เราเคยได้ยินประโยคที่ว่า "โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า"
แต่เราเชื่อว่าเวลาคนโกรธแล้วมันมักระงับใจกันไม่ค่อยอยู่ค่ะ
เนื่องจากรู้สึกว่าตัวเอง ถูกเอาเปรียบจาก ครอบครัว ครอบครัวหนึ่ง
โดยเค้าไม่ตักเตือนลูกเค้าปล่อยลูกเค้ามาทำข้าวของเราเสียหาย
เราบอกกับเด็กไปว่า ให้ไปบอกพ่อแม่ให้ เอามาใช้คืนให้ด้วย
พ่อกับแม่เด็ก ทำเป็นเงียบ แถมยังให้ท้ายลูก พอเด็กถูกให้ท้ายก็
ยังไม่ยอมหยุด ยังคงวนเวียนมาเล่นหน้าบ้านเราทำของเราเสียหายอยู่เหมือนเดิม
อันเก่าเสียไป เขาไม่หามาใช้ เราก็อุตห์ส่าไปซื้อเอง เพราะมันจำเป็นต้องใช้
พออันใหม่มา เด็กก็ยังไม่สำนึก ยังคงวนเวียนมาสร้างความเสียหายอีก
ที่เค้ากล้าทำแบบนี้เพราะเห็นเราเป็นคนไม่ค่อยพูด ไม่ค่อยสุงสิงกับใคร
ความรู้สึกเรา เหมือนเราทำอะไรเขาไม่ได้ ถูกเอาเปรียบอยู่แบบนั้น
รู้สึกเป็นทุกข์มาก ถึงขั้นต้องเอาธรรมะเข้าข่มค่ะ