ตั้งแต่เด็กแล้ว เรามีความฝันว่าเราอยากไปต่างประเทศ
ไม่ใช่แบบไปเที่ยว 2-3 ทริปนะ แต่อยากไปเรียนต่อหรือไปทำงานเลย
มันเป็นความฝันอ่ะ อยากลองไปใช้ชีวิตแบบนั้นดูสักครั้ง
ตอนม.ปลายสอบชิงทุน AFS ได้ ดีใจมากๆ คิดแพลนไว้เยอะแยะ
ว่าจะเลือกไปที่ไหนดี คือจริงจังมากอ่ะ คิดแล้วคิดอีกๆๆ
แต่สุดท้าย ก็ไม่ได้ไป เพราะพ่อแม่เราเป็นห่วง ท่านบอกว่าเรายังเด็ก
ถ้าเกิดไรขึ้นมาพ่อแม่จะไปช่วยยังไง เราก็โอเคนะ เข้าใจท่าน
ก็เลยพับความฝันเอาไว้ก่อน คิดว่าตอนเรียนมหาลัยก็ยังมี ค่อยไปตอนนั้นก็ได้
แต่พอเรียนมหาลัยจริงๆมันก็มีเหตุการณ์และเหตุผลหลายๆอย่างที่ทำให้เราไม่ได้ไป

เราก็คิดไว้แล้วแหละว่ามันหมดวัยที่จะทำอะไรแบบนั้นได้แล้ว ตอนนี้คิดแต่เรื่องทำงานอย่างเดียว
แต่อยู่มาวันนึง หัวหน้าก็เรียกเราไปพบแล้วบอกว่า
มันมีทุนของที่ทำงานเราอันนึงนะให้ไปศึกษาต่อที่ประเทศญี่ปุ่น 1 ปี
เขาคิดว่าเราเหมาะสมที่จะไป (แน่นอนว่าเป็นผลดีกับหน้าที่การงานของเราด้วย)

ตอนที่ได้ยินเราดีใจมากเลยนะ แล้วก็ซาบซึ้งที่หัวหน้าเขาเห็นความสามารถเรา
ในใจลึกๆมันอยากไปมากๆ แต่ก็ขอเวลาหัวหน้าคิด เขาเลยให้เวลาเราคิดจนถึงวันจันทร์

ทีนี้ที่เราคิดหนักคือ ตอนนี้เรามีแฟนแล้ว ถึงจะยังไม่แต่งแต่พ่อแม่เราทั้งคู่ก็รับรู้แล้ว
ถ้าเราไป ก็ต้องห่างกันเป็นปี ถึงแม้จะสามารถโทรคุยกันได้ทุกวัน
และแฟนเราก็ทำงาน เขาก็คงจะไปหาเราไม่ได้ง่ายๆ ค่าใช้จ่ายอะไรอีกถ้าจะไป
เราพูดกับแฟนเขาก็ดูจ๋อยๆไปนะ แต่ก็บอกเราว่าแล้วแต่เราตัดสินใจเลย เขารอได้
อีกอย่างเราเลี้ยงชิวาวาด้วย1ตัว เลี้ยงตั้งแต่มันยังเด็กๆ อยู่ด้วยกันตลอด นอนด้วยกันทุกคืน
มันติดเรามากกก เคยห่างกันนานสุด2อาทิตย์
แฟนเราบอกว่ามันซึมไปเลย ไม่เล่นกะใคร นั่งมองแต่หน้าประตูรอเรากลับมา
ถ้าเราไป เราก็คงสงสารมันมากๆอ่ะ จะเอาไปด้วยก็ขั้นตอนยุ่งยาก และต้องกักโรคอีก5-6เดือน ซึ่งมันก็เกินครึ่งปีไปแล้วอ่ะ

บางคนอาจจะคิดว่าแค่ปีเดียวเองอะไรนักหนา แต่สำหรับเราห่างกันแค่เดือนนึงเราก็คิดแล้วว่ามันนานมากๆเลย
เหมือนมันย้อนแย้งกันเองนะ อยากออกไปดูโลกกว้าง แต่ก็ไม่อยากออกจากพื้นที่เซฟโซนของตัวเอง
เราขอคำแนะนำหน่อยได้มั้ยย ถ้าคุณเป็นเรา คุณจะทำยังไง
หรือใครมีวิธีคิดที่ดีกว่านี้ แนะนำเราทีค่ะ นี่ก็ใกล้วันจันทร์แล้ว
เราคิดจนนอนไม่หลับเลยย T^T

ปล.ขอแทคห้องจตุจักรด้วยนะคะอยากรู้ความเห็นของคนที่รักสัตว์เหมือนกันด้วย