กระทู้นี้เป็นกระทู้แรก ผิดพลาดอะไรยังไงต้องขออภัยด้วยนะคะ

เราทำงานบริษัทโลจิสติกส์มาเดือนนึง ตำแหน่ง cs บอกเลยคนส่วนใหญ่ในทีมที่เราทำด้วยเข้าหายากมาก เน้นนะว่าแค่ในทีมเรา ทีมอื่นเราไม่รู้ ทีมเรามีประมาณสิบคน การสอนงานที่นี่ถ้าจำไม่ได้ถึงขั้นด่า ขึ้นเสียง ออกหน้าออกตาเลย เราเจอแบบนี้ลนลานสมาธิกระเจิงมากบอกตรงๆ แล้วมีอยู่คนนึงเรารู้สึกได้ว่าเค้าแอนตี้เราตั้งแต่วันแรกที่เราเข้าไม่รู้เป็นเพราะอะไรเหมือนกัน แต่สีหน้าท่าทางออกชัดว่าไม่ชอบเรา เราไม่เคยขึ้นเสียงใส่เลยนะ คือเราพ้นจุดที่จะมานั่งเหวี่ยงนั่งทะเลาะด้วยแล้วอะ เราเคยเป็นแบบนั้นแล้วรู้สึกผิด 55 ไม่อยากมีนิสัยแบบนั้นแล้ว อีกอย่างเถียงไปเราจะกลายเป็นคนที่ดูไม่ดีเอง เค้าอยู่กันมาก่อนแล้วอยู่กันเป็นกลุ่ม คิดว่าถ้าเถียงไปมองหน้ากันไม่ติดแน่ๆ เจออะไรแบบนี้นี่จิตตกเลย กลายเป็นคนที่หงอมากเลยตอนนี้ ยังดีที่หัวหน้าเค้าคุยดีกับเรา แล้วก็มีพี่อีกคนนึงที่โอเคด้วยหน่อยซึ่งเค้าอยู่มาก่อนนานมากแล้ว เค้าก็เงียบๆนะเห็นเด็กวัยรุ่นในกลุ่ม (อายุน่าจะยี่สิบกว่าๆกัน) พูดออกแนวนินทาล้อพี่เค้าต่อหน้าเลยนะบางทีก็เห็นใจพี่เค้า น่าจะเคารพกันหน่อย เค้าอยู่มาก่อนนานมากแล้ว พูดถึงคนในกลุ่มมีบางคนที่คุยดีกับเรานะ แต่เราไม่รู้จะเข้าหาเค้ายังไงเพราะเค้าอยู่กันเป็นกลุ่ม ตอนเที่ยงเราก็แยกไปกินข้าวคนเดียว ตอนเข้าใหม่ๆที่เค้ายังไม่สอนงานเราก็ไปกินข้าวกับกลุ่มเค้านะ แต่ตั้งแต่ที่เค้าสอนงานแล้วตวาดเรา (คนสอนเป็นรุ่นน้อง) เราแยกไปกินข้าวคนเดียวอะ เลยไม่รู้จะคุยกับคนสองคนในกลุ่มที่น่าจะโอเคหน่อยยังไง เรารู้สึกเหมือนยังไงเค้าก็เข้าข้างกัน สถานการณ์ตอนนี้เหมือนเราทำอะไรก็ไม่ถูกใจเค้าอะ แค่ลืมกดออกจากระบบในคอมแล้วเค้าเข้าไม่ได้เค้าก็ตวาดเราพร้อมกับสีหน้าท่าทางที่จิกกัดมาก หลายสถานการณ์มันเป็นอะไรที่พูดดีๆด้วยก็ได้แต่เค้าเลือกที่จะแรงใส่ ที่ทำงานเก่าเราเคยต้องสอนงานคนที่เข้าใหม่เราก็คุยดีๆกับเค้านะ รู้สึกไม่จำเป็นต้องตวาดใส่กับคนที่ตั้งใจทำงาน เค้าสอนไรเรามาเราจดทุกอย่างเลยนะ กันพลาดแต่ยังไงเราก็จำที่เค้าสอนได้ไม่หมดร้อยเปอร์เซ็นต์อะ อันไหนพลาดเราก็พยายามกดดันตัวเองให้จำ แต่คนอื่นมาเหยียบซ้ำนี้ไม่โอเคเลย แล้วการที่เรานั่งทวนเราก็ยังโดนน้องมันว่าว่าทวนอยู่นั่นแหละเมื่อไหร่มันจะเสร็จยังมีงานอื่นอีกเยอะแยะที่ต้องทำ คือเราก็ดันเป็นคนย้ำคิดย้ำทำ อันไหนยังไม่เข้าหัวก็จะทวนอยู่นั่นแหละ แล้วมันมีอะไรที่ต้องจำต้องเรียนรู้เยอะมาก งานโลจิสติกส์เป็นอะไรที่ใหม่สำหรับเรา ระบบที่เค้าใช้บันทึกข้อมูลก็ใช่ว่าจะง่าย อีกอย่างต้องคิดเรื่องเงินๆทองๆด้วย เราเลยไม่อยากรีบกลัวพลาด เพราะพลาดแล้วโดนเหยียบแน่นอน คิดว่างานนี้อยากทำให้ได้นานที่สุดแต่เจออย่างนี้ถึงกับท้อ พี่คนที่ไม่ชอบเราตั้งแต่วันแรกจนทุกวันนี้เค้าก็ยังแรงใส่ ชักสีหน้าทุกครั้งที่เราพูดด้วย เหมือนรำคาญ ซึ่งไม่จำเป็นจริงๆเราก็ไม่พูดด้วยนะ อยากจะปรับตัวเข้าหาแต่รู้สึกมันไม่จำเป็น ไม่อยากยุ่งกับคนแบบนี้ หัวหน้าก็คงไม่เห็นว่าเป็นปัญหาเพราะเค้านั่งอยู่ใกล้ๆ รับรู้ทุกสถานการณ์แต่เค้าไม่ได้ทำอะไร แต่อันนี้ไม่ใช่ปัญหา แค่หัวหน้าไม่แรงใส่ก็ถือว่าโอเคแล้ว

เราพยายามคิดว่าหรือเป็นเพราะเราไม่เข้าหาเค้า ส่วนตัวเราเป็นคนบุคลิกนิ่งๆเงียบๆ ใครที่ไม่สนิทเราจะไม่คุยเจ๊าะแจ๊ะ แต่กับคนที่สนิทกันนี่เต็มที่มาก แต่ตอนที่ต้องคุยกันเราก็คุยกับเค้าดีๆนะไม่เคยชักสีหน้าใส่ อาจมีบ้างนิดหน่อยตอนวันแรกๆเพราะยังงงอยู่ว่าทำไมต้องขึ้นเสียงใส่ขนาดนี้ แต่ย้ำนะว่านิดหน่อย หลังจากนั้นมาก็เงียบๆหงอๆตลอดที่โดนว่า มีแต่เค้าที่ชักสีหน้าใส่เรา หรืออาจเป็นเพราะอยู่ๆเราไม่ไปกินข้าวเที่ยงกับเค้า เค้าเลยมองว่าเราแอนตี้เค้า เรารู้สึกเราโดนแบบนี้แล้วไปกินคนเดียวสบายใจกว่ากันเยอะ อีกอย่างบางวันตอนเที่ยงเราไม่อยากกินข้าวอยากเดินดูของดูขนม แถวนั้นของกินของขายเยอะ เดินคนเดียวสบายใจกว่า หรือจริงๆแล้วอาจเป็นเพราะเค้าไม่ชอบบุคลิกท่าทางนิสัยของเราโดยส่วนตัว ทีนี้เราทำอะไรก็ผิดไปหมด โดนทีนึงเสียสมาธิในการทำงานมาก กว่าจะเรียกสติกลับมาตั้งใจกับงานได้ งานก็ยังไม่คล่อง เห้ออออออ

งานที่นี่ดีนะ ระบบงานเค้าโอเค เราได้ความรู้งานโลจิสติกส์เพิ่มขึ้นมาก เราไม่ได้จบสายนี้มา มันเป็นอะไรที่น่าเรียนรู้อยู่ แต่ยังไงๆเรารู้สึกถ้ายังอยากทำต่อก็คงต้องหงอๆไป สงบปากสงบคำ เถียงขึ้นมาจะมองหน้ากันไม่ติดแล้วจะลำบากใจกว่าเก่า แต่ถ้าเราตัดสินใจออกเราว่าเราคงต้องพูดไรก่อนออกบ้าง คงไม่ให้เค้ากดอยู่ฝ่ายเดียว ตอนนี้คิดว่าแค่รอดูสถานการณ์ทนได้ทน แต่ถ้ายิ่งเลวร้ายมันคงถึงจุดที่ทนไม่ได้ก็คงต้องออก สุขภาพจิตเสียมากตอนนี้

อยากขอคำแนะนำจากเพื่อนๆว่าเราควรทำยังไงดี