เข้าใจตรงพ็อยต์นะคะ!

ตอนผมสร้างตัวละครวีว่าขึ้นมา นอกจากความวีนเหวี่ยงที่ฉาบอยู่ภายนอกสมเป็นลูกไฮโซ หรือความอ่อนโยนอ่อนไหวที่ซ่อนอยู่ภายในสมเป็นนางเอกแล้ว ผมต้องการหา Signature ให้เธอด้วย เพื่อให้วีว่าแตกต่างจากตัวละครคุณหนูไฮโซจากนวนิยายเรื่องอื่น

ช่วงเวลาที่เขียนบทละครเรื่องนี้ ผมทำโฆษณาไวรัลให้กับบริษัทนมยักษ์ใหญ่แห่งหนึ่งคาบเกี่ยวอยู่พอดี เลยต้องติดต่อกับผู้ที่ดูแลโปรเจ็คท์ซึ่งเป็นหญิงสาวอารมณ์ Working Woman คนนึง
เธอคล่องแคล่วว่องไว สมัยใหม่ แอบมีฟีลวีนๆบ้าง แต่ก็ดูหวานแบบผู้หญิงไทยอยู่ในตัวด้วย

วันนึงผมเลยชวนเธอคุยถึงชีวิตประจำวัน ไลฟ์สไตล์ของเธอ คุยโน่นนี่ไปด้วย แล้วไม่รู้ว่าเพราะอะไรผมถึงถามเธอว่า เวลาทำงาน เธอมีคำพูดอะไรที่พูดติดปากเป็นประจำแบบเผลอเป็นต้องพูดออกมา?

"เข้าใจตรงพ็อยต์นะคะ"

เป็นคำที่เธอบอกผมมา เธอเล่าว่าเวลาประชุมหลายฝ่ายจากหลายแผนก มันมักจะมีการผิดพลาดในการสื่อสารประจำ งานที่ตามมาก็มักเสียหาย
เพราะฉะนั้นเวลาพูดประเด็นอะไรเสร็จ เธอเลยต้องถามผู้ร่วมประชุมทุกครั้งว่าเข้าใจตรงพ็อยต์มั้ยเพื่อป้องกันความผิดพลาดซะก่อนเลย

ต้องขอบคุณเธอคนนั้นที่ทำให้ผมได้คำพูดใหม่ๆมาใส่ปากวีว่าให้เป็น Signature ของเธอ
แม้จะฟังดูแปลกๆในตอนแรกๆ แต่มันก็โดดเด้งจนคนดูจำได้ แล้วผมก็ใช้มันเป็นเครื่องมือในการยืนยันความเป็นวีว่าในฉากสำคัญๆได้อีกต่างหาก

หวังว่าตอนนี้ เธอคนนั้นจะได้ดูละครเรื่องนี้อยู่บ้าง... เข้าใจตรงพ็อยต์นะคะ




หมายเหตุ: บทความนี้ไม่ใช่การสอน How to การเขียนบทละครโทรทัศน์ เป็นแค่การระบายความทรงจำ ความรู้สึก และความนึกคิดส่วนตัวระหว่างการทำงานเท่านั้น