สวัสดีค่ะ เรามีปัญหากลุ้มใจมากๆ เราทำงานเกี่ยวกับงานด้านเอกสาร ของบริษัทแห่งนึ่งมาหกปีแล้วค่ะ มันมีปัญหาหลายอย่าง ทั้งเส้นสาย
การเอาเปรียบกัน เอาแต่ประจบประแจง ( เราขอไม่ลงรายละเอียดตรงนี้ละกันนะค่ะ ไม่อยากให้มันปัญหาภายหลัง) จนคนที่เข้าทำงานมาใหม่
พากันลาออกหลายคน แต่เราก็ยังอยู่ จนเรากลายเป็นรุ่นเดอะในที่ทำงาน แต่ความอดทนเรามีจำกัด เราตัดสินใจลาออก เราได้งานแห่งใหม่ที่โรงงาน
แถวสมุทรปราการ ตอนแรกก็ดีใจ ได้ไปพ้นๆสักที แต่ตอนนี้กลับไม่มั่นใจ ที่ทำงานเดิมก็ทำมาหกปี มันมีความผูกพันธ์ หลายอย่าง ขึ้นมาทำงานตอนเช้า
ตองเช็คเมล์ด่วน ต้องพิมพ์งานส่ง ต้องตรวจเอกสาร ตอนเที่ยงกินข้าว ร้านประจำ ตอนเย็น ไปกินข้าวกับเพื่อน ถนนทุกเส้นเรารู้จักทุกอย่าง บลาๆๆ มันเป็นกิจวัตรของเราที่ทำมาหกปี ถ้าหากวันหนึ่งเราไม่ได้ทำมัน เราคงเหงา อีกอย่างเรากลัวที่ทำงานใหม่ งานใหม่ เพื่อนใหม่ คนรอบข้างใหม่ ถ้าหากไม่ดีล่ะ
อยู่ตรงนี้มีก็มีสุขบ้างทุกข์บ้าง. เราสับสนมาก เราจะยอมหันหลังกลับ อยู่บบเดิม หรือเราจะไปข้างหน้า ที่ไม่รู้จะเป็นแบบไหน เราเปรียบเทียบประมาน เลิกกับแฟนคนแรก ที่ถึงจะนิสัยไม่ดี เห็นแก่ตัว ชอบเอาเปรียบเรา ตบตีเรา แต่มันก็มีความหลังอันหวานชื่นต่อกัน มีความผูกพันของกันและกัน เราสับสนมาก ควรทำอย่างดีค่ะ