ตามหัวข้อกระทู้เลยครับ ช่วงที่ผมเรียนนั้น ออกกำลังกายวันละ2ชั่วโมง ทานข้าวเช้าเที่ยงเย็นตามเวลา คุมอาหาร กินข้าวกล้อง (ทำกับข้าวกินเอง)  ลดน้ำหนักลงไปได้15กิโล จาก100กิโลเหลือ85 แต่แล้วพอถึงช่วงสอบ ผมก็กินบรรลัยอีกแล้ว อ่านหนังสือไม่รู้เรื่องถ้าไม่กิน น้ำหนักขึ้นมา2กิโล ภายในสองอาทิตย์ (แบบนี้เรียกโยโย่ไหมครับ) หลังจากนั้นผมก็ออกำลังกายก่อนช่วงกลับบ้าน1อาทิตย์ 2กิโลนั้นก็หายไป #ผมออกทั้งคาดิโอ้ทั้งเวทครับ พอกลับมาบ้าน มีแต่คนทักว่าผอม ผอม ผอมแล้ว ภูมิใจมากตอนนั้น แต่สุดท้าย กลับมาอยู่บ้านช่วงปิดเทอม2เดือน แค่เดือนแรกผ่านไป ขึ้นมาอยู่ที่90กิโลแล้ว  อาหารที่บ้านก็มีพวกของทอดมาก สามชั้นทอด เกี๊ยวทอด ลูกชิ้นทอด แกงกะทิ ของโปรดทั้งน้านนน บ่นกับแม่ว่าอยากกินอะไร ได้กินหมด เคยบอกแม่แล้วว่าแค่อยาก ไม่ได้ต้องกิน แต่บ่นทีไรแม่ไปซื้อมาทุกที คือเข้าใจนะว่าเราไปอยู่ไกล แม่อยากให้กินเยอะๆ อร่อยๆ เพราะนานๆกลับบ้านทีนึง แต่เรากำลังลดความอ้วน คือบอกแม่นะ ว่าไม่ต้องทำโน่นนี่นั่น ไม่ต้องซื้อนั่นนี่โน่น แต่แม่ไม่ฟัง กลับทำเสียงหงุดหงิด และบอกว่า 'เอ๊า กลัวอ้วนก็ไม่ต้องกิน ' ไม่ได้บังคับซะหน่อย (คนลดความอ้วนคงจะเข้าใจว่าการลดความอ้วนต้องสู้กับตัวเองในเรื่องการกิน แต่บางทีของกินมันอยู่ข้างหน้า อดใจก็ทำได้ลำบาก เพราะปกติอดใจด้วยการไม่ซื้อพอไม่ซื้อก็ไม่กิน )ตอนนี้ นอยด์กับน้ำหนักมาก ท้อแท้สิ้นหวัง กลับบ้านทีไรเป็นงี้ทุกที ใครพอมีวิธีแก้ได้ไหมครับ แล้วก็หากำลังใจ แรงบันดารใจใหม่ๆ ในการลดความอ้วนต่อไป  #กระทู้แรกมีอะไรผิดพลาดขออภัยไว้ณที่นี้ด้วย #ขอบคุณที่อ่านจนจบครับ #รักแม่เหมือนเดิมครับ #แต่กังวลกับน้ำหนักมาก