เราเป็นเด็กจบใหม่ได้ไม่ถึงปี ที่ตอนนี้กำลังทำงานอยู่บริษัทแห่งหนึ่งมาได้ประมาณครึ่งปีแล้วค่ะ เราทำงานที่นี่หลังจากเรียนจบไม่กี่เดือน ยังไม่รับปริญญาด้วยซ้ำค่ะ ตอนแรกเราดีใจมากๆที่ได้งานทำหลังจากเรียนจบไม่นาน บริษัทที่ได้ offer ก็เป็นบริษัทที่ดี อะไรหลายๆอย่างค่อนข้างลงตัว
ความรู้สึกหลังจากได้เข้ามาทำงานที่นี่ ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกว่าแย่หรืออะไร อาจจะเพราะเรายังไม่ได้รับมอบหมายงานเต็มที่ ยังเป็นช่วงเรียนรู้งานอยู่ แต่พอผ่านมาจนถึงตอนนี้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆค่ะ รู้สึกไม่มีความสุขเลยในการทำงาน ไม่อยากไปทำงานเลยในทุกวันตอนเช้า และรู้สึกเศร้ามากๆในคืนวันอาทิตย์เพราะวันต่อไปคือวันจันทร์ที่ต้องไปทำงาน สาเหตุของความรู้สึกพวกนี้คงมาจากตัวงานและหัวหน้างานปนๆกัน เลยทำให้เรารู้สึกค่อนข้างลำบากใจในการทำงานค่ะ
ทางแก้ที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ตรงจุดที่สุดคือการลาออก แต่ปัญหาที่ตามมาของเราคือเราไม่กล้าลาออกค่ะ เราไม่รู้ว่าจะพูดยังไง จะบอกหัวหน้างานและเพื่อนร่วมงานยังไง และตามระเบียบคือต้องแจ้งออกล่วงหน้าอย่างน้อย 30 วัน อีกทั้งเรายังไม่ได้งานที่อื่นรองรับเลย ความจริงแล้วช่วงที่ผ่านมาเราก็มีสมัครงาน สัมภาษณ์งาน และบางที่ก็มี offer งานมาด้วย แต่ติดตรงที่เราไม่กล้าลาออกจากงานในปัจจุบัน เรารู้สึกเสียใจกับตัวเองมากๆกับสิ่งที่ตัวเองเลือกไป เราอยากจะปรับเปลี่ยนความคิดของตัวเองให้มีความกล้าเผชิญหน้ากำลังที่ตัวเองตัดสินใจมากกว่านี้
เราเพียงแค่อยากระบายออกมาเป็นกระทู้นี้ค่ะ อยากระบายความรู้สึกที่มีอยู่ในตอนนี้ออกมาให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เราไม่รู้ว่ามีคนอื่นเคยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนี้หรือเปล่า และก้าวผ่านไปได้ยังไง เราเคยคิดว่าถ้าเราผ่านช่วงเวลานี้ไปได้เราคงจะมีความสุขมากๆและไม่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ เพราะตอนนี้เรามัวแต่คิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา จะพูดถึงเรายังไงเลยทำให้เราไม่มีความสุข
ป.ล. เราเข้าใจค่ะว่าความคิดและการกระทำของเราอาจเป็นสิ่งที่ใครหลายคนไม่เห็นด้วย แต่กรุณาตอบกลับกระทู้ของเราด้วยความสุภาพและไม่บั่นทอนกันนะคะ การแสดงความคิดเห็นแบบไม่แสดงตัวตนใช่ว่าจะพิมพ์อะไรก็ได้นะคะ
การทำงานของเด็กจบใหม่
ความรู้สึกหลังจากได้เข้ามาทำงานที่นี่ ตอนแรกก็ไม่ได้รู้สึกว่าแย่หรืออะไร อาจจะเพราะเรายังไม่ได้รับมอบหมายงานเต็มที่ ยังเป็นช่วงเรียนรู้งานอยู่ แต่พอผ่านมาจนถึงตอนนี้เรารู้สึกแย่กับตัวเองมากๆค่ะ รู้สึกไม่มีความสุขเลยในการทำงาน ไม่อยากไปทำงานเลยในทุกวันตอนเช้า และรู้สึกเศร้ามากๆในคืนวันอาทิตย์เพราะวันต่อไปคือวันจันทร์ที่ต้องไปทำงาน สาเหตุของความรู้สึกพวกนี้คงมาจากตัวงานและหัวหน้างานปนๆกัน เลยทำให้เรารู้สึกค่อนข้างลำบากใจในการทำงานค่ะ
ทางแก้ที่สามารถแก้ปัญหานี้ได้ตรงจุดที่สุดคือการลาออก แต่ปัญหาที่ตามมาของเราคือเราไม่กล้าลาออกค่ะ เราไม่รู้ว่าจะพูดยังไง จะบอกหัวหน้างานและเพื่อนร่วมงานยังไง และตามระเบียบคือต้องแจ้งออกล่วงหน้าอย่างน้อย 30 วัน อีกทั้งเรายังไม่ได้งานที่อื่นรองรับเลย ความจริงแล้วช่วงที่ผ่านมาเราก็มีสมัครงาน สัมภาษณ์งาน และบางที่ก็มี offer งานมาด้วย แต่ติดตรงที่เราไม่กล้าลาออกจากงานในปัจจุบัน เรารู้สึกเสียใจกับตัวเองมากๆกับสิ่งที่ตัวเองเลือกไป เราอยากจะปรับเปลี่ยนความคิดของตัวเองให้มีความกล้าเผชิญหน้ากำลังที่ตัวเองตัดสินใจมากกว่านี้
เราเพียงแค่อยากระบายออกมาเป็นกระทู้นี้ค่ะ อยากระบายความรู้สึกที่มีอยู่ในตอนนี้ออกมาให้ตัวเองรู้สึกดีขึ้น เราไม่รู้ว่ามีคนอื่นเคยตกอยู่ในสถานการณ์เดียวกันนี้หรือเปล่า และก้าวผ่านไปได้ยังไง เราเคยคิดว่าถ้าเราผ่านช่วงเวลานี้ไปได้เราคงจะมีความสุขมากๆและไม่ต้องมานั่งคิดมากแบบนี้ เพราะตอนนี้เรามัวแต่คิดว่าคนอื่นจะคิดยังไงกับเรา จะพูดถึงเรายังไงเลยทำให้เราไม่มีความสุข
ป.ล. เราเข้าใจค่ะว่าความคิดและการกระทำของเราอาจเป็นสิ่งที่ใครหลายคนไม่เห็นด้วย แต่กรุณาตอบกลับกระทู้ของเราด้วยความสุภาพและไม่บั่นทอนกันนะคะ การแสดงความคิดเห็นแบบไม่แสดงตัวตนใช่ว่าจะพิมพ์อะไรก็ได้นะคะ