สวัสดีวันแม่ค่ะ

เรายอมรับเลยว่าครอบครัวของเราเป็นครอบครัวที่ไม่อบอุ่นเท่าไรนัก
ถึงจะอยู่บ้านเดียวกันทั้งหมด แต่ก็ไม่ช่วยอะไร
ครอบครัวเรามีอยู่ 4 คน คือ เรา น้อง พ่อ แม่
เราเกลียดน้อง และไม่คุยกับน้อง
พ่อเกลียดเรา และไม่คุยกับเรา
แม่ขี้โมโห
น้อง
เป็นแบบนี้มานานแล้วค่ะ แต่ปกติเราอยู่หอ นานทีปีหนจะกลับบ้าน
ในวันหยุดยาวแบบนี้ ก็โดนผู้จัดการหอบังคับกลับค่ะ (หอใน) (โรงเรียนเราหยุด 5 วันค่ะ อาจารย์ไปประชุม)

กลับบ้านมา ก็เจอแต่โฆษณาวันแม่
กระทู้บอกรักแม่
โพสท์บอกรักแม่
คลิปบอกรักแม่
วิทยุบอกรักแม่
ทีวีก็บอกรักแม่

ทำให้เรารู้สึก 'อิจฉา' คนเหล่านั้น

พวกเขาช่างมีแม่และครอบครัวที่ดีจริงๆ เลยนะ

แม่ของพวกเขาช่างน่ารักจริงๆ เลยนะ

พวกเขาดูมีความสุขกันจังเลยนะ

และ

ทำไมเราไม่มีแม่แบบนั้นบ้างนะ?

หลายครั้งที่เราพยายามสร้างครอบครัวเราให้อบอุ่น เราพูด เราทำ เราดึงทุกๆ คนให้มาอยู่รวมกัน แต่มันก็ล้มเหลว
เรายอมรับว่าครอบครัวเรามีฐานะในระดับหนึ่ง แต่ฐานะนั้นก็แลกมาด้วยเวลาของพ่อกับแม่ และความอบอุ่นของครอบครัว
ปัญหานี้คาราคาซังมาหลายปี และไม่ได้รับความสนใจจริงจังจากครอบครัวของเรา

เราอิจฉาคนที่มีคุณแม่น่ารักๆ และครอบครัวที่อบอุ่นมากเลยค่ะ
และน้อยใจทุกครั้งที่ได้เห็นอะไรแบบนั้น

ปล.เราเติบโตด้วยขาของตัวเองค่ะ ไม่มีใครอบรมสั่งสอน ไม่มีใครให้ข้าวและอาหารนอกจากคนเลี้ยงที่เปลี่ยนแทบทุกปี เราไม่มีความผูกพันธ์ใดๆ กับครอบครัวเลย
ปล2. สำหรับทุกคนที่มีคุณแม่ที่เลี้ยงคุณมา รักแม่ให้มากๆ นะคะ

แค่มาระบายค่ะ