส่อง ทุกข์สุข อยู่ทุกด้าน
คอยช่วยเหลือ เมื่อลูกน้อง นั้นต้องการ
แต่ไม่ถึง กับจุ้นจ้าน จนเกินควร
แม้ลูกน้อง ทำผิด ไม่คิดข่ม
พิจารณา เหมาะสม โดยทั่วถ้วน
จงเรียกมา ว่ากล่าว เท่าที่ควร
ไม่ลามรวน เรื่องเก่าเก่า ไม่เข้าการ
อันการเตือน นั้นเล่า ให้เข้าท่า
ไม่ควรดุ ต่อหน้า คนทั่วบ้าน
เรียกมาเตือน สองต่อสอง ห้องทำงาน
เที่ยวโจษขาน ลับหลัง ฟังไม่งาม
งานสำเร็จ ลงก็ด้วย เขาช่วยกัน
ไม่ควรดื้อ ถือรั้น ไม่ฟังห้าม
เป็นนายเขา เอาแต่ใจ ใครจะตาม
ควรฟังความ เห็นอื่นบ้าง เป็นทางดี
อันการงาน ทั้งหลาย ควรจ่ายแจก
มีการจัด แบ่งแยก เป็นหน้าที่
หากคนเดียว จะรวบไว้ ไม่เข้าที
ลูกน้องที่ ไหนจะมี กำลังใจ
เป็นนายเขา ต้องขยัน หมั่นศึกษา
ให้เป็นคน ก้าวหน้า ทันสมัย
ไม่ล้าหลัง ห่างเหิน จนเกินไป
ลูกน้องก้าว หน้าไกล ตามไม่ทัน
ไม่จำเป็น ต้องศึกษา มากกว่าเขา
ให้เป็นหลัก พอเป็นเค้า เขาเชื่อมั่น
แม้เป็นนาย รู้จักใช้ สบายครัน
ไม่จำเป็น ต้องฟาดฟัน อยู่คนเดียว
เมื่อลูกน้อง จะก้าวหน้า ก็อย่าขวาง
หรือคิดหา ลู่ทาง คอยหน่วงเหนี่ยว
อยากจะเก่ง เลิศล้น อยู่คนเดียว
แล้วหน่วงเหนี่ยว กันท่า พาเสียคน
เมื่อมีส่วน ควรแบ่งให้ อย่าแย่งก่อน
ลูกน้องต่าง เดือดร้อน อยู่ทุกหน
ไม่คิดแต่ จะเอาเข้า กระเป๋าตน
คิดถึงคน อื่นเขา จึงเข้าการ
อันหัวหน้า ที่ดี มีเมตตา
ปรารถนา ให้เขาสุข ทุกสถาน
มีกรุณา ค่อยช่วย ด้วยต้องการ
ให้เขาผ่าน พ้นทุกข์ มีสุขใจ
ประกอบกับ มุทิตา คือพาชื่น
ให้คนอื่น ก้าวหน้า พาสดใส
ไม่มัวคิด ริษยา พาเสียใจ
เขาทำได้ ดีกว่า ผิดอารมณ์
อีกทั้งมี อุเบกขา ไม่อาฆาต
เห็นลูกน้อง ผิดพลาด ไม่ทับถม
คอยจับผิด คิดดุว่า ตามอารมณ์
ไม่เหมาะสม เป็นหัวหน้า พาเสียการ
หัวหน้าดี มีให้เห็น เป็นตัวอย่าง
ช่วยเขาทำ ทุกทาง จนรอบด้าน
ไม่เอาเปรียบ ใช้คนอื่น ตัวชื่นบาน
แล้วเสนอ ผลงาน เพื่อตนเอง
เมื่อปัญหา เกี่ยวไป ถึงภายนอก
ตัวหัวหน้า ต้องออก ถึงจะเก่ง
เข้ารับผิด ชอบช่วย ด้วยตนเอง
ลูกน้องถึง จะเกรง ว่าเอาการ
แม้หัวหน้า คนใด ได้เช่นนี้
คงจะมี คนรัก สมัครสมาน
มีคนขอ เป็นลูกน้อง เกินต้องการ
ใครพบพาน ก็เป็นบุญ เกื้อหนุนเอยฯ
Cr : Forward LINE
อ่านซะบ้างนะเจ้านาย...
สุภาษิตสอนนาย...
สุภาษิต ของเก่า ท่านเล่าขาน
มาแต่ครั้ง โบราณ มีมากหลาย
เป็นคำกลอน สอนสั่ง ทั้งหญิงชาย
"สุภาษิต" สอนนาย ไม่เห็นมี
แม้โชคช่วย อำนวยให้ เป็น"นาย"เขา
อย่าเป็นคน หูเบา ไม่ถ้วนถี่
จับเอาความ ข้างเดียว เที่ยวพาที
หากความจริง ไม่มี จะเสียการ
นายที่ดี ต้องเอาใจ ใส่ลูกน้อง
คอยสอดส่อง ทุกข์สุข อยู่ทุกด้าน
คอยช่วยเหลือ เมื่อลูกน้อง นั้นต้องการ
แต่ไม่ถึง กับจุ้นจ้าน จนเกินควร
แม้ลูกน้อง ทำผิด ไม่คิดข่ม
พิจารณา เหมาะสม โดยทั่วถ้วน
จงเรียกมา ว่ากล่าว เท่าที่ควร
ไม่ลามรวน เรื่องเก่าเก่า ไม่เข้าการ
อันการเตือน นั้นเล่า ให้เข้าท่า
ไม่ควรดุ ต่อหน้า คนทั่วบ้าน
เรียกมาเตือน สองต่อสอง ห้องทำงาน
เที่ยวโจษขาน ลับหลัง ฟังไม่งาม
งานสำเร็จ ลงก็ด้วย เขาช่วยกัน
ไม่ควรดื้อ ถือรั้น ไม่ฟังห้าม
เป็นนายเขา เอาแต่ใจ ใครจะตาม
ควรฟังความ เห็นอื่นบ้าง เป็นทางดี
อันการงาน ทั้งหลาย ควรจ่ายแจก
มีการจัด แบ่งแยก เป็นหน้าที่
หากคนเดียว จะรวบไว้ ไม่เข้าที
ลูกน้องที่ ไหนจะมี กำลังใจ
เป็นนายเขา ต้องขยัน หมั่นศึกษา
ให้เป็นคน ก้าวหน้า ทันสมัย
ไม่ล้าหลัง ห่างเหิน จนเกินไป
ลูกน้องก้าว หน้าไกล ตามไม่ทัน
ไม่จำเป็น ต้องศึกษา มากกว่าเขา
ให้เป็นหลัก พอเป็นเค้า เขาเชื่อมั่น
แม้เป็นนาย รู้จักใช้ สบายครัน
ไม่จำเป็น ต้องฟาดฟัน อยู่คนเดียว
เมื่อลูกน้อง จะก้าวหน้า ก็อย่าขวาง
หรือคิดหา ลู่ทาง คอยหน่วงเหนี่ยว
อยากจะเก่ง เลิศล้น อยู่คนเดียว
แล้วหน่วงเหนี่ยว กันท่า พาเสียคน
เมื่อมีส่วน ควรแบ่งให้ อย่าแย่งก่อน
ลูกน้องต่าง เดือดร้อน อยู่ทุกหน
ไม่คิดแต่ จะเอาเข้า กระเป๋าตน
คิดถึงคน อื่นเขา จึงเข้าการ
อันหัวหน้า ที่ดี มีเมตตา
ปรารถนา ให้เขาสุข ทุกสถาน
มีกรุณา ค่อยช่วย ด้วยต้องการ
ให้เขาผ่าน พ้นทุกข์ มีสุขใจ
ประกอบกับ มุทิตา คือพาชื่น
ให้คนอื่น ก้าวหน้า พาสดใส
ไม่มัวคิด ริษยา พาเสียใจ
เขาทำได้ ดีกว่า ผิดอารมณ์
อีกทั้งมี อุเบกขา ไม่อาฆาต
เห็นลูกน้อง ผิดพลาด ไม่ทับถม
คอยจับผิด คิดดุว่า ตามอารมณ์
ไม่เหมาะสม เป็นหัวหน้า พาเสียการ
หัวหน้าดี มีให้เห็น เป็นตัวอย่าง
ช่วยเขาทำ ทุกทาง จนรอบด้าน
ไม่เอาเปรียบ ใช้คนอื่น ตัวชื่นบาน
แล้วเสนอ ผลงาน เพื่อตนเอง
เมื่อปัญหา เกี่ยวไป ถึงภายนอก
ตัวหัวหน้า ต้องออก ถึงจะเก่ง
เข้ารับผิด ชอบช่วย ด้วยตนเอง
ลูกน้องถึง จะเกรง ว่าเอาการ
แม้หัวหน้า คนใด ได้เช่นนี้
คงจะมี คนรัก สมัครสมาน
มีคนขอ เป็นลูกน้อง เกินต้องการ
ใครพบพาน ก็เป็นบุญ เกื้อหนุนเอยฯ
Cr : Forward LINE