- นี่เป็นอีเวนต์ย่อยที่เอาหัวเล่มพิเศษประจำปี2011จากแต่ละเรื่องมาเชื่อมต่อเป็นเรื่องเดียวกัน
- มี3ตอนจบ เป็นเล่มพิเศษของสไปเดอร์แมน เดดพูล และฮัค ตามลำดับ
- เรื่องย่อสั้นๆคือทั้ง3คนบังเอิญหลุดไปผจญภัยในโลกคู่ขนาน และต้องหาทางกลับมาจักรวาลหลัก #จบข่าว
- ไม่แน่ใจว่าeye of agamotto ของจักรวาลหลักใช้ยังไง มันต้องทุบให้แตกก่อนเหมือนจักรวาลนี้หรือเปล่า

ตอนที่หนึ่ง
http://ppantip.com/topic/34027091
ตอนที่สอง
http://ppantip.com/topic/34031519
___________________________________





นรก

สถานที่ที่มีประชากรวิญญาณไม่รู้กี่หมื่นล้าน และกำลังเพิ่มจำนวนขึ้นเรื่อยๆ

เป็นสถานที่ที่ปกครองโดยเผ่าปิศาจ

ซึ่งควบคุมการทรมานวิญญาณของคนบาป

ปิศาจ: ทำไมเจ้าถึงไม่ขัดขืน ปาร์คเกอร์ เจ้าแข็งแกร่งกว่านี้ไม่ใช่หรือ?

ทำไมถึงไม่สู้กับข้า?

เดอะ สไปเดอร์: เพราะ... เพราะฉันสมควรโดนแล้ว

และมีวิญญาณบางดวงยอมรับการทรมานเพื่อหวังว่าจะไถ่บาปของตัวเอง



ส่วนวิญญาณบางดวงก็เกินเยียวยาแล้ว

เดธมาสค์: มีสิ่งใดให้รับใช้หรือขอรับ นายท่าน

วิญญาณที่เพิ่งมาใหม่ เวด วิลสัน

แน่นอนว่านี่ไม่ใช่เวด วิลสันของจักรวาลหลักที่พวกเรารู้จักกันดี แต่เป็นเดธมาสค์ที่เป็นตัวโกงของจักรวาลนี้

เมฟิสโต: เจ้าจงไปรับการทรมานในแดนลงทัณฑ์ โดนถลกหนังและคว้านไส้พุงเสีย จากนั้นจงไปต่อสู้ในสนามประลองของวิญญาณบาป

เดธมาสค์: ข้าไม่เข้าใจ เราตกลงกันแล้วไม่ใช่หรือว่าข้าจะได้รับใช้ท่านเป็นการส่วนตัว

เมฟิสโต: แน่นอน เจ้าจะได้รับใช้ข้า อาจจะภายในอีกหลายสิบปี หรือหลายร้อยปีหลังจากนี้

หลังจากนั้นเจ้าอาจจะได้กลับไปยังโลกของคนเป็นอีกครั้ง เหมือนกับแชมเปี้ยนการประลองประจำนรกที่ข้าเพิ่งปล่อยขึ้นไปนั่นล่ะ

แต่ก่อนอื่นข้าต้องทดสอบก่อนว่าในหัวใจชั่วช้าไร้สำนึกของเจ้ามีจิตใจของนักสู้เพียงพอหรือไม่

ถ้าอยากจะได้ตำแหน่งสูงๆในนรกล่ะก็เจ้ายังต้องต่อสู้อีกเยอะ

_{ขุ่นพระ...  นี่มันSสายแข็งโคตรโหดที่ไม่ได้เจอมานานแล้ว ขอให้สนุกนะพ่อคุณ}



วิญญาณที่เพิ่งมาใหม่ เดอะ อินคริดิเบิ้ล ฮัค

ที่นี่ไม่ใช่โลกของเขา

ไม่ใช่ชีวิตหลังความตายของเขา

และยังไม่ถึงเวลาของเขาด้วย



เขาจำได้ว่ากำลังต่อสู้

ในห้องแล็บ

มีสไปเดอร์แมนอยู่ที่นั่น

และอีกคนนึง

คนตัวเล็กที่พล่ามไม่หยุดอีกคนก็อยู่ที่นั่นด้วย

เดดพูล

โจรกระจอก

ที่พยายามจะข้ามมิติเพื่อขโมยสมบัติจากมิติอื่น

ตะโกนอะไรบางอย่างเกี่ยวกับพลังงานโอเวอร์โหลด และเครื่องเคลื่อนย้ายข้ามมิติ

แสงสว่างจ้า



แล้วเขาก็มาอยู่ที่นี่

ฮัค: ที่นี่ดูเหมือนนรกเลยนะ

ฮัคไม่รู้หรอกว่าเขาอยู่ในนรกจริงๆหรือเปล่า ไม่รู้หรอกว่าตอนนี้เขายังมีชีวิตอยู่หรือตายแล้ว

ฮัค: พวกแกอยากจะสู้กับฉันใช่ไหม?

ไม่รู้ และไม่คิดจะสนใจด้วย

ฮัค: มาเลย



ฮัคสแมช



และในโลกคู่ขนานแห่งนี้ อินเฟอร์นอล ฮัคก็เพิ่งหลุดจากนรกที่ขังเขามาตลอด



ฮัคส้ม: แบนเนอร์!!!

ถนนบลีคเกอร์

ฮัคส้ม: ออกมา

ออกมาสู้กับฉัน แบนเนอร์

แซงตั้ม แซงทอรัม ที่อยู่ของจอมเวทย์สูงสุด




พ่อมดแบนเนอร์: แกไม่ควรจะอยู่ที่นี่ เจ้าตัวประหลาด

ด้วยพลังของฉัน ฉันจะส่งแกไปสู่โลกหลังความตาย

กลับไปยังที่ที่แกจากมาซะ เจ้าปิศาจ

ฮัคส้ม: ฉันไม่กลับ



พ่อมดแบนเนอร์: ไม่ เป็นไปไม่ได้

คาถาที่ใช้ตอนนั้นยังอยู่

แกควรจะยังอยู่ในนรก

ฉันไล่แกออกจากร่างไปแล้ว ฉันไม่กลายร่างเป็นแกอีกแล้ว ฉันส่งแกไปนรกแล้วด้วยซ้ำ

ฮัคส้ม: ฉันแข็งแกร่งกว่าเวทย์มนต์อ่อนหัดของแกแล้ว พ่อมดเอ๋ย

ฉันจะทำให้แกรู้เองว่านรกมันเป็นยังไง

สไปดี้: ว่าไงจ๊ะ พ่อรูปหล่อ

ฮัคส้ม: หือ?



สไปดี้: อย่าใช้มือใหญ่เป็นใบพายสีส้มนั่นแตะต้องจอมเวทย์สูงสุดของมิตินี้นะ

พ่อมดแบนเนอร์: อเมซิ่ง สไปเดอร์ คุณมาได้เวลาพอดีเหมือนทุกครั้งเลยนะ

สไปดี้: จับให้ดีๆ

เกาะให้แน่นๆล่ะ

พ่อมดแบนเนอร์: มีบางอย่างผิดปกติ ผมใช้คาถากักเจ้าปิศาจนั่นไว้ไม่ได้

ผมคงไม่มีแรงพอที่จะหยุดมันได้ คุณคงต้องช่วยผมแล้วล่ะ

สไปดี้: ฉัน... เอ่อ...

พ่อมดแบนเนอร์: คุณเองก็มีบางอย่างผิดปกติ คงไม่ใช่แค่เปลี่ยนชุดใหม่สินะ

สไปดี้: เปล่า ฉันก็แค่เบื่อที่จะต้องปลอมตัวแล้ว ก็เลยกลับมาใส่ชุดของตัวเองซะที

พ่อมดแบนเนอร์: คุณไม่ใช่เดอะอเมซิ่งสไปเดอร์งั้นหรือ?



สไปดี้: ไม่ใช่หรอก โลกที่ฉันอยู่เรียกฉันว่าสไปเดอร์แมน และฉันก็ไม่ได้ทรงพลังขนาดเดอะอเมซิ่งสไปเดอร์ด้วย

พ่อมดแบนเนอร์: แต่คุณก็คือปีเตอร์ ปาร์คเกอร์ใช่ไหม?

สไปดี้: อย่าเสียงดังไปสิ เรื่องนี้ฉันไม่อยากให้ใครบางคนได้ยินนะ

พ่อมดแบนเนอร์: ใครบางคนที่ว่านี่คุณหมายถึงเพื่อนของคุณที่อยู่ตรงนั้นน่ะเหรอ?

สไปดี้: หมอนั่นคือเดดพูล

และที่จริงแล้วเหมือนจะเป็นแค่คนรู้จักมากกว่าเพื่อนนะ

เดดพูล: เฮ้ ไอ้เพื่อนยาก ฉันว่าเราน่าจะยังพอคุยกันได้นะ ไปกินไข่ปิศาจและเค้กปิศาจชิ้นใหญ่ๆด้วยกันก่อนมั้ย?

แหม วันนี้ตะเองดูหล่อออร่าจับสุดๆเลยอ่ะ ฮัคกี้

เพิ่งพ่นสเปรย์ทำผิวแทนมาหราาาา

แต่เรื่องนั้นน่ะช่างมันเหอะ

พ่อมดแบนเนอร์: นี่เขาพอจะช่วยเราได้หรือเปล่า?

สไปดี้: เอ่อ... ไม่ว่าจะทุบเจ้าหมอนั่นจนเละยังไง อีกไม่นานก็หายเพราะมันฮีลตัวเองได้... จริงสิ

นายพอจะใช้คาถาสร้างภาพลวงตาหรือเปลี่ยนร่างคนได้มั้ย?

พ่อมดแบนเนอร์: ได้แน่นอน คาถากลามัวร์นั่นนักเรียนเวทย์มนต์ปี1ที่ไหนก็ทำได้

สไปดี้: ถ้างั้นเจ้าหมอนั่นก็น่าจะช่วยเราได้นะ



สไปดี้: วิลสัน ล่อฮัคไปในที่ที่ไม่มีคนอื่นที

แล้วก็ช่วยดึงความสนใจมันไว้นานๆด้วยนะ

พ่อมดแบนเนอร์: อ้อ ผมเข้าใจแล้วว่าคุณอยากจะทำอะไร

เดดพูล: ช่วยดึงความสนใจมันไว้นานๆงั้นเหรอ?

ฉันจะทำเรื่องแบบนั้นได้ยังไงล่ะ...

เอ่อ...

ฉันว่าฉันชักจะไม่ค่อยชอบแผนนี้แล้วล่ะ



ฮัคส้ม: แบนเนอร์!!!

สไปดี้: อย่างน้อยนั่นก็ช่วยถ่วงเวลาให้เราได้อีกพักใหญ่ล่ะนะ

นายมีฮัคที่ไม่ควรจะออกมาที่นี่อยู่ใช่ไหมล่ะ แต่เพื่อนของฉันคนนึงเพิ่งทำฮัคหายไปนะ

ฉันว่าพวกนายน่าจะไปคุยกันซักหน่อยดีกว่า

ปาร์คเกอร์เทคโนโลยี

สไปดี้: วันนี้ผมจะขอแนะนำให้ดร.บรูซ แบนเนอร์

รู้จักกับดร.บรูซ  แบนเนอร์นะคร้าบ



แบนเนอร์: ขอโทษทีนะ แต่มาเจอกับตัวเองที่มาจากอีกโลกนึงแบบนี้ผมรู้สึกแปลกๆชอบกล

พ่อมดแบนเนอร์: นั่นสิ ผมก็รู้สึกแบบนั้นเหมือนกัน

สไปดี้: จริงสิ พูดถึงเรื่องอะไรแปลกๆแล้วนี่หมอแปลก... สตีเฟน สเตรนจ์ ไปอยู่ไหนแล้วเนี่ย? เขาควรจะเป็นจอมเวทย์สูงสุดของมิตินี้ไม่ใช่หรือ?

พ่อมดแบนเนอร์: อ้าว นี่คุณไม่รู้หรือว่าเกิดอะไรขึ้น?

เอ่อ ก็น่าจะไม่รู้อยู่แล้วล่ะนะ

ดูเหมือนว่าไทม์ไลน์ของจักรวาลเราจะแยกออกจากกันก่อนหน้านั้น ก่อนที่คุณจะแนะนำให้เรารู้จักกัน

ดูเหมือนไทม์ไลน์ของทั้งสองโลกจะแยกกันก่อนที่เดอะอเมซิ่งสไปเดอร์จะแนะนำให้ผมรู้จักกับดร.สเตรนจ์

หลังจากที่ฮัคก่อปัญหามาตลอด เขาก็เป็นคนออกไอเดียให้ผมลองแก้ปัญหาด้วยเวทย์มนต์ดู หลังจากที่แก้ปัญหาด้วยวิทยาศาสตร์มาหลายครั้งแล้วไม่เคยสำเร็จเลย

สตีเฟน สเตรนจ์ยกตำแหน่งจอมเวทย์สูงสุดของมิตินี้ให้ผมหลังจากนั้นไม่นานนัก และทิ้งร่างเนี้อเพื่อไปสู่มิติอื่นๆ ซึ่งเป็นขั้นตอนหนึ่งของการรู้แจ้ง

เขาไปหลังจากที่เขาเชื่อว่าผมฝึกฝนมามากพอแล้ว

หลังจากที่ผมสามารถไล่ฮัคออกจากร่างได้ในที่สุด



พ่อมดแบนเนอร์: แต่วิญญาณสามารถเปลี่ยนรูปร่างไปได้เรื่อยๆในโลกหลังความตาย

และหากสัมผัสกับพลังด้านมืดนานเกินไปก็จะทำให้วิญญาณบิดเบี้ยว

จนไม่อาจกลับเป็นอย่างเดิมได้อีก

ในตอนที่คุณมาที่มิตินี้ คาถาที่ผมใช้ไล่ฮัคออกจากร่างผมและส่งมันตรงไปยังนรกก็มีผลกับคุณด้วย

ตอนนี้คาถานั่นก็ยังอยู่ดี...แต่ไม่รู้ทำไมฮัคที่ผมไล่ไปนรกแล้วถึงกลับมายังโลกของคนเป็นได้ และยิ่งทรงพลังกว่าเดิมเสียอีก

ฮัคของคุณอาจจะไปติดอยู่ในนรกแทนฮัคของผม และอาจจะกลายเป็นวิญญาณที่บิดเบี้ยวเหมือนกันในที่สุด

สไปดี้: นี่เราพอจะช่วยอะไรได้บ้างไหม?

พ่อมดแบนเนอร์: ฮัคที่ได้พลังด้านมืดจากนรกแข็งแกร่งเกินไป ตอนนี้มีแต่เวทย์มนต์จากดวงตาแห่งอกาม็อตโต้เท่านั้นที่จะชนะฮัคตัวนี้ได้

มีแต่ผมเท่านั้นที่จะใช้ดวงตานั่นได้.... และหากมันถูกทำลาย บรูซ แบนเนอร์ จอมเวทย์สูงสุดของมิตินี้ก็จะไม่สามารถใช้เวทย์มนต์ได้อีก

เราไม่มีทางอื่นอีก ยกเว้น...

คุณคงไม่ชอบเรื่องนี้แน่ๆ



สไปดี้: อย่าบอกนะว่านายคิดจะยกเลิกคาถานั่น เพื่อเอาฮัคกลับมาโลกของคนเป็น แต่ถ้าทำแบบนั้นก็เท่ากับเอาฮัคกลับมาแบกไว้เองอีกรอบเลยนะ

ลองคิดดูให้ดีอีกทีเถอะ มันต้องมีทางอื่นที่ดีกว่านี้แน่ๆ

แบนเนอร์: ไม่หรอก ไม่มีทางอื่นแล้ว

พ่อมดแบนเนอร์: คุณไม่จำเป็นต้องเห็นด้วยกับเรื่องนี้หรอก

ที่นี่ไม่ใช่โลกของคุณ คุณไม่จำเป็นต้องรับผิดชอบต่อเรื่องทีเกิดขึ้นเลย

ผมรู้ดีที่สุดว่าความรู้สึกที่เหมือนมีฮัคขี่คอไปไหนมาไหนด้วยตลอดเวลามันทรมานขนาดไหน

แบนเนอร์: ผมพยายามกำจัดฮัคมาตลอด พยายามทำแบบนั้นมาตั้งไม่รู้กี่ปี

ถึงช่วงนี้ผมกับฮัคจะคุยกันจนพอจะเข้าใจกันบ้างแล้ว

แต่พอถึงตอนที่ฮัคหายไปจริงๆผมก็ไม่เคยนึกอยากได้เขากลับมาโวยวายหนวกหูอยู่ในหัวของผมอย่างเดิมเลยซักนิด

ผมจะร่วมมือด้วย แต่ตอนนี้ขอผมอยู่คนเดียวซักพัก

ขอให้ผมได้อยู่เงียบๆคนเดียวจริงๆบ้างเถอะ